سجاد پورقناد
سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران
Website: pourghanad.com/
سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران
Website: pourghanad.com/
این انتخاب شایسته پنجرهای دیگر به روی مخاطبان ارکستر ملی گشود و فضا را برای شنیده شدن آثار سمفونیکی فراهم کرد که با اینکه سرچشمهای از موسیقی دستگاهی ایران داشتند، الزامی برای رعایت تمام خصوصیتها و الزامات آن نداشتند. در این برنامه «طلوع» (یا چهارگاه) یکی از قطعات قدیمی و با ارزش همایون رحیمیان اجرا شد که در این برنامه بخش آواز سولوی آن به ساز ابوا داده شده بود و در این کنسرت آرین قیطاسی به خوبی از اجرای آن برآمد. سه قطعه دیگری که در این فضا به اجرا رسید، هر سه به صورت ناقص اجرا شد که جا دارد در فرصتهای دیگری این آثار به صورت کامل به اجرا درآید.
کنسرت ارکستر ملی ایران با عنوان «پایکوبی» شامگاه جمعه -۲۷ مهرماه- به رهبری همایون رحیمیان با اجرای آثاری از چند نسل از آهنگسازان ایرانی مانند: حشمت سنجری، امینالله رشیدی، همایون رحیمیان، محمدرضا تفضلی، فرهاد پوپل و چند اثر از آهنگسازان موسیقی آذربایجان با چندصدایی و تکنوازی گارمون جابر اطاعتی در تالار وحدت به روی صحنه رفت. در این برنامه با اجرای یک تصنیف (به صورت بیکلام از امینالله رشیدی) با چندصدایی همایون رحیمیان، یادی از این نواساز تازه درگذشته شد.
براساس تجریباتی که از ملاقات با این افراد و مطالعه سرگذشت رهبران قدیمی در سراسر جهان دارم، به این اطمینان رسیدهام که تنها رهبرانی خصوصیتهای گروه «خودشیفتگان» را دارند و نامی از خود در تاریخ موسیقی کلاسیک باقی میگذارند که جدا از تمایلات خوشیفتهوار، در زمینه درک موسیقی و فن رهبری نیز ممتاز باشند، در […]
اکثراً این دست رهبران، به کمکِ قدرتِ خیالپردازی و غلوگویی (که از مشخصاتِ خودشیفتگان است) میتوانند تا مدتی مسیر موفقیت خود را هموار سازند؛ در واقع آنها با وعدههای دروغین دربارۀ کارهای هنریِ بزرگ و گولزننده، گروهی از نوازندگان جوان و عموماً غیرحرفهای را به کار میگیرند.
حدود پنج سال بود که به دلیل برخورد با چند شخصیت «رهبر نما» تصمیم به نوشتن مقالهای بینارشتهای با همکاری یک روانشناس درباره طبقهبندی روانیِ رهبران گرفتم؛ این مقاله به دلیل نبود ملزوماتی نتوانست به شمایل یک مقاله علمی درآید و از طرفی از سوی دوستانی پیشنهاد شد که نوشتهای عمومی که شامل تجریباتم از برخورد با رهبران و رهبرنماهاست را به رشته تحریر درآوردم. نوشتهای که پیش رو دارید این هدف را پیمیگیرد.
امروز پنجمین سالگرد درگذشت خسرو جعفرزاده، معمار و پژوهشگر موسیقی ایرانی و از اعضای نویسندگان مجله «گفتگوی هارمونیک» است. بیشک فقدان این انسان بینظیر و نویسنده و پژوهشگر ارزشمند، تاثیر زیادی در گسترش و پیشرفت تئوریهایش بود که از پیشرو ترین تئوریهای تاریخ موسیقی ایران محسوب میشود ولی امروز قصد دارم به یکی از مهمترین تاثیرات او در ادبیات موسیقی ایرانی بپردازم که گویی قطعهای از پازل موسیقی ایران بود که نزدیک به صد سال درباره آن بحث و کشمکش وجود داشت. جعفرزاده در چند مقاله سعی کرد به یک سوال پاسخ دهد: «تفاوت موسیقی غربی و موسیقی ایرانی چیست؟». مهمترین مقالهای که در این زمینه به قلم خسرو جعفرزاده منتشر شد، «نقد تاریخنگاری موسیقی ایرانی» بود که در سال ۱۳۷۹ در فصلنامه موسیقی ماهور شماره ۹ به انتشار رسید.
دیشب در فرهنگسرای ارسباران جشن ۲۰ سالگی ژورنال گفتگوی هارمونیک با حضور گسترده علاقمندان این سایت برگزار شد. در روزهای آینده گزارش مفصلی از این شب را خواهیم خواند. امشب متن سخنرانی سجاد پورقناد سردبیر این مجله را با هم میخوانیم:
در دنیای موسیقی کلاسیک، جایگاه سولیست همواره یک مقام استثنایی بوده است، چراکه سولیست منهای توانایی تکنیکی که بسیاری از نوازندگان ارکستری نیز دارند، باید قدرت روایتگری ممتازی داشته باشد تا بتواند، روایتی دیگر گونه و منحصر به فرد را از یک قطعه ارائه دهد. سولیست نه تنها در تکنوازی بلکه در همراهی ارکستر هم باید قدرت بیانی ویژه خود را حفظ کند.
بطور حتم خلق یک اثر و یا افزودن شکل و ساختار جدید به آنچه تاکنون وجود داشته دلیل بر کاستی طرح فعلی نیست، بلکه صرفا احساس اینکه این قطعه پتانسیل طراحی زیباتری دارد، ما را به این مسیر سوق داد و این نتیجه بدست آمد که میتوانیم تصویر جدیدی با متریال و هندسه موجود بیآفرینیم و حداقل نتیجه حاصل اینکه تلاش و پژوهشی را به مرحله عمل برسانیم. چنانچه با نگاهی بر سیر تاریخی که بر ظاهر این ساز گذشته است، تزیینات و تغییراتی بر بخشهایی مانند گوشیها، سیمگیر و دیگر قسمتهای ساز دیده می شود.
«نمایشگاه تخصصی صنعت موسیقی» روز سهشنبه (۵ دی) با حضور سعید سکندرخان (رییس موسسه فرهنگی اکو) و جلال زکایی (رییس نخستین نمایشگاه تخصصی صنعت موسیقی) و حضور تعداد زیادی از اهالی موسیقی در برج میلاد تهران برگزار شد. در این نمایشگاه رضا ضیائی سازنده ساز به همراه اعضای کارگاهش نیز حضور داشت. در غرفه مربوط به کارگاه رضا ضیایی علاقمندان توانستند از نزدیک شاهد ساخت ساز ویولن باشند. به این بهانه گفتگویی با رضا ضیایی و شاگرد او ارغوان پورقناد داشتیم که در ادامه میخوانید:
مجله آنلاین موسیقی «گفتگوی هارمونیک»، از تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۳ آغاز به کار کرد و تا امروز به صورت مدوام هر روز به انتشار مطالبی درباره موسیقی میپردازد.