دیوید پی یت (David Pyatt) در سال ۱۹۸۸ در حالیکه فقط ۱۴ سال داشت به عنوان جوانترین برنده جایزه بزرگ موسیقیدان جوان سال BBC شناخته شد. به دنبال این موفقیت او به حرفه نوازندگی سولیستی روی آورد که باعث شناخته شدنش در انگلیس، اروپا، آمریکای شمالی، کانادا و ژاپن شد. او در انگلیس با ارکسترهای مهمی مانند ارکستر مجلسی انگلیس (English Chamber Orchestra)، موزار نوازان لندن و ارکستر هاله کار کرده است. اولین برنامه ای که از او در شبکه BBC پخش شد، اجرای دومین کنسرتوی هورن اشترائوس (Strauss) در سال ۱۹۹۳ بود.
در سال ۱۹۹۶، مجله گرامافون، دیوید پی یت را به عنوان هنرمند جوان سال، برای اولین اجرای عمومی کنسرتوهای اشترائوس معرفی کرد. از آغاز فصل ۹/۱۹۹۸ او به عنوان هورن نواز اصلی ارکستر سمفونیک لندن شروع به کار کرد.
در سال ۱۹۹۶ دیوید پی یت، قراردادی انحصاری با اِراتو دیکس (Erato Disques) امضا کرد. اولین کار او برای اِراتو که عبارت بود از اجرای کنسرتوهای موزار، با همکاری سِر نِویل مرینر (Sir Neville Mariner) و آکادمی سن مارتین به عنوان اثر برگزیده ماه مجله گرامافون انتخاب شد و کار دوم او شامل قطعاتی برای هورن و پیانو با همکاری مارتین جونز در سال ۱۹۹۸ به بازار عرضه شد.
دو اثر قبل تر او برای EMI که شامل کنسرتوهای استرائوس و سرناد بریتن با همکاری ارکستر مجلسی بریتن (Britten Sinfonia) و نیکولاس کلئوبری (Nicholas Cleobury) می شد نیز، هر دو مورد تحسین فراوان منتقدان قرار گرفتند. یکی از منتقدان در مجله گرامافون چنین نوشت: «هورن نوازی او بسیار جذاب و دلنشین است… از لحاظ موسیقایی بسیار آگاهانه است و ناشی از تخیل بسیار خوب اوست».
به زودی دیوید با همکاری مایکل شید (Michael Shade) و گراهام جانسون “Auf dem Storm” شوبرت را با استفاده از هایپریون روانه بازار می شود.
فعالیت های دیوید پی یت در فصل ۹/۱۹۹۸ شامل اجراهای های مهمی در جشنواره سالزبورگ با آکادمی کَمرات (Camerat Academia) به سرپرستی راجر نورینگتون (Roger Norrington) و با ارکستر سمفونیک برلین می شود. او همچنین به اجرای کنسرتوی هورن اُلیور کنوسن (Oliver Knussen) به رهبری خود آهنگساز با ارکستر سمفونیک BBC در BBC Promonade و در کشور آلمان خواهد پرداخت.
در لندن نیز به عنوان بخشی از جشنواره بین المللی موسیقی مجلسی (International Chamber Music Festival) با ارکستر مجلسی بریتن و نیکولاس کلئوبری و با کوارتت چیلینگیرین (Chilingirian) برای اجرای کوئینتت موتسارت نیز فعالیت خواهد داشت.
دیوید پی یت در سن ۱۷ سالگی به عنوان تکنواز همراه با ارکستر ملی BBC در ویلز به رهبری تداکی اُتاکا (Tadaaki Otaka) به اجرا در شهرهای مختلف آلمان شرقی سابق پرداخته است. او سپس در تور دیگری در ژاپن آن ها را همراهی کرد. در ایالات متحده نیز دیوید پی یت در سمپوزیوم انجمن بین المللی هورن در فلوریدا و در جشنواره معروف موسیقی مجلسی ونکوور به اجرا پرداخته است. همچنین دیوید پی یت کنسرتو بسیار موفقی را با سمفونی کلمب در ایالات متحده داشت.
از دیگر فعالیت های بین المللی او می توان به اجرای سرناد بریتن در Concertgblouw، آمستردام و کنسرت – هاییبا اکستر موزارت سالزبورگ و تریور پیناک (Trevor Pinnock)، ارکستر سمفونیک نرکوپینگ و دانیل هاردینگ، ارکستر سمفونیک استامبول و ارکستر گولبنکین لیسبون نام برد.
دیوید پی یت علاوه بر اجراهای متعدد کنسرتو، مرتبا به اجرای موسیقی رسیتال و مجلسی میپردازد. در سال ۱۹۹۶ او در سری بسیار معروف Carte blanche aux vents در موزه لوور پاریس با همکاری موریس بورگ (Muarice Bourgue) و کریستین تتزلف (Christian Tetzlaff) و امانوئل پائود (Emmanuel Pahud) به اجرا پرداخت. او اخیرا نیز دو کنسرتو در سالن ویگمور اجرا کرده است که یکی با همکاری کوارتت اِندلیون (Endellion Quartet) و دیگری در گروهی سه نفره با انتونی ماروود و مارتین جونز بوده است. او همچنین با پیتر دونوهو (Peter Donohoe) در جشنواره بین المللی جرسی و با مارتین جونز در BBC منچستر و جشنواره موسیقی شمال ویلز به اجرا پرداخته است.
بشنوید قسمتی از نوازندگی پی یت را
کارهای دیوید پی یت هم از شبکه BBC و هم از شبکه تلوزیونی و رادیویی Independent پخش شده اند. دیوید پی یت به عنوان موسیقیدان جوان سال سابق BBC نقش مهمی در جشن های دهمین سال این برنامه در سال ۱۹۹۶ داشت و یک CD برای مجله موسیقی BBC ضبط کرد و چندین بار نیز در تلوزیون برنامه داشت که شامل اجرا با مارتین جونز و کارگاه آهنگسازان جوان می شود.
دیوید پی یت قبلا هورن نواز اصلی ارکستر ملی جوانان و ارکستر مجلسی ملی جوانان انگلیس بوده است. او نوازندگی را در هشت سالگی زیر نظر جولی لورد (Julie Lord) آغاز کرد و سپس زیر نظر فرانک لوید (Frank Lyod) ادامه داد. اجراهای کنسرتو و رپرتوارهای مجلسی دیوید پی یت بسیار متنوع اند و از کارهای تلمان (Telemman)، هایدن (Haydn) و موزار گرفته تا آثار آهنگ سازان معاصر برجسته را نیز در برمی گیرد.
۱ نظر