سجاد پورقناد
نوشته که پیش رو دارید گفتگویی است با علیرضا امینی، نوازنده، ترانه سرا و مدیر ارکستر نیایش که قرار است در کنسرت «بگو کجایی» که قرار است ۹ شهریور ماه سال جاری در برج میلاد به روی صحنه برود؛ این گفتگو در برنامه نیستان در شبکه فرهنگ انجام شده است.
آقای امینی می‌خواهم به صورت کلی یک توضیح برای شنوندگان برنامه نیستان بدهید و بفرمائید که کلیات این پروژه چیست و چه کارهایی انجام شده است؟
حدودا این قضیه برمی‌گردد به بیش از دوسال پیش که من برای خرید امتیاز یک اثر از مجید وفادار به خانواده استاد مراجعه کردم و یک تصنیف از ایشان را برای یکی از خواننده گان خریداری کردم. از همان موقع پیشنهاد شد که این مجموعه آثار استاد وفادار را شروع به بازسازی و اجرا کنیم تا به امروز هیچ اثری به صورت حرفه‌ایی از این خانواده درخواست امتیاز نشده بود که نشر پیدا کند و خانواده هم واقعا با یک رویکرد فرهنگی دوست‌داشتن یک کتاب زندگینامه و آثار مجید وفادار منتشر بشود.
در این تاملات فرهنگی که با خانواده ایشان داشتیم و مدت‌ها طول کشید، اتفاقات مختلفی افتاد تا اینکه شرکتی «شیناتک» که اپلیکیشن موسیقایی «موزاوی» را تهیه کرده، با طرح موضوع من در این مورد، قبول کرد تا این پروژه را حمایت کنند و در واقع مجید وفادار به جامعه برگردد. چون… ببینید خیلی جالب است که در برنامه‌های دیگر، اگر شنونده‌های برنامه نیستان یادشان باشد، گفته شده مجید وفادار در دوره‌ای خودش، در مطبوعات به عنوان پرکارترین آهنگساز معرفی شده بود.
در یک حکم رادیویی برای مجید وفادار آمده که او موظف است، ۷ روز در ماه ارکستری را هدایت می‌کرده و طبق متن آن حکم که در کتاب یادنامه او منتشر می شود، هر دفعه هم باید یک اثر تازه می ساخته است. بنابراین یک آهنگساز که ماهی ۷ تا اثر می‌خواسته تولید کند، جز پرکارترین آهنگسازهای آن دوره‌ای خودش بوده، این باعث شد که ما رسیدیم به یک گنجینه‌ایی در حدود بالغ بر ۳۲۰ یا ۳۳۰ اثر باکلام، تصانیف ماندگاری که مردم ما به تعداد انگشتان دست هم آنها را نمی‌شناسند.
حتی آنهایی که ملودی را می‌شناسند شاید نمی‌دانستند که این کار برای مجید وفادار است. البته این آفت امروز هم در موسیقی ما است که اثر را به اسم خواننده یا خود تصنیف می‌شناسیم نه شاعر را می‌شناسیم و نه ترانه سرایش را و نه آهنگسازاش را و نه تنظیم کننده…
ولی در این حوزه این ۳۲۰ یا ۳۳۰ اثر که نزدیک به ۴۰۰ قطعه است (که البته تعدادی از آنها قطعه ضربی، رنگ و قطعات تنظیمی آثار محلی است) حدود ۳۲۰ تا ۳۳۰ تصنیف حرفه‌ایی در بین آنها وجود دارد که من اگر نام ببرم می‌توانم اشاره کنم به «زهره»، «گلنار»، «منتظرت بودم»، «مرا ببوس»، «شب‌های تهران»، «گل اومد بهار اومد» و بهترین آن «شب جدایی» که چند وقت پیش با صدای همایون شجریان منتشر شد.
۱ نظر