مارک مینکووسکی در پائیز ۲۰۰۶ به همراه گروه موسیقیدانان لوور به اروپا سفر کرد، در آنجا دوازده سمفونی لندن از هایدن را اجرا کرد، همچنین با اجرای دو سمفونی آخر موزار (شماره ۴۰ و ۴۱) سفری به آمریکای جنوبی کرد. علاوه بر آثار بتهوون، شوبرت و فلیکس مندلسون و برامس، او خود را وقف آثار آهنگسازان بزرگ فرانسوی نیز کرد همچون؛ برلیوز (Berlioz)، بیزه (Georges Bizet)، شوسن (Chausson)، فرانک (Franck)، دبوسی (Debussy)، فوره (Fauré)، روسل (Roussel)، فرانسیس پولنک (Francis Poulenc)، ژریف (Greif) و لیلی بولانگر (Lili Boulanger).
وی اخیرا در جشنواره موسیقی کلاسیک اسکرام (Sacrum Profanum) در لهستان شرکت کرد و در آنجا برنامه کاملی از آثار جرج گرشوین (George Gershwin) و جان آدامز (Joh Adams) را به همراه سینفونیا وارسویا (Sinfonia Varsovia) رهبری کرد.
در سال ۱۹۹۴ مینکووسکی و گروه موسیقیدانان لوور قرارداد بسیار مهمی را با آرشیو پروداکشن (Archiv Produktion) امضا کردند. اولین ضبط او با این برچسب؛ اپرایی بود به نام “Hippolyte et Aricie” که موفقیتها و جوایز بیشماری کسب کرد.
آثار دیگری را نیز با همین برچسب ضبط کردند؛ ارتوریو لا رسورزیون (oratorio La resurrezione) اثر هندل، ت-دئوم اثر چارپنتیر (Charpentier’s Te Deum)، کانتاتس فرانچسز (Cantates françaises)، اپرای آریدوناته (Ariodante) اثر هندل را به همراه آنه سوفی فُن اُتر رهبری کرد که این ضبط جایزه فرانسوی دیاپسون دئور Diapason d’Or 1998 و جایزه کلاسیک کن در سال ۱۹۹۹ را دریافت نمود!
مارک در میان آثار اخیرش؛ آرمیده اثر گلوک، رومن موتتس از هندل، (قطعه ای ایتالیایی از هندل) را به همراه ماگلدنا کوزنا ضبط کرد و ضبط اثری از رامئو (Rameau) او جایزه فرانسوی دیاپسون ۲۰۰۰ را دریافت کرد. ضبط های مهم دیگر وی شامل؛ یک سمفونی از رامئو (symphonie imaginaire by Rameau)، دوشز لا گرنده (La Grande-Duchesse de Gérolstein) از اُفنباخ (Offenbach)
و اپرا پروبیتا همراه با سیسیلیا بارتولی (Cecilia Bartoli)، سمفونی شماره ۴۰ و ۴۱ موزار و آلبومی که اختصاص داده شد به آثار رومانتیک اُفنباخ و DVD و اجراهایی از کار میتریدیت (Mitridate) در سالزبورگ هستند.
مینکووسکی در سال ۲۰۰۷ با کمپانی فرانسوی “نایو” قرار دادی امضا کرد و اولین ضبط از آرلسین (Arlésienne) و اثر کارمن را در سال ۲۰۰۸ را با برچسب “نایو” به همراه بیوگرافی خودش (مارک مینکووسکی) نوشته سرج مارتین در سال ۲۰۰۸ عرضه کرد.
در سال ۱۹۹۰ مارک مینکووسکی جایزه ارفه د-ئور (Orphée d’Or) را به عنوان بهترین رهبر جوان از آکادمی دیسکو لیریکو فرانسه دریافت کرد. در سال ۲۰۰۴ عنوان شوالیه دو-مریت به وی اهدا شد.
۱ نظر