آرشیو دسته‌ها: مبانی نظری موسیقی Classic
در نقد کتاب «مقدمه‌ای بر آنالیز موسیقی آتنال» (II)
شنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۵
در نقد کتاب «مقدمه‌ای بر آنالیز موسیقی آتنال» (I)
پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵
مد، نمایان و محسوس در موسیقی ایرانی (I)
سه شنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۵
روایت های دیگری از سیستم دستگاهی
شنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۵
آوانگاری به روش «ابجد» در موسیقی قدیم ایرانی (II)
پنج شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۵
مروری کوتاه بر چهار کتاب از فرهاد فخرالدینی (III)
سه شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۵
آوانگاری به روش «ابجد» در موسیقی قدیم ایرانی (I)
شنبه ۲۱ فروردین ۱۳۹۵
آخرین ارسال‌ها
- «نیاز به کمالگرایی داریم» (I)
- به‌استقبال «ماراتن پیانو» در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران (II)
- روش سوزوکی (قسمت شصت و یکم)
- گفتگو با علی صمدپور (VI)
- ادوارد الگار، آهنگساز انگلیسی (XX)
- نجفی ملکی: تکنیک هم در واقع بخشی از بدنه هنر است
- به‌استقبال «ماراتن پیانو» در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران (I)
- روش سوزوکی (قسمت شصتم)
- مستر کلاس ارکستراسیون و آرانژمان شهرداد روحانی برگزار می شود
- گفتگو با علی صمدپور (V)
- سرگذشت ارکستر سمفونیک تهران (VI)
- نجفی ملکی: استیل نوازنده نقش زیادی در تسلط تکنیکی او دارد
از روزهای گذشته…
گروه موسیقی صهبای کهن به یاد پایور مینوازد
گروه موسیقی صهبای کهن به سرپرستی علی نجفی ملکی و آواز رامین بحیرایی، به اجرای رپرتواری از آثار فرامرز پایور می پردازد. گروه موسیقی صهبای کهن، پیش از این نیز آثاری از این آهنگساز موسیقی ایران به روی صحنه برده است ولی این اولین بار است که یکی از مشکل ترین قطعات فرامرز پایور که با همکاری احمد عبادی ساخته شده را به صورت رسمی اجرا میکند.
زمان با شکوه نقطه اوج (I)
درک موسیقی بدون درک زمان امکان ناپذیر است. این موسیقی است که در میدانی از استمرار زمانی محدود ظاهر میشود، بنابراین لازم است پیش از بررسی این هنر به موضوع زمان پبردازیم اگر زمان حال یا اکنون(دم) را لحظه تجلی دو زمان گذشته و آینده تعریف کنیم.
رامین صدیقی: روی مسئله صدابرداری حساسیت زیادی داشتم
فارغ از اینکه بعد از سه سال و بخاطر مشغله های خودم، واقعاً تمایل داشتم تا از ادامه همکاری عذرخواهی کنم، اما دو سه مساله دیگر هم مرا آزرد که باعث شد تصمیمم برای کنار رفتن از جشنواره را تسریع کند. مثلاً یکی دو روز قبل از کنفرانس مطبوعاتی جشنواره سال ۹۲ خبردار شدم یک گروه خارجی دیگری هم دارد به جشنواره می آید (گروه آقای رامیز قلی اف)! بدون اینکه به عنوان مسئول بخش بین الملل در جریان باشم.
ایزایی و مکتب ویولون بلژیک (I)
اوژن ایزایی، ویولنیست بلژیکی، از مشهورترین مستر ویولنیست های زمان خود به شمار می رود؛ «نیروی خارق العاده طبیعی ایزایی به عنوان یک مفسر» تحت تأثیر استعداد سرشار او در تُن و تکنیک نوازندگی نمود بیشتری می یابد. استعدادی که هم عصران او نیز به آن اشاره کرده اند. در واقع، ایزایی بزرگ ترین نماینده مکتب شگفت انگیز ویولن نوازی بلژیکی است که در هنر استادان او مانند ویوتام و وینیافسکی ریشه دارد. همانطور که خود ایزایی می گوید «در یک دوره هفتاد ساله برترین مکتبی بوده است که در کنسرواتوار پاریس و در آثار نوازندگانی مانند: ماسارت (Massart)، رمی (Remi)، مارسیک (Marsick) و دیگر مفسران حرف اول را می زده است».
