مادر سان را نام او را تحت تأثیر جادوگر تئاتر های وودویل (vaudeville)، یعنی بلک هرمان (Black Herman) (با نام اصلی بنجامین راکر Benjamin Rucker) انتخاب کرد. سان را نیز، از روی مزاح، تصور می کرد که او رابطه ای دور با الیجاه پول (Elijah Poole) دارد که بعد ها به عنوان الیجاه محمد (Elijah Muhammed)، رهبر امت اسلام شناخته شد. از دوره کودکی سان را با نام «سانی» (Sonny) خوانده می شد. سان را یک خواهر بزرگ تر و یک برادر نا تنی داشت و مادر و مادربزرگش صرف نظر از از شیطنت هایش او را بسیار دوست داشتند.
سان را در کودکی پیانیست بااستعدادی بود. او از ۱۱ یا ۱۲ سالگی از خود سرود هایی را می نوشت و می توانست دشیفر بنوازد. بیرمنگام توقفگاه مهمی برای موزیسین هایی بود که تورهای کنسرت اجرا می کردند. بدین گونه بود که سان را توانست موزیسین های شناخته شده ای مانند فلچر هندرسون (Fletcher Henderson)، دوک الینگتون (Duke Ellington)، فتس والر (Fats Waller)، و موزیسین هایی که به اندازه همکارانشان با استعداد اما کمتر معروف بودند را ببیند. در این رابطه سان را گفته است که «روزگار بسیاری از موزیسین های خوب را نا امید کرده است».
سان را در سال های نوجوانی استعداد موسیقیایی شگفت انگیزی از خود بروز داد: آشنایان او می گویند که بسیاری از اوقات سان را کنسرت های بیگ بند (big band) را تماشا می کرد و تمامی سرودهایشان را از حفظ می نوشت. سان را تقریبا از ۱۶ یا ۱۷ سالگی به عنوان پیانو سولیست نیمه حرفه ای مشغول به کار شد. او همچنین به عنوان عضوی از گروه های گوناگون جز و آر اند بی به فعالیت می پرداخت. او در دبیرستان صنعتی بیرمنگام (دبیرستان پارکر کنونی) زیر نظر استاد شناخته شده موسیقی یعنی جان تی «فس» واتلی (John T. “Fess” Whatley) به تحصیل پرداخت. واتلی استادی شدیدا مقرراتی و بسیار مورد احترام بود که موزیسین های حرفه ای بسیاری را تربیت کرده است.
بشنوید قسمتی از اجرایی را از سان را
سان را در ده سالگی به سازمان شوالیه های پیتیس (Knights of Pythias) پیوست و تا پایان دوره دبیرستان نیز عضوی از این سازمان بود. خانواده سان را عیمقا مذهبی بودند اما آن ها پیرو هیچ کلیسا یا فرقه خاصی از مسیحیت نبودند. سان را در دبیرستان هیچ دوست نزدیک یا صمیمی نداشت اما همیشه به عنوان دانش آموزی مهربان، آرام، ممتاز و اهل مطالعه از او یاد می شد. Black Masonic Lodge در بیرمنگام یکی از معدود مکان هایی بود که آفریقایی-آمریکایی ها در آن دسترسی نا محدود به کتاب داشتند. کتاب های فراوانی که درباره فراماسونری و مفاهیم رمزآلود دیگر در این مکان وجود داشتند تأثیر زیادی بر سان را به جای گذاشتند.
سان را در نوجوانی همچنین از بیماری کرپتورکیدیم رنج می برد که پیوسته آزارش می داد و گاهی باعث دردهای شدید می شد. شوئد بر این باور است که این وضعیت برای سان را مایه خجالت بود و حس تنهایی او را افزایش داد.
آغاز کار حرفه ای و کالج
نخستین کار حرفه ای موسیقیایی تمام وقت در سال ۱۹۳۴ به سان را پیشنهاد شد. در واقع، اتل هارپر (Ethel Harper)، معلم زیست شناسی دبیرستان صنعتی، تصمیم گرفته بود که گروه موسیقی راه بیندازد و خواننده آن گروه شود. سان را همچنین به سندیکای موزیسین ها پیوست. گروه هارپر نیز تورهای خود را در جنوب شرقی و مرکز غرب آفریقا به انجام رساند.
هارپر در اواسط تور گروه را ترک کرد و به نیویورک نقل مکان کرد (او سپس به عضویت گروه تقریبا موفق Ginger Snaps در آمد). در نتیجه سان را رهبری گروه را به عهده گرفت و نام آن را به ارکستر سونی بلانت (Sonny Blount Orchestra) تغییر داد. آنها چندین ماه به برگزاری تورهای مختلف پرداختند تا اینکه گروه که هیچ سودی برایشان نداشت را منحل کردند. هرچند گروه برایشان از لحاظ مالی سودآوری نداشت اما باعث شد که نظر مثبت موزیسین ها و علاقه مندان به موسیقی را به خود جلب کنند. سان را از آن پس توانست کاری دائمی در بیرمنگام پیدا کند.
۱ نظر