وقایع روزها و ماههای گذشته، همچنین سانحهی اسفبار سقوط پرواز شماره ۷۵۲ اوکراین باعث شده تا برخی از فعالان عرصههای مختلف هنری اعم از سینما، موسیقی، و هنرهای تجسمی طی روزهای اخیر واکنشهای متفاوتی به این وقایع داشته باشند. در همین راستا برخی از هنرمندان، برگزاری کنسرتهایشان را لغو کردهاند و عدهای دیگر از حضور در رویدادهای هنری پیشرو انصراف دادهاند. این رویه البته انتقادهایی را هم ازسوی مردم و برخی از فعالان در پی داشته است. در این میان به تازگی برگزیدگان «جشنواره موسیقی دانشجویی صبا» نیز از حضور در جشنواره موسیقی فجر انصراف دادهاند. جشنوارهی موسیقی «صبا» که دانشکدهی موسیقی دانشگاه هنر برگزارکنندهی آن بود، یکی از رویدادهای نوپای دانشجویی است که امسال دومین دورهی آن در مقیاسی بزرگ در قالب ۱۸ رویداد و طی دو هفته، به دبیری پوریا رمضانیان برگزار شد و مورد استقبال جامعهی موسیقی واقع شد.
به تازگی پوریا رمضانیان انصراف برگزیدگان جشنواره صبا را از شرکت در جشنواره موسیقی فجر اعلام کرده است. به این بهانه با او گفتگویی انجام داده ایم که می خوانید:
لطفا ابتدا در مورد قرار شرکت برگزیدگان جشنواره صبا در جشنواره فجر توضیح دهید.
جناب آقای محمد اللهیاری مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد، در ایام برگزاری جشنوارهی صبا به مدیر اجراییِ ما، آقای محمدهادی مجیدی وعده دادند که گروههای برگزیدهی جشنوارهی صبای امسال را در جشنوارهی موسیقی فجرِ امسال شرکت خواهند داد و ایشان به وعدهشان هم عمل کردند. طی این اتفاق قرار شد گروههای برگزیدهی «دیاکو» بهسرپرستی محمدجواد بهرامی، «فروغ» بهسرپرستی امیر رستمی مزرعه، و «سریر» بهسرپرستی آلا زارعی در سیوپنجمین فجر حضور داشته باشند و به اجرای کنسرتی مستقل یا در برج آزادی یا سالن سورهی حوزهی هنری بپردازند که اتفاق خوب و مثبتی است.
چطور شد با وجود این قرار از شرکت در جشنواره فجر انصراف دادید؟
سقوط هواپیمای اوکراینی و مرگ شماری از هموطنانمان و نیز اخبار و حواشی بعد از آن تغییراتی را در برنامههای برخی از فعالان موسیقی ایجاد کرد که ما نیز از آن مستثنی نیستیم. بر همین اساس برگزیدگان دومین جشنوارهی موسیقی صبا تصمیم گرفتهاند از حضور در جشنواره فجر امسال انصراف دهند و من نیز در عین موافقت با این تصمیمِ عاقلانه باید این خبر را به جناب آقای اللهیاری و رسانهها اعلام کنم. به هر حال دلیل این انصراف جز همدردی و اظهارِ تألم برای غمِ جانکاه مردم سرزمینمان در فجایع خونینِ اخیر نیست. درعینحالکه میپذیرم این لغوها در لایهی زیرین خود، درنتیجهی انتقاداتی که هنرمندان سالها به جشنوارههای دولتی داشتهاند هم میتواند باشد.
آقای رمضانیان، گفتید «انتقاد به جشنوارههای دولتی مثل فجر»! خب آیا این انتقادها از سالهای گذشته وارد نبوده؟ چطور امسال و بعد از این واقعه بروز پیدا کرده و چرا به حوادث اخیر ربط پیدا کردهاند؟ اصلاً اگر انتقادی بوده چرا همان اول درخواست کردید که در فجر بنوازید؟ و شاید بهتر است بپرسم چرا الآنکه موج عظیمی از انتقادات روانهی فجر شده شما هم انصراف دادید؟ چرا زودتر منصرف نشدید؟
سه سؤال پرسیدید که به هر کدام جداگانه پاسخ میدهم. در مورد سؤال آخر باید عرض کنم ما همان روزهای اول انصراف دادیم. نخستین تصمیم را سرپرست یکی از گروهها گرفت و من دیدم با لغو یکی از آنها پروگرام به یک اجرای مستقل نمیرسد. این بود که سایر گروهها هم منصرف شدند و من هم موافق بودم. در صفحات مجازی هم اعلام کردیم. اما متأسفانه تا امروز هیچ خبرگزاریای نتوانست این خبر را کار کند. چون مرتب به آنها ابلاغیه میدادند که از این خبرها کار نکنند. پس انصراف ما مربوط به امروز و دیروز نیست. دوم اینکه چرا درخواست کردیم اجرا کنیم؟ بدیهی است. چون این جشنواره را خانهی خودمان میدانیم و اتفاقاً هدفاش باید این باشد که گروههایی مثل گروههای برگزیدهی جشنوارهای مثل صبا را دعوت کند. ما به سیاستهای فجر منتقدیم؛ وگرنه چرا شرکت نکنیم؟ بچههای نوظهور و کلی استعداد باید دیده شوند و این وظیفهی دولت است که حمایت کند. و اما سؤال نخستتان: معلوم است که این انتقادها از ابتدا بوده. اما وقتی یک زخم سر باز میکند شما نمیتوانید بپرسید چرا الآن سر باز کردی؟ در این مواقع معمولاً مطالباتِ خفته ناگهان بیدار میشوند و انتقاد مثلِ آتشی به سایر نقاط زبانه میکشد و موجی به راه میافتد. این طبیعت اعتراض است. مردم در هر حال به دولت انتقاد داشتهاند و این انتقادات به خشم آمده است. نمیتوانید بگویید چرا خشم میورزند! حالا چه دولتی که اشتباهاً هواپیمای خودی را هدف میگیرد، چه دولتی که سیاستهای غلط به یک جشنوارهی موسیقیِ ملی یا بینالمللی تحمیل میکند. هر دو یکی هستند.
۱ نظر