گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ارسلان کامکار: ارکستر نسبت به ۱۵ سال پیش رشد داشته است

خادمی: هم‌اکنون بعضی از موزیسین‌ها که بر خلاف توهم مسئولان انجمن موسیقی، قصد و قرضی هم ندارند، از صدای بد ارکستر سمفونیک و به ویژه فالش بودن صدای ساز‌های بادی‌برنجی می‌گوید، جناب کامکار این موضوع چقدر با واقعیت تطابق دارد؟

البته این موضوع را قبول دارم که بعضی مواقع صدای ساز‌های بادی یا برنجی خوب نبوده‌اند ولی در کل صدای ارکستر بد نیست اما واقعیت این است که بعضی از نوازنده های ارکستر بی‌خیال هستند. به فرض مثال زمانی که من قرار است یک میزان را سلوی ویلن را بزنم اینقدر باید تمرین ‌کنم که یک نت بالا و پایین نشود و اگر این اتفاق نیفتد از خجالت آب می‌شوم. اما شاهدیم که بعضی از نوازنده‌های سلو بی خیالند و اصلا دلهره ندارند. به همین دلیل برای یک اجرای تمیز و شفاف علاوه بر همت نوازنده باید رهبر ارکستر نیز سخت‌گیر باشد.

خادمی: یعنی شما می‌گویید اکنون صدای ارکستر سمفونیک تهران عالی است و هیچ مشکلی ندارد!؟

اگر واقعیتی در ارکستر سمفونیک باشد که بخواهم آن را منعکس کنم، هیچ مشکل و ترسی از کسی ندارم! از طرف دیگر باید بپذیریم که ما ارکستر فیلارمونیک برلین نیستیم اما به طور کلی سطح کیفی ارکستر بالا رفته است. البته نوسان‌هایی هم طی این ۳۰ سال داشته‌ایم اما اگر بخواهیم مقایسه بکنیم، کیفیت ارکستر نسبت به ۱۵ سال پیش بسیار بسیار بالاتر است.

مشکل ارکستر سمفونیک ما ربطی به تکنیک نوازنده‌ها و صدای ارکستر ندارد، مشکل چیزهای دیگری است. درباره این مشکلات به طور مختصر اگر بخواهم توضیح دهم باید بگویم، در ارکستر سمفونیک برنامه‌ریزی دقیقی برای قرارداد بستن، حقوق دادن، بیمه کردن نوازنده‌ها وجود ندارد.

به فرض مثال من با حدود سی سال سابقه کار حدود چهارصد هزار تومان پایه حقوق دارم که با مسائل جانبی دیگر رقمی نزدیک به هفتصد هزار تومان با کسر مالیات دریافت می‌کنم. دیگر نوازنده‌ها که نیز حقوق‌هایشان پایین بود و ما ارزیابی کردیم که حقوق چند نوازنده رسمی (شش یا ۷ نوازنده) که دیگر بیشتر از هفتصد هزار تومان نمی‌شود؛ بنابراین خودمان درخواست کرده‌ایم که اگر حقوق ما امکان افزایش ندارد، حداقل حقوق دیگر نوازنده‌ها را به حقوق ما نزدیک کنید.

خادمی: نظر ارزیابی شما از رهبری نادر مرتضی‌پور چیست؟

من آقای مرتضی‌پور را دوست دارم و وی از نظر شعور موسیقایی بسیار شعور بالایی دارد. به گونه‌ای که می‌توانم بگویم شعور موسیقی وی بالاتر از تکنیک اجرای وی است اما بچه‌ها به دلیل تعامل خوبی که وی با آنها دارد، ایشان را دوست دارند و من هم ایشان را بسیار دوست دارم.

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

۱ نظر

بیشتر بحث شده است