پیترو ماسکانی (۲)

کانتات “In Flinda” به “Pinotta” تغییر یافت و برای شرکت در مسابقه موسیقی کنسرواتوار پیشنهاد شد اما به دلیل ثبت نام دیر هنگام پذیرفته نشد. در سال ۱۸۸۴، ماسکاگنی “Ballata” برای تنور و پیانو، “M’ama non m’ama”، قطعه هزل نشاط انگیزی برای سپرانو و پیانو، “Messagio d’amore” و “Alla luna” را ساخت.

در سال ۱۸۸۵، ماسکاگنی رومانسی برای تنور و ارکستر با نام “Il Re a Napolil in Cremona” را بر اساس متنی از آندره مافی ساخت. او قبل از پایان تحصیلاتش میلان را ترک کرد و به عنوان رهبر ارکستر در شرکت های اپراتای ویتوریو فورلی، آلفونسو و سیرو اسکوگنامیگلیو و جنوا که به لوئیجی آرنالدو واسالو متعلق بود، در سفرهایشان همراهی کرد.

ماسکانی با لوئیجی مارسکا که مدیر اپرا بود آشنا شد و در دسامبر همان سال با شرکت مارسکا به سرینولا (Cerignola) رفت. همچنین آرجنید مارسلینا کاربوگنانی (لینا)، همسر آینده اش نیز با آنها همراه بود. کمی بعد ماسکاگنی با کمک شهردار جوزپه کانن شرکت مارسکا را با تحمل مشکلاتی ترک کرد و به استاد موسیقی و آواز ارکستر فیلارمونیک سرینولا تبدیل شد و به ارج و مقام رسید. او همچنین به آموزش پیانو نیز می پرداخت.

از فوریه ۱۸۸۸، ماسکاگنی کار بر روی “Mess Di Gloria” را آغاز کرد. در ماه جولای، کازا سونزوگنو برگزاری دومین مسابقه اپرای تک پرده ای را در سالن ایلاستراتو اعلام کرد.

پیترو و لینا در ۳ فوریه ۱۸۸۹ ازدواج کردند. روز بعد دومینیکو ماسکانی (می می) به دنیا آمد.

نوشتن اپرای “روستایی سلحشور” در ۲۷ می به پایان رسید و به میلان فرستاده شد.

در ۲۱ فوریه ۱۸۹۰، ماسکاگنی برای ارائه اپرایش به رم فراخوانده شد. نخستین اجرای اپرای “روستایی سلحشور”، برنده مسابقه سونزوگنو، در سالن کستانزی در رم برگزار شد. این اجرا موفقیت چشمگیری به همراه داشت و سپس در شهرهای فلورانس، تورین، بولونیا، پالرمو، جنوا، نابلس، ونیز و تریست نیز اجرا شد. در ماه دسامبر گوستاو مالر آن را در بوداپست رهبری کرد.

سپس شهرهای مونیخ، هامبورگ، سن پترزبورگ، درسدن و بوینس آیرس پذیرای این اپرا بودند. در مارچ ۱۸۹۱، این اپرا در وین اجرا شد. ماسکانگی در ۲۶ سالگی یک شبه به شهرت رسید! در همین حال، پسر دومش، دینو، در ۳ ژانویه به دنیا آمد. پس از او نیز دخترش اِمی در ۱۸۹۲ متولد شد.

بشنوید قسمتی از “ایریس” را اثر ماسکانی

دومین اپرای موفق ماسکاگنی “L’amico Fritz” روز ۳۱ اکتبر در سالن کستانزی در رم به اجرا درآمد. “I Rantzau” به رهبری خود آهنگساز روز دهم نوامبر در سالن لاپرگولا در شهر فلورانس اجرا شد. اپرای بعدی ماسکاگنی “Silvano” ساخته شده در سال ۱۸۹۴ بود. نخستین اجرای “Guglielmo Ratcliff” در ۱۶ فوریه ۱۸۹۵ در سالن لا اسکالای میلان بود. “Silvano” نیز در ۱۵ مارچ برای اولین بار در همان سالن اجرا شد. ماسکاگنی در همان سال ریاست لیسئو روسینی پسارو را پذیرفت.

در ۲ مارچ ۱۸۹۶، ماسکاگنی اولین اجرای “Zanetto” را در لیسئو رهبری کرد. در ۲۹ جون ۱۸۹۸، ماسکانی رهبری اولین اجرای یک پوئم سمفونیک به نام “A Giacomo Leopardi” را در رکاناتی به عهده گرفت. “Iris” که اولین همکاری ماسکاگنی با لوئیجی ایلیکا بود در ۲۲ نوامبر در سالن کستانزی در رم اجرا شد. پدر ماسکاگنی در می ۱۸۹۹ درگذشت.