آهنگ های محبوب جو ساتریانی (۲)

نام آهنگ:

Red Alert

نام نوازنده: Allan Holdsworth (از گروه Tony Williams’ Lifetime)

نام آلبوم: Believe It 1975

“با شنیدن این سولو از “Allan Holdsworth” بود که من فهمیدم یک نوازنده گیتار راک با بهره بردن از دانش موسیقی در حد بزرگانی چون “John Coltrane” و “Miles Davis” چه کارهایی می تواند انجام دهد. او به جای این که بخواهد تکنیک باورنکردنیش را به رخ بکشد، آن را برای چنگ انداختن در احساسات شنونده به کار می بندد. با این که از مجموعه نسبتا پیچیده ای از mode های مختلف استفاده می کند، اما اصل آهنگ یک riff ساده و مشابه آهنگ “The Immigrant Song” (از گروه Led Zeppelin) است که با عناصری از سبک Fusion ترکیب شده است.

شروع سولو به طرز عجیبی ملودیک است اما اما همین طور که آهنگ جلوتر می رود و آکوردها عوض می شوند او هم با به کار بستن “Chromaticism” دائم گام آهنگ را عوض می کند. این کاری دشوار و پیچیده است اما او چنان آرام و راحت می نوازد که گویی در حال اجرای یک گام ساده پنتاتونیک مینور است.
«هر وقت ایت آهنگ را می شنوم ضربان قلبم بالا می رود؛ انگار که دارم در فضا پرواز می کنم. جالب این که پایان سولو با یک نت “Suspended” است که همین قضیه من را در هر بار شنیدن آهنگ غافلگیر می کند.»

نام آهنگ:

Birds of Fire

نام نوازنده: John McLaughlin (با گروه Mahavishnu Orchestra)

نام آلبوم: Birds of Fire 1972

«اولین عکس العمل من به این آهنگ این بود: “این دیگه چه جورشه؟!» “John McLaughlin” از آکوردهایی استفاده می کند که در هیچ کتابی پیدا نمی کنید و اعضای گروهش نیز فوق العاده اند. هر آکوردی که در این آهنگ می شنوید انگار نت های اضافی دارد و احساسات پرشور و ناب نهفته در گیتار مک لافلین خارج از حد تصور است.”

نام آهنگ:

Tomorrow Never Knows

نام نوازنده: George Harrison (از گروه The Beatles)

نام آلبوم: Revolver 1966

«اولین باری که آن را شنیدم به این فکر افتادم که این آهنگ هیچ ارتباطی با گذشته ها ندارد. از نظر من این نخستین آهنگ واقعی راک بود که تا آن زمان ضبط شده بود. اصلا نمی توانستم بفهمم که این آهنگ را چطوری می توانم بنوازم؛ حتی یک آکورد در این آهنگ نبود! بی شک این سولوی گیتار تأثیر عظیمی بر جیمی هندریکس داشته است.»

نام آهنگ:

We Are The Champions

نام نوازنده: Brian May (از گروه Queen)
نام آلبوم: News of The World 1977

“این آهنگ یکپارچه جواهر است. قطعه ای مانند این، جایگاه شما را به عنوان یک موسیقی دان تثبیت می کند. “Brian May” برای نواختن این آهنگ از جان و دل مایه گذاشته است. وقتی که او شروع به نواختن سولو می کند هر چیز دیگری از نظر محو می شود. این آهنگی است ناب، زیبا و دراماتیک.”

نام آهنگ:

Loaded

نام نوازنده: Billy Gibbons (از گروه ZZ Top)
نام آلبوم: Rhythmeen 1996

” Billy Gibbons در آلبوم های آخر گروه ZZ Top نشان داده که در سبک “Delta Blues” به مراتب جلوتر از سایر نوازندگان است و حداقل یک دهه طول می کشد تا ما بتوانیم خودمان را به او برسانیم. من واقعا نمی دانم او چطور توانسته به چنین صدای شگفت انگیزی دست یابد. وقتی هم که از او پرسیدم موضوع صحبت را زیرکانه عوض کرد! واقعا او چطوری به این صدا رسید؟ جواب ساده است: او بیلی گیبونز است و قدرت او هم در همین است.”

نام آهنگ:

Hurt

نام نوازنده: Adrian Belew
نام آلبوم: The Downward Spiral 1994

«این آهنگ تأثیر عمیقی بر من داشته و شاید بهترین آهنگی باشد که در دهه ۱۹۹۰ نوشته شده است. با اینکه سبک کارهای من هیچ شباهتی به آن ندارد اما برای من به منزله نوعی راهنما بود. ساختار آهنگ بسیار ظریف است و من را به یاد یکی از آهنگ های عجیب و فراموش شده موتسارت می اندازد. ساختار آهنگ در عین ظرافت و زیبایی، خطرناک و تهدید کننده به نظر می رسد. عاشق ضربات کوبنده درامز و متن آشفته ترانه اش هستم. به نظر من این آهنگ نشانه ارتقا به سطح جدیدی از آهنگسازی بود.»

منبع:
مجله “Guitar World” شماره آوریل ۲۰۰۵