پهلوگرفته بر ساحل اقیانوس موسیقی ایران (IX)
شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۷
رهبری: ناکسوس «نوحه خوان» را منتشر می کند
جمعه ۱۹ بهمن ۱۳۹۷
نقد روش های مرسوم در استفاده از الگوهای تراش صفحات ویولن، شمارۀ نخست
پنج شنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۷
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XVII)
چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۷
کر فلوت تهران در دانشگاه تهران به روی صحنه می رود
سه شنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۷
پهلوگرفته بر ساحل اقیانوس موسیقی ایران (VIII)
دوشنبه ۱۵ بهمن ۱۳۹۷
یادی از باقرخان رامشگر (I)
یکشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۷
آخرین ارسال‌ها
- پهلوگرفته بر ساحل اقیانوس موسیقی ایران (XI)
- محمدرضا امیرقاسمی «شبی برای پیانوی ایرانی» را به روی صحنه می برد
- نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XIX)
- «شیوهی نوازندگی» در موسیقی ما چه معنایی دارد؟ (I)
- جمال الدین منبری پس از سالها سکوت به روی صحنه می رود
- موسیقی فیلم در خدمت سینما یا نظام ستارهسازی؟ (II)
- مروری بر «کنسرت کوارتت کلنکه» سی و سومین جشنوارهی موسیقی فجر
- پهلوگرفته بر ساحل اقیانوس موسیقی ایران (X)
- نگاهی به غلبه موسیقی پاپ بر موسیقی کلاسیک در کنسرت «ارکستر سازهای ملیِ» جدید
- پویان آزاده: قصد ضبط «چهارگاه برای پیانو و ارکستر» را دارم
- موسیقی فیلم در خدمت سینما یا نظام ستارهسازی؟ (I)
- فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (IV)
از روزهای گذشته…
شبح اپرا
شبح اپرا نام یک رمان فرانسوی است که توسط گستون لروکس نوشته شد و اولین بار در سال ۱۹۰۹ بصورت داستان دنباله دار در یکی از روزنامه های فرانسه چاپ می شد. در ابتدا فروش بسیار کمی داشت و حتی بارها از رده چاپ مجدد خارج شد اما امروز جزو ادبیات کلاسیک فرانسه به حساب می آید و از آن اقتباس های زیادی به عمل آمده است. رمان در سال ۱۹۱۱ به انگلیسی ترجمه شد و با اقتباس های زیادی بروی پرده سینما و تئاتر رفت که مشهورترین نمایش آن ، یکی در سال ۱۹۲۵ ساخته شد و دیگری نسخه موزیکال سال ۱۹۸۶ است که توسط اندرو لوید وبر بروی پرده رفت.
پیترو ماسکانی (I)
پیترو آنتونیو استفانو ماسکانی (۷ دسامبر ۱۸۶۳ – ۲ آگوست ۱۹۴۵) یک آهنگ ساز ایتالیایی بود که بیش تر به خاطر اپراهایش معروف است. شاهکار سال ۱۸۹۰ او با نام “روستایی سلحشور” (Cavalleria rusticana) یکی از شورانگیزترین ساخته های تاریخ اپرا به شمار میرود و توسط خود او به تنهایی در جنبش ورسیمو رهبری شد. هرچند که ادعا کرده اند که ماسکانی نیز مانند لئونکالوالو «مرد تک اپرایی» بوده است که هیچ گاه نتوانست اپرایی با موفقیت نخستین اپرایش بسازد اما این ادعا بی اساس و نادرست است. لامیکو فریتس (L’amico Fritz) و ایریس (Iris) از همان زمان اجرایشان در اروپا بسیار معروف شدند و مورد استقبال قرار گرفتند.
موسیقی نزد ایرانیان در ۱۸۸۵ میلادی (IX)
ساختمان این ساز که همانند تار است، یک پارچه از چوب است، دارای چهار رشته سیم از جنس «زه» و دو رشته سیم از جنس مس زرد است که این دو رشته اخیر به یکی از دو سوی دسته ساز نصب شده است؛ این ساز را با یک قطعه مس کوچک که به آن «مضراب» می گویند، می نوازند؛ در ایران دیگر متداول نیست، ولی در سمرقند و بخارا نواختن آن معمول است.
