گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ارسلان کامکار: کار کردن با یک رهبر خسته کننده است

آمن خادمی: برای آغاز مصاحبه می‌خواستم بگویم که از چه سالی وارد ارکستر سمفونیک تهران شدید و چگونه؟

در سال ۵۹ یا۶۰ بود که در دانشکده هنرهای زیبا درس می‌خواندم در آن زمان آقای کامبیز روشن روان برای اجرای قطعه «جمعه خونین» احتیاج به چند نوازنده کمکی داشت؛ به همین خاطر من به همراه چند نوازنده دیگر برای اجرای این قطعه به ارکستر سمفونیک دعوت شدیم، در آن زمان مایستر ارکستر یک نوازنده آمریکایی بود. من از جو ارکستر خوشم آمد و بعد از سه چهار ماه امتحان دادم و در ارکستر ماندگار شدم.

خادمی: نحوه آزمون ورود به ارکستر سمفونیک در ۳۰ سال پیش به چه صورت بوده است؟

در آن زمان وضعیت ورود مانند همین الان بود البته با توجه به اینکه انقلاب شده بود و بسیاری از نوازندگان ارکستر از ایران رفته بودند، ارکستر بسیار خالی شده بود؛ به گونه‌ای که شاید در آن زمان شش ویلن یک یا شش ویلن دو داشتیم. این در حالی است که هم اکنون بیش از ۲۰ نوازنده ویلن یک داریم. در همین راستا برای امتحان یک قطعاتی از باخ، موتزارت و…. مشخص کرده بودند و از ما امتحان گرفتند.

خادمی: شما از چه سالی به عنوان مایستر ارکستر سمفونیک انتخاب شدید؟

دقیقا یادم هست که این قضیه مربوط به ۲۳ سال پیش بود یعنی زمانی که آقای حنانه فوت کرده بود و ما برای بزرگداشت وی قرار بود به رهبری فریدون ناصری برنامه‌ای اجرا کنیم و آقای لشکرلو هم یکی از قطعات آقای حنانه را به عنوان سولیست ویولن زد، در آن هنگام به پیشنهاد نوازندگان ارکستر به عنوان مایستر انتخاب شدم؛ یعنی اینگونه نبوده است که من پولت به پولت به مایستری ارکستر برسم.

خادمی: با توجه به اینکه شما بیش از دو دهه به عنوان مایستر در ارکستر سمفونیک تهران حضور دارید می خواستم ببینم که تاکنون با چه رهبرهایی کار کرده اید؟

در ابتدا که آقای روشن روان برنامه اجرا کرده‌ام و بعد از آن بیژن قادری (نوازنده هورن) به انتخاب بچه‌های ارکستر به عنوان رهبر انتخاب شد و تا نزدیک به سه سال رهبری با ایشان بود. در همان زمان بود که به همراه بعضی از بچه‌ها، برای اجرای موسیقی به باشگاه ارامنه می رفتم و آنجا آقای سنجری را برای اولین بار از نزدیک دیدم و با صحبت‌هایی که با ایشان کردیم وی اظهار تمایل کرد که دوباره ارکستر برگردد. اما آمدن وی با افت و خیزهایی همراه بود؛ یعنی وی هر از گاهی به دلیل مشکلات موجود در ارکستر می‌رفتند و دوباره بر می‌گشتند.

بعد از آقای سنجری رهبری ارکستر به فریدون ناصری سپرده شد و همزمان با رهبری وی، از رهبران مهمان هم دعوت شد؛ به‌گونه‌ای که در زمان وی منوچر صهبایی، ایرج صهبایی، یک رهبری آلمانی، رهبر روسی، ادومیچیچ، نصیر حیدریان، لوریس چکناواریان، علی رهبری، شهداد روحانی و نادر مشایخی به عنوان رهبر مهمان به ارکستر سمفونیک تهران دعوت شدند. بعد از مرگ فریدون رهبری هم با رهبرانی چون منوچهر صهبایی، ماتیاس کروگر، نازنین آقاخانی، درک گلیسون و هم اکنون نادر مرتضی پور کار کرده ام.

البته در همان سال‌ها غیر از ارکستر سمفونیک در ارکستر فرهنگسرای بهمن به رهبری کریستین داوید نیز به صحنه رفتم. همچنین منوچهر صهبایی و حشمت سنجری نیز جزو رهبران مهمان این ارکستر بودند.

روزنامه آرمان

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

۱ نظر

  • در تمامی ارکسترهای بزرگ جهان همه دیسیپلین یک رهبر ارکستر را در کار و روتین ارکستری میآزمایند.تا اینکه به اون بشه گفت ارکستر.کار کردن با یک رهبر باید هم سخت و خسته کننده باشد ولی در عوض اون نظم لازم رو به ارکستر میده.اون دیالکت منحصر به فرد.حالا از رهبر میهمان گاهی میشه دعوت کرد.

بیشتر بحث شده است