برین در ضبط چهار کنسرتو هورن موزار که اکنون اساس رپرتوار تکنوازی هورن به شمار می روند همکاری کرد. این کنسرتوها در اصل برای جوزف لوتگب یک هورن نواز طبیعی (natural horn player) سالزبرگ ساخته شدند. مهارت برین در آهنگ سازی با ساخت کادانس برای کنسرتوهای اول و سوم قطعات ضبط شده خودش به اثبات رسید. برین همچنین باعث مشهور شدن دو کنسرتو ریچارد استرائوس شد.
او دومین نفری بود که کنسرتو شماره دو هورن را در سال ۱۹۴۸ برای عموم اجرا کرد.
برین اولین نوازنده مدرن بود که کنسرتو شماره یک جوزف هین را در سال ۱۹۵۱ اجرا کرد.
برین در یک سپتامبر ۱۹۵۷ در حال رانندگی به سمت منزلش در لندن پس از اجرای سمفونی شماره شش چیکووسکی با فیلارمونیا به رهبری یوجین امانری در جشنواره ادینبرگ در اثر تصادف کشته شد.
او با اتومبیل Triumph TRZ خود به درختی در جاده A1 مقابل درب شمالی کارخانه هواپیماسازی دوهاویلانر در هتفیلد برخورد کرد و جان خود را از دست داد.
این تصادف در حالی رخ داد که قرار بود برین صبح فردای آن روز Capriccio استرائوس رابرای ضبط در لندن اجرا کند. برین شدیدا به اتومبیل های پر سرعت علاقه داشت و به خاطر قرار دادن مجله Autocar برروی پایه نت در حالیکه کنسرتوهای موزار را در حال ضبط از حفظ می نواخت معروف بود. برین فقط ۳۶ سال داشت که کشته شد و جسد او در گورستان همپستد لندن به خاک سپرده شد. نوشته سنگ قبرش بخشی ازDeclamation از کنسرتو هورن هیندمیث است:
فریاد من
سالن را به گورهای پاییز زده تبدیل می کند
چه چیزی به چه مشتاق است
زیبایی موسیقی برین و تراژدی مرگ او آنچنان افکار عمومی را به خود جلب کرد که تا کنون در مورد هیچ هورن نواز انگلیسی دیگری دیده نشده بود. در حالت کلی هورن نوازها هیچ گاه به اندازه ویولونیست ها نظر ها را جلب نمی کنند در حالیکه در یک ارکستر پس از رهبر هورن نواز حائز بیشترین اهمیت است و این مسئله بیش تر به خاطر دشواری نواختن هورن است. گیونی پونتو الهام بخش بتهوون شد تا قطعاتی برای هورن بسازد؛ برین نیز الهام بخش بنیامین بریتن، مالکولم آرنولد و مایکل تیپت بود.
بشنوید قسمتی از کنسرتو هورن هیندمیت را با هورن دنیس برین
او رپرتوار کلاسیک هورن را رواج داد و حرفه کوتاه او با نوزایش آهنگ سازی و اجرای کلاسیک همراه شد؛ برین مانند هنرمند معاصر خود، جیمز گَلوِی از نوازندگی در ارکستر به تکنوازی روی آورد و مرگ زودهنگامش تبدیل شدنش به یک افسانه موسیقی را سرعت بخشید. صفحه هایی از او که در دهه ۵۰ قرن بیست ضبط شده اند همچنان موجودند و بسیاری نیز کنسرتوهای هورن موزار نواخته شده توسط برین/کارایان را بهترین می دانند.
با در نظر گرفتن فعالیت های برین از اجرای کنسرتو هورن موزار گرفته تا نواختن با شیلنگ در یکی از برنامه های فانتزی سوررئال جرارد هوفنانگ به درستی می توان گفت که برین مادرزادی یک هورن نواز بزرگ و چهره شناخته شده فرهنگی بود. قطعات موزار برین الهام بخش Ill Wind فلندرز و سوان بود و نواختن آثار کلاسیک توسط او نیز مشوق و الهام بخش یک نسل و حتی بیش از یک نسل هورن نواز بود.
۱ نظر