در مورد آثاری که از خودتان در این برنامه اجرا می شود توضیح بدهید.
سال گذشته گروه کر تهران مجموعه ای به نام ۵ مینیاتور کرال را از من اجرا کردند که روی اشعار ۵ شاعر معاصر ایران، نیما یوشیج، مهدی اخوان ثالث، احمدرضا احمدی، سهراب سپهری و علی شریعتی بود که البته در این فستیوال تنها قطعه “سوتک” با شعر دکتر شریعتی اجرا می شود و یکی از برنامه های جالب گروه کر شهر تهران -همانطور که آقای قاسمی فرمودند- برنامه فستیوال هفته موسیقی معاصر تهران بود که آثار کرال آهنگسازهای چند نسل ایران را اجرا کردند و می توانستیم رویکردهای متفاوت را در آن آثار به خوبی مشاهده کنیم. من فقط می خواهم در مورد آثار آهنگسازهای هم نسل خودم صحبت کنم. دغدغه ها متفاوت است. دغدغه خودم، بیشتر هارمونی بود. سعی می کنم که در کارم کمی از هارمونی متعارف فاصله بگیرم و هارمونی های پیچیده تری را به کار بگیرم که البته آقای قاسمی -در آن دوره ای که تمرین می کردند- با وجود چالشهای متفاوت به خوبی از پس کار برآمدند.
مثلا من اگر بخواهم در مورد کار آقای اسلامی -البته بهتر است خودشان حضور داشته باشند و در مورد کارشان صحبت کنند- صحبت کنم، به نظر می رسد که دغدغه های ریتمیکشان بیشتر بود و سعی می کردند که از پلی ریتم های مختلف استفاده کنند. هر چه نسل ها رو به جلو می رود، لحن ها تغییر می کند. در آثار نسل اولی ها، رنگ ملی به شدت وجود داشته است و مثل کار آقای گرگوریان، هارمونی ها به صورت متعارفی بوده است. هر چه جلوتر می رود هارمونی پیچیده تر می شود و ابزار کمپوزسیونی تغییر می کند.
قطعات ایرانی که در این کنسرت اجرا می شود در مقایسه با قطعات غربی که در کنار آن در حال اجراست، را در چه سطحی ارزیابی می کنید؟
تفضلی: سوال بسیار سختی است. من نمی خواهم مقایسه کنم! قطعات غیر ایرانی که ما اجرا می کنیم، قابل مقایسه با آنها نیست چون رپرتوار اگر قطعات معاصر غربی بود، می توانستیم مقایسه کنیم ولی چون قطعاتی که اجرا می شود، باروک هستند و ۳۰۰ سال اختلاف زمان و لحن دارند، مقایسه امکان پذیر نیست.
مقایسه قابل انجام است اگر در مقایسه ها، مشترکات را پیدا کنم و آنها را با هم می سنجیم. مثلا با وجود اختلاف سبک، می توان این سوال را مطرح کرد که باخ آهنگساز بزرگتری است یا مثلا بروخ. این مقایسه می شود در پیشرفتی که در آثار موسیقی داده اند و استفاده از هارمونی های جدید و استفاده از تکنیک های جدید آهنگسازی و… این آثار و آهنگسازانشان را با همدیگر مقایسه کنیم. آثاری که در این برنامه اجرا می شود در بخش باروک، قطعاتی هستند که سالها مانده است و در مورد آن صحبت شده است و در بسیاری زمینه ها نوآورانه بوده است و از دوره باروک تا حالا اجرا می شده اند، حالا نیز در حال اجراست و شما در حال اجرای آن هستید. خب حالا می پرسم آیا کار ایرانی آن پتانسیل را دارد؟
کر در فرهنگ اروپایی به خاطر فرهنگ مسیحیت، با پیشینه چندین صد ساله، ریشه دارتر است و کر در ایران بسیار جوان است.
۱ نظر