وی در جریان انقلاب اسلامی از سمتهای خود استعفا کرد و به مردم انقلابی پیوســت و ســاخته ها و نواخته های او با صدای محمدرضا شــجریان و شــهرام ناظری در نوک پیکان انقلاب قرار گرفت و امروزه به عنوان یک خاطره ملی در اذهان مردم باقی است. لطفی در مورد ساخته معروف خود، سپیده (ایران ای ســرای امید)، می گوید: «وقتی در دستگاه ماهور شروع به کار کردم طبق روال آواز از منطقه بم شــروع شد ولی هر کاری که میکردیم، می دیدیم جور درنمی آید. پس از مدتی قرار شد آقای شجریان از اوج بخواند و خیلی خوب درآمد. در آن روزگار جامعه ایرانی یکپارچه شور و هیجان بود، ما هم که از جامعه دور نبودیم و با مردم همصدا بودیم.
سرود سپیده هم از اوج شروع شد؛ کاری که در تاریخ موسیقی ایرانی سابقه نداشت. حتی گوشه راک هم که کمتر اجرا می شد در این کار اجرا شد».
توضیح آن که اولین بار این کار را شهرام ناظری خواند که فیلم آن نیز موجود اســت و چند هفته بعد محمدرضا شجریان آن را اجرا کرد.
محمدرضا لطفی در تأســیس کانون موســیقی چاووش نقشی مهم و تعیینکننده داشت. عرضه آلبومهای این کانون که به ۱۲ عدد رســید، تحولی در موسیقی ایرانی پدید آورد و جوانان مشتاق را به فرهنگ اصیل موسیقی ایرانی جذب کرد.
لطفی در سال ۱۳۶۳ به دلایل شخصی به خارج از کشور رفت و تا سال ۱۳۸۵ تنها چند سفر کوتاه به ایران داشت. وی در خارج از کشــور به برگزاری کلاس درس و کنســرتهای متعدد همت گماشــت و نقشی بســزا در شناساندن موسیقی ایرانی داشت.
پس از بازگشــت به ایــران در ســال ۱۳۸۵ مکتبخانه میــرزا عبدالله را احیا کرد که صدهــا هنرجو به کلاس درس او شــتافتند. بــه گفته خــودش تنها ۴۰۰ هنرجــوی آواز که دستکم ۵ سال ســابقه کاری داشــتند از کلاس او استفاده کردند. اجرای کنســرتهای مختلف و ایجاد کارگاه سازسازی از دیگــر فعالیتهای او بود. بخشــی از نظریــات و خاطرات لطفی در نشــریات کتاب سال شــیدا و نامه شیدا که به همت و نظارت خود او منتشر می شــد، به چاپ رسیده که در برخی موارد واکنشهایی را هم برمی انگیخت.
به این ترتیب لطفی در عرصه های گوناگون فعالیت داشــت که اگر بخواهیم کارهای او را از آغاز تا پایان به رشــته تحریر دربیاوریم به قول رامین جزایری حجم آن از یک کتاب بیشتر است.
محمدرضا لطفی در سحرگاه جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در اثر بیماری ســرطان در بیمارســتان الله تهران درگذشت. پیکر او را دوســتان و همکاران و خیل عظیم دوســتدارانش تشییع کردند و در زادگاهش، گرگان، به خاک سپردند.
فصلنامه خانه موسیقی
۱ نظر