واقعیت این است که در منابع معتبر، اپرا تعریف دیگر گونه ای نسبت به آن چیزی دارد که در این دو نوشته می خوانیم؛ در ادامه به بعضی از این تعاریف می پردازیم:
اجرا یا پرفورمنسی که موسیقی در آن نقش مهمی را دارد. (آکسفورد)
هر اثر دراماتیکی که بتواند خوانده یا دکلمه شود در محلی برای اجرا که روی آن موسیقی ای نوشته شده باشد برای خوانندگان و نوازندگان (وایکینگ اپرا گاید)
اثر موسیقایی که برای اجرای صحنه ای تهیه می شود با شخصیت های خواننده که ریشه آن به قرن هفده میلادی باز می گیردد (پیرس سایکلوپدیا)
در تعاریفی که میبینید هیچ کجا در مورد، استایل خوانندگان، آکوستیک بودن یا نبودن، عروسکی اجرا شدن یا نشدن صحبتی نشده است.
هر چند می توانیم بگوییم بیشتر اپراها (به خاطر سابقه تاریخی و نبود دستگاه های امروزی) به شکل سنتی (یعنی بدون تقویت صدا، نورپردازی مدرن، بازی روی صحنه و…) اجرا شده است ولی حتما میدانید که در قرن بیستم چه اپراهایی اجرا شده است و کاملا این روشها تغییر کرده است؛ تصاویر پرژکتوری، حضور خوانندگان میان جمعیت مخاطب کنسرت، استفاده گسترده از میکروفن، استفاده از استیل های کاملا ابداعی برای آواز و…
اگر لیستی داشته باشیم از امکاناتی که امروز اپرا خانه ها از آن برای اجرای آثارشان استفاده می کنند، حتی ممکن است به این نتیجه برسیم که سه اپرای اخیر، تا نه تنها زیاده روی نکرده است، هیچ رویه تندی نیز نداشته.
* توضیحی در مورد تفاوت اپرا و موزیکال:
اپرت: به گونه ای از اجرای تئاتر موزیکال گفته می شود که هم موسیقی و هم موضوعی سبک (در بیشتر مواقع کمدی) دارد؛ اینگونه از اپرا گاه با ارکسترهای کوچک و گاه حتی با یک ساز اجرا شده و ممکن است بدون اجرای تئاتری باشد. لازم به ذکر است که در ادوار مختلف، تعریف اپرت متفاوت بوده است، برای کسب اطلاعات بیشتر (به زبان انگلیسی) در این زمینه می توانید به این صفحه مراجعه فرمایید و به بخش منابع توجه کنید.
موزیکال یا موزیکال تئاتر (Musical theatre): به نوعی از نمایش گفته می شود که همراه با موسیقی و بخصوص آواز باشد. با مقایسه تعاریفی که از موزیکال تئاتر و اپرا نوشته شده است، می بینیم که تفاوت عمده ای از نظر فرم و اجر نمی توان برای این دو قائل شد به جز اینکه در موزیکال تئاتر، اصل اساسی تئاتر است نه موسیقی و در اپرا بالعکس؛ البته باز مشخص کردن این تفاوت گاهی دچار اشکال می شود چون مرزهای این دو هنر در آثاری که در این زمینه خلق شده، بسیار به هم نزدیک است. نباید از نظر دور داشت که امروز اینقدر مرزهای هنری از تعاریف کلاسیک فاصله گرفته است که بحث بر روی این عنوان ها بیشتر در مراکز آموزشهای ابتدایی هنر روی می دهد تا در مباحث جدی مطبوعاتی.
بانی فیلم
من یک مثال ساده می زنم:هم نان سنگک ماشینی هست هم غیر ماشینی…به هر دو هم نان می گوییم و هر دو هم کاربرد دارند…اما این کجا و آن کجا…
بحث من علاوه بر اپرا کنسرت های معمولی را هم شامل می شود.آیا ارزش هنری یک اجرا بدون میکروفن بیش تر نیست؟
من درمورد تعریف اپرا و یا هنر با شما هم عقیده هستم.اما درمورد این که چه شکلی از اپرا یا کنسرت ارزش بیش تری دارد نظر دادم.به نظر من کارهایی که توسط میکروفن اجرا می شوند هم هنری هستند،اما ارزششان بسیار ناچیز است…
شما خود از شنیدن یک اجرای بدون میکروفن بیشتر لذت نمی برید؟و یا از شنیدن صدایی پرحجم؟حقیقت این است که میکروفن حتی صدای خواننده و ساز را تا حدی نیز تغییر می دهد…