سجاد پورقناد

من در واقع ابتدا مجذوب رفتار و اخلاق آقای کیانی و در مدت کوتاهی هم علاقمند رفتار ایشان شدم که در آن زمان جزمیت و یکسو نگری سال های بعد را نداشت و بسیار منعطف بود. آقای کیانی موسیقیدان خلاقی هم نبودند که خلاقیت شان بخواهد ما را جذب کند.

لازم است اینجا بگویم که قبل از من افراد زیادی کتابشناسی منتشر کرده اند، خانم مشایخی که قبل از انقلاب کتابی منتشر کردند با اینکه ارزش پیشگام را داشته اند ولی امروز این کتاب ارزش و کاربردی ندارد. بعد از آن کتاب خانم هلالی درآمد که و بعد کتاب خانم مهتاب خرمشاهی منتشر شد و کتاب دیگری هم در دفتر پژوهش های قم منتشر شد که اینها بیشتر شبیه به برگه دارن کتاب خانه های قدیم است؛ تمام اینها با کتاب من متفاوت هستند چراکه کتابشناسی ای که من نوشتم توصیفی است یعنی هر کتاب یا مقاله ای که شرح کردم را خودم با دقت خوانده ام، بعضی را نه یکبار بلکه چندبار؛ من چکیده نویسی کرده ام.

دقیقا ۱۵ سال پیش بود که به مناسبت ۴۰ سالگی علیرضا میرعلی نقی، مقاله ای در سایت منتشر و نگاهی اجمالی به فعالیت ها و خدمات او به هنر موسیقی ایران کردم. پس از پانزده سال از این تاریخ ظاهرا میرعلی نقی ۵۵ ساله، آنطور که انتظار می رفت، فعالیت مهمی مخصوصا در حوزه نشر کتاب نداشته است؛ در آن زمان پیش بینی می شد، بعد از انتشار نتیجه پژوهشی که آن زمان در دست انتشار داشت یعنی جلد اول «کتابشناسی توصیفی موسیقی ایران»، به ترتیب دیگر شماره های این کتاب نیز منتشر شود؛ نه تنها این اتفاق روی نداد بلکه دیگر پژوهش های او که شامل تحقیقات گسترده و دسته اولی درباره هنرمندان موسیقی دستگاهی و کلاسیک بین المللی بود نیز به انتشار نرسید.