گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ارکستر فیلارمونیک نیویورک (۱)

ارکستر فیلارمونیک نیویورک (New York Philharmonic)، واقع در شهر نیویورک، یکی از ارکسترهای قدیمی آمریکا است که به عنوان یکی از مهمترین اجرا کنندگان موسیقی کلاسیک شناخته شده است. امروزه خانه اصلی فیلارمونیک واقع در تالار آوری فیشر (Avery Fisher Hall) در مرکز لینکون نیویورک است. این ارکستر در سال ۱۸۴۲ به وجود آمده و نزدیک به ۴ دهه از دیگر مراکز سمفونیک آمریکا قدیمی تر است.

در حال حاضر الن گیلبرت (Alan Gilbert) مدیر موسیقی فیلارمونیک و زارین مهتا (Zarin Mehta)؛ برادر زوبین مهتا (از مدیران و رهبران پیشین فیلارمونیک)، سرپرست آن است.

ارکستر در سال ۱۸۴۲ توسط رهبر آمریکایی اورلی کورلی هیل (Ureli Corelli Hill) به عنوان اجتماع فیلارمونیک نیویورک، با اعلام هدف ترویج و بهبود بخشیدن سازهای موسیقی، به وجود آمد. اولین کنسرت فیلارمونیک در ۷ دسامبر ۱۸۴۲ در تالار آپولو با رهبری شخص کورلی هیل با اجرای سمفونی ۵ بتهوون برگزار شد.

در این کنسرت هنری کریستین تیم (Henry Christian Timm) با اصلیت آلمانی و دنیس اتین (Denis Etienne) با اصلیت فرانسوی نیز ارکستر را رهبری کردند، این کنسرت که شامل موسیقی سالنی و چندین مجموعه اپرا بود، سه ساعت به طول انجامید.

در فیلارمونیک نیویورک تمام موسیقیدانان به صورت مجموعه ای متحد در کنار هم همکاری داشتند، تمام تصمیم گیریها بر اساس رای تمامی افراد ارکستر گرفته می شد؛ مبنی بر آنکه چه کسی در گروه باشد، چه موسیقی اجرا شود و چه کسی رهبری را بر عهده گیرد. در پایان هر فصل نوازندگان مبلغ به دست آمده را بین خود تقسیم می کردند. بعد از اجراهای بیشمار ارکستر به مدت چهار سال، فیلارمونیک کنسرتی ترتیب داد تا بتواند از طریق آن هزینه ساختن تالار جدید را فراهم کند.

در این کنسرت که در منهتن برگزار شد، سمفونی شماره ۹ بتهوون را اجرا کردند. نزدیک به ۴۰۰ نوازنده و خواننده در این اجرا گرد هم آمدند. قسمت آوازی کر آن سمفونی، به زبان انگلیسی ترجمه شده بود که بدین ترتیب اولین اجرای به زبان انگلیسی این اثر بود، اما قیمت بلیط بسیار بالا بود و امیدی برای فروش چندان بالایی نداشت.

بدین ترتیب ساخت سالن جدید به تعویق افتاد، اگرچه این اجرا با گذاشتن تعداد زیادی خواننده در پشت سن تا پایان اجرا، به عنوان یکی از عجیب ترین کنسرتها خوانده شد. در طول دوره اول هفت فصل فیلارمونیک، هفت موسیقیدان وظیفه رهبری را برعهده گرفتند؛ علاوه بر هیل، تیم و اتین، ویلیام آلپرز، جرج لرد، لوئیز ویگرز و آلفرد بوچر، سکان ارکستر را به دست گرفتند.

در سال ۱۸۴۹ زمانی که تئودور ایشفلد (Theodore Eisfeld) به عنوان رهبر ارکستر منسوب شد، آن شیوه پیشین تغییر یافت. در سال ۱۸۶۵ ایشفلد کنسرتی را به مناسبت بزرگداشت آبراهام لینکولن، شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا که اخیرا ترور شده بود رهبری کرد اما به دلیل شرایط سیاسی و به ویژه نقدهای روزنامه های نیویورک، فیلارمونیک آخرین قطعه که “قصیده ای به سوی شادی” (Ode to Joy) بود را حذف کرد.

در همان سال ۱۸۶۵ ایشفلد به اروپا بازگشت و برگمن به رهبری در فیلارمونیک تا پایان عمرش در سال ۱۸۷۶ ادامه داد.

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است