گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

اپرای توسکا (۳)

پرده سوم: قلعه آنجلوی مقدس؛ اعدام گاه کاوارادوسی


نقاش در زندان انتظار مرگ را می کشد. نامه ای به توسکا می نوسید و آخرین یادداشت خود را می نگارد: “و من هیچ گاه بدین گونه عاشق زندگی نبوده ام” و می گرید. توسکا به همراه نگهبان و نامه ای که مبنی بر آزادی کاوارادوسی در دست دارد وارد قلعه می شود و در حالی که به نقاش توضیح می دهد چگونه اسکارپیا را کشته می خواند: “او خون تو را می خواسته یا عشق مرا.” دوئت: “گوش کن، زمان نزدیک است.” کاوارادوسی: ” مرگ تلخ است تنها به خاطر جدایی از تو” توسکا: ” عشق به تو مرا قادر ساخت که زندگیت را نجات دهم.” آخرین دوئت: ” جشن می گیریم، با امیدهای تازه.”

در اینجا آتش شلیک می شود و کاوارادوسی به روی زمین می افتد، توسکا به سمت او می رود در حالی که او را برای چنین بازی طبیعی تحسین می کند: “این است هنرمند “. زمانی که هیچ صدایی از نقاش بر نمی خیزد توسکا به حقیقت پی می برد؛ اسکارپیا هیچ گاه دستور بخشش نقاش را نداده بود. زمانی که سربازان سعی به دستگیری توسکا می کنند وی می گریزد و خود را به پائین پرتاب می کند در حالی که می خواند: ” اسکارپیا، باید قبل از دیدار با خداوند ملاقاتی کنیم.”
زمانی که از بالای قلعه به روی زمین می افتد، صدای ارکستر خشن تر شنیده می شود و فورته آغاز می شود.

حوادث تاریخی اگرچه در نمایشنامه آماده بود اما در اپرا آنچنان به آن پرداخته نشد.

سبک آهنگسازی توسکا

ملودی خوانندگی در اپرای توسکا بسیار تلخ تر از آثار پیشین پوچینی می باشد، در عین حال شخصیتهای کوتاه کمدی را نیز حفظ نموده. پوچینی همواره در معرفی شخصیتهای فرعی با دقت عمل کرده. در تقابل کمدی و تراژدی به صدای خوانندگی وسیعی نیاز است که با عمق صدای تنور کاوارادوسی (امیلیو د مارچی) و ترکیب آن با تن صدای خادم کلیسا به دست آمده است. زمانی که آنجلوتی به صحنه باز می گردد، موسیقی تیره می شود اما با ورود توسکا به شادمانی و شفافیت می رسد.

آنجلوتی به وضوح کلید موسیقی تراژدی در این اپرا است، خیلی بیشتر از اسکارپیا. تلفیق خادم کلیسا و کر، ارکستر را تا حدی به سبک موسیقی امپرسیونیست فرانسه می برد.

زمانی که آنجلوتی بار دیگر حضور می یابد، پوچینی سیاهی را مستولی می کند، چیزی شبیه شروع عمیق و محزون سکانسهای اولیه در پرده اول. ملودی شاد ارکستر و خادم کلیسا ناگاه با ورود اسکارپیا قطع می شود، موسیقی ارکستر مبهم تر و تاریک تر می گردد.

هر کلام و موسیقی اسکارپیا آگاهانه و موشکافانه توسط پوچینی تنظیم شده تا شیطانی وی را نمایان کند که قابل مقایسه با شخصیت ایاگو در اپرای اتلو ی وردی است. با ورود توسکا، ملودی به طور محسوسی ملایم می شود اما هنگام ملاقات اسکارپیا و توسکا موسیقی به تلخی می گراید و تا پایان پرده دوم حفظ می شود. سبک خوانندگی توسکا، یادآور موسیقی باروک است.

در پرده سوم، موسیقی ارکستر به نوعی موسیقی محلی رومن است که با زمزمه آهنگهای پسربچه چوپان آغاز می شود و با سه ریتم گامهای: B-flat – A-flat – E-major به پایان می رسد و ملودی تلخ و شیطانی اسکارپیا حتی پس از مرگش ادامه می یابد که بیان گر حضور پایان ناپذیر وی است و در پایان پرده آخر با مرگ توسکا، ملودی خشمگین ارکستر و فورته مجدد به گوش می رسد.

manitobaopera.mb.ca

en.wikipedia.org

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است