آلبوم تک آهنگی “Baby I Love You” با طرح جلدی از گروه دختران راک “رونتسگ” (Ronettes)، از بزرگترین موفقیت های ریمونز بود که در رده هشتم قرار گرفت. در سال ۱۹۸۱ ششمین آلبوم ریمونز “رویاهای شیرین” (Pleasant Dreams) عرضه شد. تولیدات آنان بار دیگر رونق گرفت و این بار گراهام گولد من (Graham Gouldman) از موسیقی پاپ انگلستان بود که آنان را حمایت کرد.
جانی اعتقاد داشت این شیوه ضبط را که بکار می برند، بیشتر با تصمیم شرکت تولید کننده آثار آنها بوده تا خودشان و در عین حال تلاش می کردند به رادیوهای آمریکا راه پیدا کنند.
در حالی که “رویاهای شیرین” در آمریکا در رده ۵۸ بود، دو آهنگ آن آلبوم هیچگونه موفقیتی کسب نکرد. در ۱ آگوست ۱۹۸۱ ریمونز اولین گروهی بود که در شبکه MTV (که در آن زمان اوایل شروع کار آن شبکه بود) با آنان مصاحبه شد و روزنه های جدیدی برای موسیقیشان باز شد.
آلبوم “جنگل زیر زمین” (Subterranean Jungle) توسط ریچه کوردل (Ritchie Cordell) و ژلن کولتکین (Glen Kolotkin) تولید شد و در سال ۱۹۸۳ عرضه شد. بیلی راجر (Billy Rogers) در دومین آهنگ آن آلبوم “برادران چمبرز” یعنی، “Time Has Come Today” با ریمونز درام نوازی کرد. آلبوم “جنگل زیر زمین” در رده ۸۳ در آمریکا قرار گرفت و احتمالا آخرین آلبوم گروه است که در رده زیر ۱۰۰ جای گرفت.
اعضای متغیر گروه: ۱۹۸۳-۱۹۸۹
بعد از آلبوم “جنگل زیر زمین”، مارکی ریمون بدلیل الکلی بودن از گروه اخراج شد. ریچارد رینهارت (Richard Reinhardt) جایگزین وی شد و نام ریچی ریمون (Richie Ramone) را برای خویش برگزید. اولین آلبومی که ریمون به همراه ریچی، ریکورد کرد؛ “خیلی سخت برای مردن” (Too Tough to Die) بود که در سال ۱۹۸۴ با تهیه کنندگی تومی الدری به انتشار رسید.
بشنوید “خیلی سخت برای مردن” را از گروه ریمونز
این آلبوم بیشتر از تکنیکهای پاپ دور شده و شباهت به سه آلبوم ابتدایی آنان دارد. بعضی از منتقدین موسیقی راک این آلبوم را به درستی نماینده کیفیت و قدرت بالای موسیقی آنان می دانند. اصلی ترین اثری که در سال ۱۹۸۵ ارائه دادند، تک آهنگ بریتانیایی بود به نام “بونزو به بیتبورگ می رود” (Bonzo Goes to Bitburg)، این اثر در آمریکا تنها به عنوان یک اثر مهم شناخته شد و در رادیوی آمریکایی کالج به کرات پخش می شد.
شعر آن توسط جوی (Joey) نوشته شد که در اعتراض به دیدار رونالد ریگان (Ronald Reagan) از قبرستان نظامی آلمانی جایی که اعضای SS (سربازان نازی) در آن دفن شده اند، بودند، نوشته شده بود. نام اصلی آن آهنگ “مغز من سر و ته آویزان شده” (My Brain Is Hanging Upside Down) بود که به “بونزو به بیتبورگ می رود” تغییر نام یافت.
این آهنگ در آلبوم “پسر حیوان” (Animal Boy) در سال ۱۹۸۶ منتشر شد. ریکوردهای LP ، در مقالات مجله Rolling Stone نقد شد. در همان سال ریمونز آخرین آلبوم خود را به همراه ریچی ضبط کردند؛ “نصف راه مانده به درستی” (Halfway to Sanity). این ضبط توسط Daniel Rey (گیتاریست سابق پانک سالهای ۱۹۷۰ گروه Shrapnel) تولید شد.
ریچی در آگوست ۱۹۸۷ گروه را ترک کرد، با دلخوری از اینکه، بعد از چهار سال حضورش در گروه، دیگر اعضا همچنان پولی را که از بابت فروش تی- شرت ها به دست می آوردند، عادلانه با او تقسیم نمی کردند! کلیم بارک (Clem Burke) جای او را گرفت.
۱ نظر