سر توماس بیچام (Thomas Beecham)، بارونت دوم و دارای نشان هنرمند افتخاری سلطنتی رهبر ارکستر و مدیر اپرای مشهور انگلیسی بود. بیچام از اوایل قرن بیست تا پایان عمرش تأثیر مهمی بر زندگی موسیقایی بریتانیا داشت و به قول نویل کاردوس (Neville Cardus) اولین رهبر ارکستر انگلیسی بود که به طور بین المللی مدام مشغول به کار بود.
بیچام که از خانواده کارخانه دار ثروتمندی بود، از ثروتی که در اختیار داشت برای ارتقای اپرای انگلیس از شروع فعالیتش تا آغاز جنگ جهانی دوم استفاده کرد، بدین ترتیب که فصل هایی (seasons) را در باغ کاونت، دروری لین و تئاتر علیا حضرت با حضور ستاره های بین المللی و ارکستر گلچین شده خودش، گستره وسیعی از رپرتوار موسیقی کلاسیک را روی صحنه برد.
در سالن موسیقی لندن هنوز دو مورد از ارکسترهایی که بیچام پایه گذاری کرده است وجود دارند: ارکستر فیلارمونیک لندن و ارکستر فیلارمونیک سلطنتی.
بیچام همچنین با ارکستر فیلارمونیک لیورپول و ارکسترهای هاله در شهرستان محل تولدش لنکِشر (Lancashire) ارتباط نزدیکی داشت. رپرتوار بیچام کاملا التقاطی بود، او گاهی نظر خود را به آهنگ سازانی که کمتر شناخته شده بودند معطوف می کرد تا آهنگسازان معروف. حیطه تخصصی او شامل آهنگسازانی بود که آثار آنها قبل از اینکه بیچام حامیشان بشود به ندرت در انگلیس نواخته می شدند، مانند فردریک دلیوس (Feredrick Delius) و هکتور برلیوز (Hector Berlioz). بیچام به شوخ طبعی معروف بود و بسیاری از «ماجراهای بیچام» همچنان پنجاه سال پس از مرگ او نقل می شوند.
بیچام در سن هلن، لنکِشر، در خانه ای چسبیده به کارخانه داروسازی بیچام که پدربزرگش توماس بیچام (۱۸۲۰-۱۹۵۷) آن را تأسیس کرده بود متولد شد. پدرش جوزف بیچام، پسر بزرگ توماس و مادرش چوزفین برنت بود. در سال ۱۸۸۵ که تجارت خانوادگی بیچام درآمد بسیار خوبی داشت، جوزف بیچام تصمیم گرفت که به خانه بزرگی در اوانویل در منطقه بلکلو برُو او در هیوتن، مرسیساید کنونی، نقل مکان کند. منزل قبلی آنها برای بزرگتر کردن کارخانه خراب شده بود.
بیچام از سال ۱۸۹۲ تا ۱۸۹۷ در مدرسه رُسال تحصیل کرد و قرار بود که بعد از آن به یک کنسرواتور موسیقی در آلمان برود، اما پدرش مخالفات کرد و در عوض بیچام به کالج وادهام در آکسفورد رفت. زندگی دانشگاهی زیاد به مشام بیچام خوش نیامد و در نتیجه در سال ۱۸۹۸ موفق شد نظر مساعد پدرش را برای ترک آکسفورد بدست آورد. بیچام آهنگسازی را به طور خصوصی نزد چارلز وود (Charles Wood) در لندن و مورتیز موسکوفسکی (Mortiz Moszkowski) در پاریس آموخت. بیچام رهبری را به طور خودآموز فرا گرفت.
اولین رهبری عمومی بیچام اکتبر ۱۸۹۹ در سن هلن با یک گروه آنسامبل موقت شامل موسیقیدان ها و نوازندگان محلی از ارکستر های فیلار مونیک هاله و لیورپول بود. یک ماه بعد بیچام بدون اطلاع قبلی به جای هانس ریشتر (Hans Richter) رهبر شناخته شده ارکستر، در یکی از کنسرت های هاله به افتخار شهردار شدن جوزف بیچام در سن هلن به رهبری پرداخت. اولین حضور حرفه ای بیچام به عنوان رهبر در سال ۱۹۰۲ در سالن شکسپیر در کلَپهام با اپرای دختر کولی (The Bohemian Girl) مایکل بالف (Michel Balfe) با شرکت اپرای بزرگ سلطنتی (The Imperial Grand Opera) صورت گرفت.
بیچام در این سالهای آغازین فعالیت حرفه ایش همچنین به آهنگ سازی نیز می پرداخت اما به این نتیجه رسید که کارش به اندازه کافی خوب نیست و در نتیجه بر رهبری تمرکز کرد.
۱ نظر