در نشست اینستاگرامی حساب «هزار صدا» با حضور افرادی چون حبیب صبور (تهیه کننده موسیقی)، کیاوش صاحبنسق (آهنگساز و پژوهشگر موسیقی) و نادر مشایخی (آهنگساز و رهبر ارکستر) و آرش نصیری (روزنامه نگار و مدیر برنامه «هزارصدا») مشکلات ارکسترهای کشور بررسی شد.
صبور: در اوایل دهه ۹۰ که وضعیت ارکسترها به هم ریخته شده بود و نوازندگان همکاری خود را با این مجموعه از نظر کاری ناپایدار می دیدند، سازمانی به عنوان «موسسه ارکستر ها» که یک سازمان نیمه خصوصی بود تشکیل شد که این اقدام منجر به ارائه پیشنهاداتی برای سامان دادن وضعیت ارکستر ها و برگزاری چند کنسرت موفق شد ولی متاسفانه فعالیت این موسسه ادامه پیدا نکرد. امروز هم نوازندگان زیادی بدون قرارداد یا با قراردادی که پرداخت دو مرحله ای دارد برای اینکه بیمه آنها از نوع کارگری باشد انجام می شود که باعث تاسف است؛ نوازندگان ما حتی یک کارت شناسایی ندارند… همین مسائل باعث شده است که بسیاری از نوازندگان خوب ایرانی در ارکستر ها حضور نداشته باشند.
صاحب نسق: اخیرا اساسنامه و مرامنامه ارکستر سمفنونیک نوشته شده است. ما سالهاست که چنین دغدغه ای داشتم که به مسئله از بین رفتن تدریجی رپرتوار ارکستر سمفونیک توجه شود و برای نگهداری از این آرشیو، چاره ای اندیشیده شود که خوشبختانه امروز این دغدغه جامه عمل پوشیده و در حال دیجیتال کردن آرشیو نت ارکستر سمفونیک هستیم.
نصیری: مشکل آرشیو در سازمان های مختلف موسیقی ایران وجود دارد، خود من در دهه هشتاد سعی کردم به آرشیو جشنواره فجر دسترسی پیدا کنم و متوجه شدم ظاهرا هیچ آرشیوی از این جشنواره نگهداری نشده است. این سئوال را هم باید پرسید که بعد از چهل و سه سال از وقوع انقلاب، چرا این اساسنامه تا به حال نوشته نشده و آرشیوی تشکیل نشده بوده؟ مشکل اصلی ما اینجاست که هر چند سال یکبار ارکستر سمفونیک تهران از صفر شروع می کند گویا اصلا پیشینه ای وجود نداشته است. مشخص نیست این همه فیلم هایی که از هنرمندان مختلف مخصوصا هنرمندان قدیمی مثل حشمت سنجری و فریدون ناصری بعد از انقلاب ضبط شده کجاست؟
مشایخی: من شصت سال است که دارم می شنوم که باید آرشیو درست شود! گمان می کنم این یک شاخصه فرهنگی ما ایرانی هاست که وقتی سر کار می آید دوست دارند گذشتگان را رد کنند. شاید این واژه رهبر ارکستر است که وقتی به کسی تعلق می گیرد آن شخص تغییر می کند و افراد را دون کیشت صفت می کند و مانند نوکیسه ها دوست دارند روی هر چیزی اظهار نظر کنند، از رنگ چایی کارمندان گرفته تا… همین امروز کسی از زحمات کسی مثل فرهاد مشکات صحبت نمی کند.
صاحب نسق: مشکل اول ما مشکلات مالی است که متاسفانه در ایران به جای اینکه مسئله آخر از نظر اهمیت باشد، اولویت اول است. یعنی نوازنده ما به جای اینکه به مسائل هنری در ابتدا فکر کند مجبور است به مسائل مالی توجه کند. ما برای بنیاد رودکی بودجه مشخصی داریم، نباید بلیط فروشی تمام هزینه های این سالن و حقوق عوامل بنیاد را تامین کند. باید مسائل مالی و بودجه این سازمان کاملا شفاف باشد.
۱ نظر