گفتگوی هارمونیک
در آن زمان آقای تجویدی ردیف میرزا عبدالله را در محضر حاج آقا محمد ایرانی مجرد یاد گرفته بود و آنها را نت نویسی می‌کرد و من از روی نوشته‌های آقای تجویدی رونویسی می‌کردم. حدود سه سال هم نزد آقای تجویدی بودم که برای من مفید بود و از طرز کارشان بسیار استفاده کردم و برایم دوران خوبی بود. جالب اینجاست که من قصد تحصیل در رشته پزشکی یا مهندسی کشاورزی داشتم و عازم خارج بودم. حدود سال ۱۳۳۸ بود که من دیپلم خود را از مدرسه دارالفنون گرفته بودم ولی در تمام مدتی که شاگرد مدرسه دارالفنون و مدرسه علامه قزوینی بودم با موسیقی سروکار داشتم و از دبیرستان که بیرون می‌آمدم و برای مطالعه کتابهای موسیقی به کتابخانه ملی می‌رفتم.
کتابخانه ملی به مدرسه دارالفنون نزدیک بود و عضو کتابخانه بودم و تمام کتابهای آقای روح‌الله خالقی را در آنجا خوانده بودم؛ یعنی درس‌های فیزیک و شیمی خود را کنار می‌گذاشتم و شروع به خواندن کتابهای موسیقی می‌کردم و آنچنان این کتابها را خوب خوانده بودم که از درس‌های خودم بهتر آن را یاد گرفته بودم؛ این در حالی بود که خودم هم متوجه نبودم چون با احساس درونی ام این کتابها را می‌خواندم.
یک روز با دوستان از کنار هنرستان عالی موسیقی رد می‌شدیم که دوستانم گفتند این هنرستان برای دوره های عالی هنرجو می‌پذیرد و از من خواستند که شرکت کنم. خلاصه با اینکه قرار بود چند ماه آینده به خارج از کشور بروم ولی با درخواست دوستانم وارد هنرستان موسیقی شدم و در آنجا با ناظم هنرستان آقای گلزاری آشنا شدم.
بالاخره اسم من را هم نوشتند و روزی را مشخص کردند تا امتحان دهم همان روز رفتم و با ناباوری دیدم که قبول شدم؛ البته آنروز هم یادم هست که تا دست به ساز زدم اعضای آنجا گفتند که قبول هستی!
من سال ۱۳۳۹ وارد هنرستان شدم و کمی که گذشت متوجه شدم کلاسی که تشکیل شده است و من وارد آن شده‌ام موزیسین‌های معروف آن زمان در آن کلاس‌ها هستند مانند: حبیب‌الله صالحی که نوازنده تار بود و ۲۰سالی از من بزرگتر بود، آقای فرامرز پایور، نصرت‌الله گلپایگانی که فوت شدند و نوازنده ویولون بودند بودند و بسیاری دیگر از کسانی که در آن سال‌ها در اوج موسیقی بودند و با من همکلاس بودند.
هنوز ترم اول تمام نشده بود و من شاگرد اول آن دوره شدم و باورم نمی‌شد که درس‌هایی را که در کتابخانه ملی می‌خواندم موثر واقع شده است؛ البته ما در هنرستان درس‌های تئوری داشتیم و معلم ما آقای احمد فروتن راد بودند.
در هنرستان با استادان خوبی مثل امانوئل ملیک اصلانیان که از آلمان آمده بودند موسیقی غربی را یاد گرفتم و چهره دوست داشتنی اش هنوز جلوی چشمانم هست که انسان بسیار والایی بودند و در پیشرفت من بسیار موثر بود، دکتر مهدی فروغ و دکتر تاجیک هم دست به دست هم داده بودند تا یک گروه چند نفره را آموزش دهند. من با موفقیت آن دوره را به پایان رساندم و در واقع اولین فارغ‌التحصیل دوره عالی موسیقی هنرستان هستم؛ به این ترتیب شیفته این کار شدم و اصلا متوجه نشدم کی نوازنده رادیو شدم.
در سال ۱۳۳۴ وارد رادیو شدم و در رادیو نوازنده ویولون و ویولا شدم و بیشتر ساز ویولا زدم. من از سال دوم به پیشنهاد آقای حسین دهلوی در هنرستانی که درس می‌خواندم به عنوان معلم استخدام شدم، من گفتم که در حال درس‌خواندن هستم که به من گفتند، مشکلی وجود ندارد، هم می‌توانم درس بخوانم و هم می‌توانم تدریس کنم، در آن زمان حقوق من ۵۰۰ تومان بود و آقای مختار رئیس آنجا بود.
۱ نظر