آکوردهای sus – قسمت اول

به روایتی دوک الینگتون جزو اولین کسانی بوده است که از سال ۱۹۳۰ شروع به استفاده از آکورده های sus کرده است. اما استفاده متداول از این آکوردها از سال ۱۹۶۰ شروع شد.

در آن زمان نحوه استفاده از آکوردهای Sus به اینصورت بود که بخش باس (مثلا” دست چپ پیانو) نت پایه آکورد را می نواخت و بخش بالایی (مثلا” دست راست پیانو) یک پرده بالاتر

یک آکورد ماژور می گرفت، تعجب نکنید نتیجه همان آکورد Sus خواهد بود.

به این شکل توجه کنید که در آن آکورد Gsus به آکورد CMaj7 حل شده است. البته این آکورد را بعضی ها به F/G هم تعبیر میکنند.

دلیل اینکه چرا آکوردی را که دست راست اجرا می کند، یعنی F را در حالت پایگی نیاورده ایم آن است که حس به تاخیر افتادن در آکوردهای Sus وقتی کاملتر میشود که بعد از نت پایه

– که در اینجا سل است – نت فاصله چهارم شنیده شود، یعنی نت دو. بنابراین بهتر این است که آکورد F را بصورت معکوس استفاده کنیم تا نت دو پایین تر از سایر نت ها شنیده شود.

نکته جالب اینکه چهارم آکوردهای Sus در گذشته روی فاصله هفتم همان پایه حل میشد یعنی Gsus به G7 (منظور حرکت دو به سی در این تغییر آکورد است) و سپس به هر آکورد

دیگر مثلا” CMaj7. اما امروزه آکوردهای Sus به تنهایی بدون این حل استفاده میشوند و حس زیبای شناور بودن به شنونده دست میدهد.