به این شکل نگاه کنید و ببینید که آیا می توان همه وصل های آکوردهای آنرا با دایره پنجم ها توجیه کرد؟ نه، چرا؟ می خواهیم راجع به یکی از راه های متداول وصل آکوردها که تقریبا” در هارمونی تمام سبک های موسیقی از آن استفاده می شود صحبت کنیم.
از آکوردهای ساده سه بخشی شروع میکنیم، منظورآکوردهای ماژور یا مینور نیست بلکه منظور voicing هایی است که از سه نت تشکیل شده باشند.
شکل مقابل آکورد ساده دو ماژور را نشان میدهد. راه کار آن است که در یک آکورد یا voicing سه بخشی دو بخش را ثابت نگاه داریم و یک بخش را حرکت دهیم. اینکار برای نوازنده های پیانو وکیبرد بسیار محسوس و کاربردی است. یک نوازده ساز کلاویه ای در ۹۰ درصد مواقع دو تا از انگشتان خود را روی کلاویه ها ثابت نگاه می دارد ویکی را حرکت می دهد.
پس اول بیایید نت بالا یی در آکورد دو ماژور یعنی سل را حرکت بدیم به سمت بالا یعنی لا، که به آکورد لا مینور می رسیم.
خوب دقت کنید که نت های دو و می ثابت ماندند و نت سل حرکت به سمت بالا کرده است.
در مثال دیگر شکل روبرو همان آکورد دو ماژور را داریم که اینبار بخش پایینی آنرا حرکت می دهیم و به آکورد می مینور می رسیم. دقت کنید که این کاملا” منطقی است چون حرکت موازی انجام نمی دیم و به آکوردهایی میرسیم که در وضعیت پایگی نیستند و اغلب معکوس می شوند.
طبیعی است که لزومی ندارد آکورد اول حتما” ماژور باشد. بنابریان بیایید تا یک مثال از یک آکورد مینور هم داشته باشیم، مانند Dm یعنی ر، فا و سل. دو بخش اول را ثابت می گیریم و بخش بالایی را تنها نیم پرده بالا میبریم به آکورد فا ماژور می رسیم.
دقت کنید که محدودیت خاصی روی حرکت بخش غیر ثابت نداریم و با توجه به نوع و سبک موسیقی ای که در آن کار میکنیم ممکن است پرشهایی را برای قسمت حرکت کننده مجاز یا غیر مجاز بدانیم.
مثال بعدی کمی غیر عادی تر بوده اما در موسیقی امروز کاربرد زیادتری دارد چون آکورد ماژوری است که قسمت بالایی آن نیم پرده حرکت کروماتیک به سمت بالا می کند.
که در واقع حالت افزوده پیدا میکند. اگر دقت کنید خواهید دید که خیلی از حرکت های هارمونیک را می توان با بیش از یک قانون هارمونی توجیه کرد. مثلا” همین حرکت اخیر را در نظر بگیرید، قبلا” در یکی از بحث ها داشتیم که می توان یک بخش (بخصوص باس) را بصورت کروماتیک حرکت داد.
۱ نظر