بهروز وجدانی
ردیف‌های موسیقی اصیل به عنوان نخستین پرونده مستقل ایران در فهرست «میراث معنوی جهانی» در سال ۲۰۰۹ (مهر ماه ۱۳۸۸) ثبت شده است، به بهانه چهاردهمین سال ثبت جهانی «ردیف‌های موسیقی ایرانی» در فهرست «کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس» سال ۲۰۰۹ یونسکو یادداشتی را به قلم بهروز وجدانی که خود از فعالان موضوع ثبت جهانی «ردیف‌های موسیقی ایرانی» بوده است، می‌خوانید:
ردیف های موسیقی ایرانی به عنوان یکی از شاخص ترین و هویت سازترین انواع موسیقی دلنشین ایرانی که خوشبختانه علیرغم مشکلات متنوع و فراوان بویژه در چند دهه اخیر کماکان توسط مجریان پرتلاش و صادق خود در سراسر کشور رواج دارد به عنوان نخستین پرونده ملی ایران در سال ۲۰۰۹ توسط یونسکو به ثبت جهانی رسید.
در انجام این مهم اکثر ردیف‌دانان شناخته شده با جدیت و علاقه خانه موسیقی ایران را که عهده دار تهیه و تدوین مدارک پرونده بود را یاری رساندند که جای سپاس و قدردانی دارد.
متاسفانه در حال حاضر برخی از آنها از میان ما رفته اند ولی راه و رسم آنها توسط شاگردان جوان و تحصیلکرده آنها ادامه پیدا کرده و این سرمایه ارزشمند فرهنگی و هنری به عنوان میراث نیاکان محفوظ مانده است.
مدیریت و مسولیت تهیه و تدوین اسناد این پرونده به عهده دکتر محمد سریر بوده است (رئیس هیات مدیره و مدیر عامل وقت خانه موسیقی)، پژوهش و نگارش متن انگلیسی پرونده را دکتر هومان اسعدی (عضو کانون پژوهشگران وقت خانه موسیقی) به عهده داشته است، هماهنگی با استادان ردیف دان و نظارت بر کار عکاس و فیلمبردار و ارتباط با سازمان میراث فرهنگی کشور (ارسال کننده پرونده برای ثبت در یونسکو) را نگارنده (عضو کانون پژوهشگران خانه موسیقی) انجام داده است، عکاسی و فیلمبرداری را مصطفی شیری و گویندگی فیلم به زبان انگلیسی را خانم لیلا صمدی انجام داده اند.
در کتابچه منتشر شده یونسکو مربوط به سال ثبت اثر ( ۲۰۰۹ میلادی) دو صفحه برای هر اثر ثبت شده اختصاص یافته است. عکس های این دو صفحه (داوود گنجه ای نوازنده کمانچه و داریوش پیرنیاکان نوازنده تار) را یونسکو از بین عکس های ارسال شده پرونده انتخاب کرده است.
خوشبختانه پس از ارسال پرونده به یونسکو، «ردیف‌های موسیقی ایرانی» ثبت جهانی شد و جز اینکه یک میراث ناملموس شمرده شود، میراث بشری هم محسوب می‌شود که کشورهای عضو کنوانسیون یونسکو نسبت به حفظ آن احساس مسئولیت می‌کنند.
۱ نظر