گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ویولن و آواز

هیلاری هان ویولنیستی است درس خوانده مدرسه کرتیس و فاتح همه سالنهای پرآوازه جهان. در سی و یک سالگی هنوز همان دختر بچه‌ای است که سالها پیش، وقتی می‌گفت در پشت صحنه با سر به صفحه گانگ می‌کوبد، نابغه بندانگشتی نامش نهادم، ولی کمتر رهبر نامداری است که رؤیای همراهی با این دخترک را در سر نپروراند. در استرینگز دیدم آخرین کار ضبط شده‌اش ترانه‌هایی از باخ است. گفتم شاید خواننده گفتگوی هارمونیک دوست داشته باشد بداند.

تغزل در نواختن هیلاری هان با عنوان غزل‌گونه‌ای که بر آخرین سی.دی ضبط شده‌اش از آثار آوازی باخ نهاد کامل شد: ویولن و آواز (۱)، محصول جدید دویچه گراموفون.

در این سی.دی، هیلاری هان با هنرمندانی چون کریستین شافر، سوپرانو؛ ماتیاس گورنه، باریتون؛ کریستین فون در گولتز، ویولنسل؛ و کامر ارکستر مونیخ همکاری کرده در ضبط گزیده‌هایی از پاسیون سن ماتیو، مس سی مینور، و تعدادی از کانتاتهای باخ بزرگ.

برای هان، این رپرتوار ویولن و آواز تازگیهایی دارد، از قبیل تلاش دائم برای تشخیص این که چه وقت باید مرشد باشد و هدایتگر و چه وقت باید مرید باشد و دنباله‌رو. می‌گوید باید فضای لازم برای ورود آوازخوان فراهم شود تا ترانه را به درستی اجرا کند.

باید فکر کنید و تمرکز کامل داشته باشید که خواننده چطور می‌خواهد آواز را بخواند و با ایجاد زمینه مناسب سازی، در تفسیری که مایل است از اثر ارائه دهد کمکش کنید.

در انتهای پاساژهای مقدمه، وقتی خواننده وارد کار می‌شود، باید در شنونده حس ادامه کار را بدون قطع شدن القا کند، در عین حال شروع یک تکه جدید واضح باشد.

هان از کودکی مسحور آواز انسانی بود به عنوان سرمشقی برای ساز زدنش، لااقل از وقتی که معلم دوران کودکیش، کلارا برکوویچ تشویقش کرد که از صداهای غیر ویولنی هم الهام بگیرد. می‌گوید از همان موقع توجهم جلب شد به این که جمله بندی و نفس گیری در آواز چقدر ذاتا شبیه است به روشهای صداگیری از ساز.

همه موسیقیدانان جهان از این روش استفاده می‌کنند که یک جمله را طوری با ساز بنوازند که گویی آواز می‌خوانند و به عکس البته، آوازخوانان هم به اجرای سازی کار گوش می‌دهند و از آن در تفسیر نهایی از اثر کمک می‌گیرند. این دو، ساز و آواز، کاملا به هم گره خورده‌اند، از اصل و اساس.

وبسایت شخصی هان

مجله شخصی هان

توضیح (۱) مترجم موظف است آنچه در اصل می‌بیند برگرداند. اگر از خود اراده‌ای داشتم، این تشبیه خالی از ملح اسم سی.دی به غزل را جوری دیگر می‌نوشتم! با این توجه، خواننده با ذوق سلیم می‌بخشاید بر مترجم این قصور را.

ترجمه از شماره آوریل ۲۰۱۰ مجله استرینگز

فاریا پیر بازاری

فاریا پیر بازاری

دیدگاه ها ۵

بیشتر بحث شده است