هفته گذشته خبر جالبی در محافل موسیقی کلاسیک دنیا منتشر شد که لازم دیدیم آنرا به اطلاع علاقمندان به موسیقی برسانیم، به ترجمه این خبر توجه کنید.
عده ای از تماشاگران انگلیسی اولین گروهی بودند که پس از ۳۰۰ سال به یک سری از آریاهای آهنگساز شهیر ایتالیایی، آنتونیو ویوالدی، که به تازگی در یک قصر واقع در غرب انگلستان کشف شده اند، گوش فرا دادند. این قطعات که در یک حدود
سال ۱۷۱۷ یا حتی قبل از آن نوشته شده اند که در ۱۹ نوامبر سال جاری در سالن عظیم ۱۲th Century Berkeley Castle واقع در مرز انگلستان و ولز برای اولین بار اجرا شدند.
مایکل تالبوت Michael Talbot، استاد دانشگاه لیورپول و متخصص در موسیقی ایتالیایی قرن ۱۸، کسی بود که این قطعات را شناسایی کرد. به گفته تالبوت، این ۶ قطعه تنها بازمانده اپرای پبروزی ثبات بر عشق و نفرت (The Triumph of
Constancy over Loves and Hatreds) اثر ویوالدی می باشد. داستان این اپرا که در ایران باستان اتفاق افتاده است ، بر پایه عوامل داستانی چون دیدارهای پنهانی، خیانت و در نهایت پایان خوش قرار دارد.
تالبوت می افزاید که “من متوجه شدم که در ایتالیای سال ۱۷۱۷ ، وجود تمام این عوامل لازم بود و امکان جمع کردن تمام آنها در کنار هم وجود داشت”. آریاهای مذکور، دارای مشخصه های آثار اولیه ویوالدی می باشند، ملودی های ساده و به یاد
ماندنی با مشخصه دائمی آثار او، بخشهای سنگین برای سازهای زهی و … او می گوید که “مفقود شدن بخشهایی از نسخه های اصل از این دوره معمولا اتفاق می افتاده است، این امر بخصوص برای آهنگسازانی که معمولا مشغول نوشتن قطعاتی باب
سلیقه روز بودند بسیار عادی بوده است، این آثار عمر کوتاهی داشته اند”.
تالبوت معتقد است که این اپرا چند بار در دوران خود احیا شد و هر بار با نام جدیدی به اجرا در آمد، اما پس از مدت کوتاهی با آثار جدیدتر از دور خارج شد و به فراموشی سپرده شد. مارشال مارکوس Marshall Marcus، مدیر اجرایی ارکستر
عصر روشنگری (Age of Enlightenment) گفته است “آرشیوهای موسیقی ونیز هنوز بخشهای کشف نشده بسیاری دارد که بازتابی از دست آوردهای عظیم دوران گذشته هستند”. او می افزاید “ما باید نسبت به موسیقی روز همان دیدگاهی را
داشته باشیم که به موسیقی دوران گذشته داریم، این روزها ، مردم – به غیر از آهنگساز- به این فکر نمیکنند که آیا این موسیقی برای نسلهای آینده باقی میماند یا نه.”
۱ نظر