گفت و گو با لانگ لانگ، نوازنده پیانو (I)
چرت کوتاهی زد، چون تازه از برلین به زاراگوزا رسیده بود؛یک پرواز دو ساعته تا بارسلونا بعد هم سه ساعت رانندگی. می خواست در سالن جدید و نورانی آن شهر دو ساعت کنسرت بدهد. با خوشرویی پذیرفت بیشتر زمان کوتاه اقامت خود در آن شهر آرام اسپانیایی را با من بگذراند.لانگ لانگ با آن کت چرم گران قیمت،شلوار جین و مدل موی مد روزش بیشتر به تکخوان گروه موسیقی پسربچه ها شباهت داشت تا ثروتمندترین و پرکارترین پیانیست جهان.
حراج مجموعهء هنری روستروپوویچ در لندن
چند ماه پیش خبر درگذشت روستروپوویج، ویلنسل‌نواز نواز معروف روس و برنامه‌های یادبود وی خبرساز بود و حالا حراج مجموعهء هنری‌اش. این مجموعه که دربرگیرندهء نقاشی‌ها، مبل‌های قدیمی و آثار هنرهای تزینی متعلق به روستروپوویچ و همسرش است، در روز نوزدهم سپتامبر امسال به حراج گذاشته میشود.
نگاهی به «شوشتری برای ویولون و ارکستر» (III)
ابوالحسن صبا در کلاس درس ویولون خود شاگردان متعددی داشت که او در اواخر عمرش موفقیت ها و ترقیات آنها را دیده بود ولی یک شاگرد او که بیشتر علاقه اش آهنگسازی تا نوازندگی بود، همیشه مورد توجه و علاقه اش بود؛ این شخص همان شاگرد آهنگسازی حسین ناصحی بود که آنروزها به عنوان یک موزیسین جوان و مستعد شناخته شده بود؛ حسین دهلوی بسیار مورد اطمینان صبا در زمینه کاری موسیقی بود و کسی بود که هنگام تاسیس ارکستر شماره یک هنرهای زیبا، آسیستان او و همکارش در تنظیم قطعه برای این ارکستر بود.
چهار فصل ویوالدی (بهار و تابستان)
چهارفصل، عنوانی است برای مجموعه چهار کنسرتوی جداگانه، برای ویولن و ارکستر، که توسط آنتونیو ویوالدی آهنگساز ایتالیایی تصنیف گشته است و شماره های یک الی چهار اپوس هشت این مصنف را در بر می گیرد. کنسرتوی هر فصل از سه قسمت مختلف تشکیل شده و کل اثر در مجموع، مرکب از دوازده موومان است.
ارکستر فیلارمونیک برلین (II)
در سال ۱۹۲۲ نیکیش (Arthur Nikisch) به طور ناگهانی بر اثر آنفلانزا درگذشت و فورت ونگلر (Wilhelm Furtwängler)، رهبر ارکستر جوان با خلق و خوی متمایز، تعصب، شیوه بیان و رفتار و شگرد غیر عادی موفق شد رهبری ارکستر را به دست گیرد. فورت ونگلر توجه ارکستر را به آهنگ سازان رمانتیک و کلاسیک معطوف کرد.
نقشه‌برداری موسیقایی (V)
بنابراین رابطه‌هایی بین موسیقی و معماری وجود دارد که آنها را تطبیق‌پذیری نمی‌توان نامید؛ از سوی دیگر، بهره‌بردن از معماری برای موسیقی و برعکس، کافی نیست؛ هنرمند باید در پیِ شناخت کلّی و جامع از اوضاع زمان و مکان خودش باشد.