سلطانی: انسان نمیتواند از حدود “ذاتیت” خود پیش رود
پیمان سلطانی، آهنگ ساز، رهبر ارکستر، نوازنده، منتقد و نویسنده؛ از معدود موسیقی دانانی است که توانسته پیوند مناسبی بین موسیقی و هستی شناسی ایجاد کند. گفته ها و نوشته های فلسفی- موسیقایی او همیشه بحث برانگیز بوده و نگاه او به مدرنیته و نوآوری در موسیقی نیز پرسش های فراوانی را در پی داشته است. وی سال هاست که به تدریس فلسفه ی موسیقی معاصر، مبانی آهنگ سازی قرن بیستم و شناخت مکتب ها، جنبش ها و جریان های موسیقی قرن بیستم مشغول است و از دهه ی هفتاد تا کنون فعالیت و حضوری جدی در معرفی جنبه های ایدئولوژیک و هستی شناسانه ی موسیقی قرن بیستم داشته است.
اسطوره زنده دنیای Jazz
Kieth Jarret یکی از قابل توجه ترین پیانیست هایی است که از دهه ۶۰ به بعد به دنیای موسیقی وارد شده اند و در حال حاضر از مهمترین پیانیستهای Jazz دنیا می باشد.
موسیقی‌شناسی‌ای که نمی‌شناسیم (VIII)
بحث در این نکته که در یک شاخه‌ی علمی چه چیز یک «مفهوم» (۲۱) به حساب می‌آید، چه چیزی «موضوع» (۲۲) و چه چیزی «زمینه»ی (۲۳) کار، با درک معنی هر کدام از این مقولات در فلسفه‌ی عمومی و فلسفه‌ی علم ربط پیدا می‌کند (۲۴). به علاوه در بسیاری از موارد ممکن است نتوانیم یک موضوع را از یک مفهوم جدا کنیم.
لیر یا چنگ ارجان؟ (IV)
موسیقی شناسان آلمانی و اتریشی “Curt Sachs” و “Erich von Hornbostel” سیستم رده بندی سازها را در ۱۹۱۴ ارائه دادند. خط کلی این رده بندی برمبنای بررسی اولین صفت مشترک سازها یعنی ویژگی فیزیکی ارتعاش ساز بنا شده است. بر این اساس سازها به پنج دسته تقسیم می شوند:
اریک ساتی (I)
اریک ساتی (Alfred Éric Leslie Satie) آهنگساز و پیانیست فرانسوی، متولد ۱۷ مه ۱۸۶۶ هنفلور است. اولین آهنگ خود را در سال ۱۸۸۴ ساخت و نام خود را به عنوان اریک ساتی (Erik Satie) امضا نمود. ساتی در سال ۱۸۸۷ به عنوان “ژیمنوپدیست” (gymnopedist) خوانده شد، کمی پیش از آنکه مشهورترین اثر خود “ژیمنوپدی” (Gymnopédies) را خلق کند؛ ژیمنوپدی، واژه یونانی است به معنی “جشن کودکان برهنه”.
مصاحبه با هنری باتلر پیانیست (I)
مارتا آرگریچ (Martha Argerich) در بوینوس آیرس، آرژانتین متولد شد. از سن پنج سالگی آموختن پیانو را نزد Vicenzo Scaramuzza آغاز کرد. در ۱۹۵۵ او همراه با خوانواده اش به اروپا رفت و تحت تعلیم فردریک گولدا (Friedrich Gulda) قرار گرفت؛ همچنین از دیگر آموزگاران او نیکیتا ماگالوف (Nikita Magaloff) و استفان اسکناس (Stefan Askenase) بودند.
انریکو گراندوس، یک آهنگساز بد شانس!
انریکو گراندوس (Pantaléon Enrique Costanzo Granados y Campiña) یکی از آهنگسازان بنام اسپانیا در سبک کلاسیک میباشد که نوازنده ای چیره دست در پیانو نیز بود. وی در ۲۷ جولای سال ۱۸۶۷ در شهر Lérida ایالت کاتولونیا اسپانیا بدنیا آمد. نوازندگی را بصورت حرفه ای در زمانی که در بارسلون بود زیر نظر دو استاد بنام آنزمان Joan Baptista Pujol و Francisco Jurnet فرا گرفت.