آرشیو دسته‌ها: موسیقی ملل
نقدی بر مصاحبه رابعه زند درباره ساز ارجان
چهارشنبه ۲۰ تیر ۱۳۹۷
دسته بندی و زمان بندی: ادراک متر (VII)
شنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۷
دسته بندی و زمان بندی: ادراک متر (VI)
شنبه ۹ تیر ۱۳۹۷
دسته بندی و زمان بندی: ادراک متر (V)
سه شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۷
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XVI)
دوشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۷
نماد‌شناسی عود (IX)
جمعه ۱۸ خرداد ۱۳۹۷
دسته بندی و زمان بندی: ادراک متر (IV)
دوشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۷
«پرورده یِ عشق» (IV)
سخن دیگر اینکه توجّه شهیدی به تنوّع شعر و خواندن شعر شاعران مختلف مثال زدنی است و صرفا به دو یا سه شاعر برجسته اکتفا نکرده است. بنابر سنّت های سینه به سینه در آواز ایرانی بیشتر آواز را با غزل و آن هم غزل سعدی و بعدها غزل حافظ می خوانند و در مرتبه ی پایین تر غزل و مثنوی عطّار و مولانا یا رباعیّات خیّام، در این میان با وجودِ نبوغ شعری بی نظیر و تصاویر بدیع و محتوایِ عاشقانه یِ برجسته یِ سروده های نظامی، شعر حکیم نظامی گنجوی در آواز ایرانی مورد غفلت واقع شده است، عبدالوهّاب شهیدی نظامی خوانی ست بی نظیر که به خوبی از عهده ی بیان احساساتِ عمیق شعر نظامی برآمده و در این زمینه در مجموعه ی برنامه ی گلها آثار ماندگاری از خود به یادگار گذاشته است: هنگامی که در 
برنامه ی گلهای رنگارنگ ۳۸۸ در مثنویِ ابوعطا، زاری های مجنون را بر درگاهِ کعبه زمزمه می کند:
برنامه ی گلهای رنگارنگ ۳۸۸ در مثنویِ ابوعطا، زاری های مجنون را بر درگاهِ کعبه زمزمه می کند:
آخرین ارسال‌ها
- روشی برای کمک به هنرجویان در انتخاب کوک درست (II)
- «پرورده یِ عشق» (IV)
- مروری بر آلبوم «اپرای رستم و سهراب»
- تاریخ ادبیات عالمانه در موسیقی (II)
- پیشنهادی در مورد فواصل زمانی نقطه دار
- زیستن با هنر سلوکی عاشقانه (III)
- از بحران اندیشه تا نااندیشیدگی بحران در موسیقی ایران (IV)
- تحت تاثیر (VII)
- درباره روبیک گریگوریان (II)
- «پرورده یِ عشق» (III)
- مهرداد ناصحی: مشکلات سازهای استاد شجریان را به ایشان می گفتیم
- تاریخ ادبیات عالمانه در موسیقی (I)
از روزهای گذشته…
به مناسبت ۷ مهر تولد حسین دهلوی (IV)
پیوند شعر و موسیقی آوازی از جمله سلسله مقالاتی بود که در همین مجله به چاپ می رسید که بعدها با جرح و تعدیلهای فراوان و با مشاوره بسیاری از اساتید زبان شناسی و ادبیات (چون دکتر باطنی، حق شناس و مهدخت معین) برای نخستین بار در سال ۱۳۷۹ توسط نشر ماهور چاپ شد. اما از جمله مقالات مهم دیگر او می توان به مقالات: چند صدایی در موسیقی ایران (موزیک ایران، تیر ۱۳۴۰)، کنتر پوان و مقایسه آن با هارمونی (مهر ۱۳۳۳ موزیک ایران)، در پاسخ به مقاله سعدی حسنی در باره اختلاف ربع پرده (موزیک شهریور ۱۳۳۳)، موسیقی و اجتماع (خرداد ۱۳۳۶ همان)، پدال در موسیقی ایران (خرداد ۱۳۳۴ همان) و حتی مقالات دوران پس از انقلاب مثل نت نگاری در موسیقی ایران (مندرج در ادبستان ش. ۷)، ویژگی های سنتور (در کتاب ماهور شماره ۲ و ۳) و… اشاره کرد.
عصیان ِ کلیدر (VI)
علی نجفی که خود نیز نوازنده ی نی است در باره اجرای نی در این قطعه میگوید :«از نظر من اجرای نی در این کنسرت چندان مناسب نبود. بحث نی نوازی را می توان از دو زاویه مورد بررسی قرار داد یکی موضوع سونریته نی که به نظر شخصی من سونوریته مناسبی برای همراهی ارکستر نبود، چه از نظر بالانس بودن صدای اول به صدای دوم و سوم، چه از نظر کوک و ولوم صدا که برای سلو نوازی در کنار ارکستر مناسب نبود. یکی هم از زاویه ی تکنیکی که آن آمادگی ای که باید سولیست داشته باشد، نوازنده در اجرای دوم (که من دیدم) آن آمادگی لازم را نداشت، حال به لحاظ خستگی یا جو سالن بود یا اینکه ارکستر نتوانسته بود آن فضای لازم را برای نوازنده ی نی فراهم کند که او در حس حال قطعه ی نی نوا باشد. هر کدام از این دو دلیل میتوانست وجود داشته باشد.
