درگذشت یوجین فودور در شصت سالگی (۲)

شیوه ماجراجویانه فودور در اواسط دهه ۸۰، بسیاری از فرصت های کاری او را ضایع کرد و زندگی حرفه ایش از کنترل خارج شد. به گفته خودش از مشروبات الکی بسیار می نوشیده و ماری جوانا، کوکائین و هروئین مصرف می کرده است. این اعتیاد باعث شد که تعهدش به نوازندگی بسیار کم شود.

فودور در سال ۱۹۸۹ در مُتلی در مارتا واینیارد ماساچوست به خاطر ورود غیر قانونی، به همراه داشتن کوکائین، هروئین و سلاح سرد دستگیر شد. او نهایتا در یک برنامه توانبخشی شرکت کرد و به صورت مشروط آزاد شد. اما زندگی حرفه ای او هیچ گاه به حالت اولیه باز نگشت.

او در سال ۱۹۹۶ در مصاحبه ای با CBS News گفته که «احساس می کنم که کوکائین برایم تکیه گاهی بود. مصرف آن به من کمک می کرد که دردم را فراموش کنم. از اینکه کاری نداشتم که باعث خرسندیم شود در عذاب بودم».

یوجین نیکولاس فودور (پسر) در ۵ مارس ۱۹۵۰ در دنور به دنیا آمد. او در مزرعه ای در نزدیکی تِرکی کریک در کلورادو بزرگ شد. پدرش پیمانکار و ویولونیست آماتوری بود که هر دو پسرش را وادار می کرد تا ساعت ها تمرین کنند. جان، برادر بزرگ فودور، سال ها ویولونیست ارکستر سمفونی دنور بود.

استعداد فودور به عنوان یک نابغه در کودکی کشف شد. او اولین کنسرت خود را در هشت سالگی و در یک صومعه برای راهبه ها اجرا کرد. او موفق به دریافت بورس تحصیلی مدرسه موسیقی جولیارد، دانشگاه ایندیانا و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی شد که در این دانشگاه ها به ترتیب زیر نظر ایوان گالامیان (Ivan Galamian)، جوزف گینگولد (Joseph Gingold)، و یاشا هایفتز به تحصیل پرداخت.

اما هایفتز او را به خاطر بی نظمی از کلاس های خود اخراج نمود. او ده سال نخست دوره تحصیل خود را زیر نظر هارولد ویپلر (Harold Wippler) سپری کرد.

فودور در سال ۱۹۷۲ در مسابقه ویولن پاگانینی در ایتالیا برنده شد؛ او هم چنین دو سال بعد نیز در مسابقه چایکوفسکی چهره موفقی بود. فودور آن چنان با شور و هیجان به اجرا پرداخت که حضار تا پنج دقیقه او را تشویق می کردند و زنان روسی نیز به اتاقش در هتل دسته گل می فرستادند.

اما در نهایت فودور موفق به دریافت مدال طلا نشد. بر اساس گزارش رسانه ها احتمال آن می رفت که نتیجه داوری تحت تأثیر یکی از داوران که اهل ویتنام شمالی بود قرار گرفته باشد. ظاهرا این داور حین اجرای فودور مشغول سیگار کشیدن و دمیدن حلقه های دود در هوا بوده است. اینگونه بود که فودور همراه با دو ویولونیست روسی مدال نقره را دریافت کردند.