هر حرکت آرشه باید حساب شده باشد

مقدمه

برخلاف تصور عموم هنرجویان ویولن، سفت کردن دست ھا و محکم نگھداشتن ویولن و آرشه تاثیر منفی در نواختن ویولن خواھند داشت و صدای تولید شده صدایی خشدار و نامطلوب خواھد بود. راحت بودن دست راست و انتقال وزنش به آرشه یکی از عوامل مھم آرشه کشی صحیح و آوازی است که آرون رُزَند در مقاله زیر به طور خلاصه آنرا توضیح می دھد (مترجم زھرا نصیری)

آرون رُزَند پداگگ و ویولونیست آمریکایی نیاز به آرامش و ظرافت را برای تولید صدای مورد بحث قرار می دهد؛ او در مجله استراد (The Strad) در سال ۲۰۰۷ بیان می دارد:
آئور

می گوید که هیچ قاعدۀ کلی برای محکم گرفتن آرشه با انگشتان دوم، سوم و چهارم وجود ندارد. ویولن را تا حد ممکن باید از قسمت وسط نگه داشت. کسانی که {نوازندگان} بازوی بلند دارند ممکن است چند اینچ ویولن را جابجا کنند تا موازی با خرک آرشه بکشند. من آرشه را با انگشت سومی که روی چشم پاشنه آرشه است نگه می دارم و معمولا همان جا مستقرش می کنم وقتی همه ی انگشتان را بکار می برم دست گرد می شود. انگشت کوچک که روی آرشه پشت انگشت سوم قرارمی گیرد، فشاری ایجاد نمی کند بلکه آرشه را متعادل
نگه می دارد. شست خمیده است و تمام مدت محکم روی پاشنه قرار می گیرد.

راز صدای خوب، ناشی از کنترل آرشه است. طنین بلند دغدغه ی این روزهاست. دراغلب
موارد گرایش، بیشتر به سمت اعمال فشار است که کوششی بیش از اندازه و نتیجه ای کم
در بر خواهد داشت. وقتی شاگردانم گرفتار این اشتباه می شوند، به
آنها می گویم: شما لباس اتو نمی کنید، بلکه تلاش می
کنید صدایی مطلوب از ساز درآورید، بدون آنکه ساز
را تحت فشار قرار دهید.

بازو در تولید صدا نباید نقشی ایفا کند. بعضی اوقات به شاگردانم می
گویم: لباس اتو نمی کنید بلکه تلاش می کنید صدایی مطلوبی از ساز درآورید بدون آنکه ساز

را تحت فشار قرار دھید. فشار بیش از حد باعث خستگی خواھد شد. فشار صدا را کم می
کند وقتی به وسط آرشه می رسید و فشار وارد می کنید، آرشه می لرزد. کسانی که به این
روش آرشه می کشند نگران از دست دادن کنترل آرشه ھستند و به سرعت از وسط آن دور
می شوند چون آرشه خواھد لرزید و ھنگام نواختن نت کشیده مجبور خواھند بود آرشه را
رھا کنند و از وسط آن فاصله
می گیرند.

در جبران سفتی بیش از حدِ موی آرشه، لرزش چوب ھم از بین خواھد رفت. اگر آرشه
نلرزد نخواھد توانست صدای لطیفی در ھر آرشه کشی ایجاد کند. در نھایت صدا کمتر خواھد شد چون
۱/۳ آرشه بدین طریق از کار خواھد افتاد. وقتی نتوانید فشار لازم را بر آرشه اعمال کنید،
برای جبران آن موی آرشه را بیش از حد سفت کنید، لرزش
چوب هم از بین خواهد رفت. اگر آرشه نلرزد، در هر
آرشه کشی صدای لطیفی تولید نمی شود و طنین صدا هم کمتر خواهد شد؛ چون ۱/۳ آرشه بدین طریق از کار
خواهد افتاد.

ھرحرکت آرشه باید حساب شده باشد. آرشه کشی را با بیلیارد مقایسه می کنیم. در بیلیارد
مساله ضربه به توپ و رفتن به سمت سبد نیست بلکه مساله قراردادن صحیح توپ سفید
برای ضربه بعدی است.

بعداز نتی که می نوازید مھم نیست برای نت بعد آرشه روی کدام قسمتش قرار دارد، بلکه
ھنگام تغییر آرشه نباید وقفه ای در صدا ایجاد شود. در آرشه کشی به سمت نوک، چرخشی
ملایم ھمانند چرخشی در پاشنه وجود دارد، درست مانند شکل عدد ۸ (ھشت انگلیسی). نتیجه اش
صدایی یکدست و آوازی خواھد بود. کسانی که نیاموخته اند چگونه آرشه را به سمت پاشنه ببرند ھرگز نمی توانند کاملا به سمت پاشنه و نوک آرشه بروند و در عمل با ۲/۳ آرشه می نوازند.

منبع

thestrad.com