چند کلام در رابطه با مصاحبه احمدرضا احمدی (IV)
«ردیف» غایت نیست که بخواهیم با دو ساعت نواختنش آفرینش انجام دهیم و ادعا کنیم که موسیقی دستگاهی یعنی همین و لاغیر. ردیف نمونه و نمودی به فعلیت آمده است از نظام ساختاری موسیقی دستگاهی، که آهنگسازان و نوازندگان با شناخت آن نظام ها از طریق نواختن ردیف یا مطالعه ی آن، خود دست به آفرینش می زنند. همانطور که از دل همین ردیف «علی اکبر شهنازی» بیرون آمده، «صبا» هم بیرون آمده، «مشکاتیان» و «علیزاده» و «کلهر» و «محجوبی» و حتی انواع گونه های موسیقی عامه پسند هم همینطور؛ بی آنکه ویژگی آثار آنها شباهت چندانی به یک دیگر داشته باشد.
گفتگو با حسین علیشاپور (V)
آوازخوان بدون نوازنده و ارکستر فایده ای ندارد. بخش عمده ای روایت ارکستر ایرانی بدون خواننده هم می لنگد چون موسیقی ما موسیقی روایی است، موسیقی کلام است. ما وقتی می خواهیم در موسیقیمان درخصوص یک واقعه ای صحبت کنیم، آثار بسیار معدودی وجود دارد که به صورت بدون کلام روایتگر باشند.
«مشک و عطار»
در ایران امروز تقریباً همراه هر آلبوم، فارغ از رسانه‌اش، دفترچه‌ای حاوی اطلاعات می‌توان یافت. عجیب نیست. در اغلب جاهای دیگر دنیا هم رسم است. به‌هرحال مخاطبان آلبوم‌های موسیقی لازم دارند بعضی اطلاعات را درباره‌ی نام قطعات، آهنگسازان، نوازندگان و… بدانند. از طرف دیگر با توجه به قوانین انتشار و حقوق معنوی امروزین درج بعضی اطلاعات ضروری است. ما درباره‌ی این نوع داده‌ها صحبت نمی‌کنیم بلکه درباره‌ی بیانیه‌ها، توصیف‌ها و تحلیل‌هایی حرف می‌زنیم که سعی اصلی‌شان نشان دادن اهمیت و ارزش آلبوم یا ارائه‌ی راهی برای چگونه شنیدن آن است. به زبان ساده آنها که در کارِ این‌اند که بگویند «آلبوم بااهمیت است» یا «آن را فلان طور باید شنید».
آکورد های قرض گرفته شده
اگر اهل بررسی هارمونی قطعات موسیقی باشید حتما” دیده اید که در بسیاری از موارد از آکوردهایی در قطعه استفاده می شود که به هیچکدام از درجات گام تعلق ندارند و همواره این سئوال برای ما پیش می آید که این آکورد چگونه در این موسیقی بکار برده شده است.
تأملی در آرای موسیقی خیام (I)
شهرت حکیم عمر خیام نیشابوری، اغلب به سبب رباعیاتی است که بیشتر آنها را به او منسوب کردهاند، همچنین باید یادآور شد که مقام علمی وی تا حد زیادی تحت الشعاع جنبهی شاعری او قرار گرفته است؛ تا آنجا که از نظر منش و اعتقادات نیز وی را غیر از آنکه بوده است معرفی نمودهاند. مشهورترین اثر خیام رساله جبر و مقابله است. او در این رساله، ضمن بحث از قضایای ریاضی در چند مورد به حمد خداوند متعال پرداخته و از روی اخلاص از او مدد جسته و هدایت طلبیده است.
«پرورده یِ عشق» (I)
شیوه ی ساز و آوازِ استاد عبدالوهاب شهیدی از دوچشم اندازِ ویژه قابل بررسی و تعمّق است، نخست عود نوازی و دوّم سلوک شهیدی با شعرِ پارسی. از زبان شهیدی شنیده اییم که دغدغه یِ عودنوازی و علاقه یِ ایشان به سازِ عود (بربت، رود) در زمانِ حضورش در جامعه یِ باربد نزد استاد اسماعیلِ مهرتاش شکل گرفت، هنگامی که در نمایش لیلی و مجنون، شهیدی در نقشِ مجنون باید رود می نواخت و برای این منظور از نوازنده ای عراقی برای نواختن دعوت شده بود. شهیدی می گوید مقدّمات عودنوازی را از نوازنده یِ عراقی آموخت و سپس شیوه یِ نوازندگیِ تار را بر عود پیاده کرد و لهجه ی این ساز را ایرانی نمود.
لئونارد برنشتاین
لئونارد برنشتاین (Leonard Bernstein) متولد ۱۹۱۸، آهنگساز، رهبر ارکستر، آموزگار و پیانیست آمریکایی و اولین رهبر ارکستر متولد ایالات متحده که شهرتی جهانی یافته است، به شمار می آید.
امینی: تکنوازی های مجید وفادار منتشر خواهد شد
تصنیف به «سوی تو» یکی از آثار تاریخ موسیقی ماست که متاسفانه خواننده‌های مختلفی هم رفته اند سراغش و اجراهای خیلی سبکی از آن شنیده ایم و در این ضبط و اجرا سعی می کنیم روایت فاخری از آن را به اجرا بگذاریم. به خاطر همین تصنیف و حجم خاطرات فرهنگی زیادی که پشت آن است، ما اسم این آلبوم را گذاشته ایم «بگو کجایی؟» و فکر می‌کنم این نام می‌تواند اثر خوبی در خاطرات مردم داشته باشد.