تا سال ۱۹۴۰ اغلب پیانیست های Jazz از متدی که بنام oom-pah معروف بود برای همرای ملودی دست راست یا موسیقی استفاده میکردند. اما در این زمان Bud Powell (از
پیانیست های مشهور Jazz) روش دیگری برای همراهی بکار برد که بتدریج موسیقی Jazz را متحول ساخت.
به شکل زیر دقت کنید، نوازنده برای همراهی آکورد C7 با روش oom-pah اینگونه عمل میکند.
oom-pah به قطعات بیشتر حالت رگ تایم میدهد و آنها را بسیار ریتمیک میکند در حالی در بسیاری از فضاسازی های جز مدرن به چنین ریتم ثابتی نیاز نیست.
از آنجایی که یک نوازنده پیانو Jazz معمولا” حداقل با همراهی یک کنترباس و درامز موسیقی اجرا میکند، Bud Powell تصمیم گرفت که برای همراهی از روش دیگری که به
Simplified Seventh Chords معروف شده است استفاده کند.
او خیلی ساده در همراهی با ملودی فقط از دو نت آکورد مورد نظر را اجرا می کرد. به شکل زیر دقت کنید آکورد میزان اول میتواند Cm7 یا C7 باشد، و یا برای گرفتن آکورد Cm6
دیگر لازم نیست نتهای دو، می بمل، سل و لا رو باهم بگیرید، میتوانید خیلی ساده تنها Eb و A را با هم اجرا کنید؛ البته این آکورد میتواند نمایش دهنده F7 هم باشد. در میزان سوم که
نتهای دو و لا اجرا شده اند، آکورد اجرا شده میتواند نمایش دهنده C6 یا F یا D7 و … هم باشند.
این نوع از voicing آکوردها امروزه به مراتب بیشتر از سایر روشها استفاده میشود و اغلب نوازندگان پیانو به آن علاقه دارند. از مزایای دیگر این روش آن است که وصل آکورد ها به
هم دیگه معمولا” خیلی ساده تر و زیبا تر شکل می گیرند. به این شکل نگاه کنید.
۱ نظر