غزل‌خوانی خراباتی که از آن به‌عنوان «غزل‌خراباتی» یاد می‌شود یکی از شیوه‌های آوازی است که طی چند دهه‌ی اخیر به‌علّت بی‌مِهری نهادهای مربوطه‌ی هنری رو به فراموشی است. تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد یادداشت و مقاله‌ی محکم و پُر مغزی که بدین شیوه‌ی خاص آوازی پرداخته باشد به رشته‌ی تحریر در نیامده است؛ محدود نوشتاری وجود دارد که درباره‌ی آواز «کوچه‌باغی» یا همان «بیات تهران» می‌باشد.
