نیویورک/مجله بیلبورد: در روز ۱۷ مارس ۱۹۷۳، گروهی به نام پینک فلوید، در گیر و دار تحول موسیقی خود آلبومی به نام “نیمه تاریک ماه” (Dark Side of the Moon) را منتشر کردند که به سرعت وارد جدول ۲۰۰ تایی بیلبورد (Billboard) شد و در این فهرست رتبه ۹۵ را به دست آورد که در آن هفته بالاترین رتبه برای اولین حضور در فهرست به شمار می رفت. سپس اتفاق جالبی افتاد، این آلبوم هرگز از چارت خارج نشد.
پس از گذشت ۱۴ سال یا دقیقتر بگوییم ۷۳۶ هفته بعد، در ماه جولای ۱۹۸۸، آلبوم از این جدول خارج شد. مدتی بعد دوباره در بیلبورد ۲۰۰ تایی ظاهر شد و ۷۵۹ هفته در فهرست بهترین آلبومهای پاپ
باقی ماند و پینک فلوید در این هفته به مرز باورنکردنی ۱۵۰۰ هفته حضور در چارتها رسیده است.
رتبه دوم از نظر زمان حضور در بیلبورد ۲۰۰، متعلق به باب مارلی و ویلرز (Bob Marley & the Wailers) است که چند سال از پینک فلوید عقب هستند و تنها ۸۴۵ هفته در این چارت حضور داشته
اند.
راجر واترز (Roger Waters) عضو سابق و خواننده اصلی پینک فلوید که قرار است به تنهایی تمام آلبوم “نیمه تاریک ماه” را در تور پاییزه خود، در ۱۸ شهر آمریکای شمالی اجرا کند، در گفتگویی با
بیلبورد حضور یافته است تا درباره این آلبوم صحبت کند.
خبرنگار: به نظر شما چرا این آلبوم توانسته است در میان نسلهای متعدد و متفاوت به چنین موفقیتی دست یابد؟
واترز: از نظر موسیقی، این اثر واقعا توانسته است از آزمون زمان سربلند خارج شود. در آن زمان خاصیتی در همزیستی استعدادهای موسیقی هر چهار نفر ما وجود داشت که بسیار موفق بود.
از طرف دیگر، از نظر محتوای اشعار، این آلبوم دارای محتوای حکیمانه ای است که برای نسلهای متوالی جذاب است زیرا به نظر میرسد که محتوای اشعار به شنونده اجازه می دهد مسائل را مورد تردید و یا
زیر سؤال ببرد، شاید، این چیزی است که برای همه ما، زمانی که به بلوغ می رسیم و به سوی زندگی واقعی پرتاب می شویم، بسیار جذاب است.
خبرنگار: آیا احساس میکنید که آنچه در استودیو ضبط کردید موافق تمام ایده آلهایتان بوده است؟
واترز: زمانی که کار ضبط تمام شد، من یک کپی از نوار ریل (Reel) آنرا به خانه بردم، و به یاد دارم که در آن زمان آنرا برای همسرم پخش کردم و پس از پایان آن او اشکش سرازیر شد.
من فکر کردم «این کار قطعا به جای حساس زده است»، من به نوعی با این فکر خوشنود شده بودم و با خودم گفتم، «وای، این یک اثر حسابی و کامل است» و کاملا اعتقاد داشتم که مردم به آن واکنش نشان
خواهند داد.
خبرنگار: تصویر سازی آلبوم هم بخش بزرگی از آن به شمار میرود.
واترز: استورم ثورگرسن (Storm Thorgerson) و اوبری پاول (Aubrey Powell) کار طراحی را در گروه “Hipgnosis” (گروهی از طراحان بریتانیایی تشکیل شده در سال ۱۹۶۸.
تخصص این گروه در طراحی جلد آلبومهای راک بود و در سال ۱۹۸۳ از هم پاشید. اما ثورگرسن به کار با پینک فلوید ادامه داد) انجام دادند. آنها با چیزی حدود ۶ یا ۷ نمونه کار آمدند و آنها را روی زمین اتاق فرمان انداختند و همه ما یکصدا گفتیم “این یکی!” هیچ گفتگویی درکار نبود. همه ما حس خوبی به آن داشتیم.
خبرنگار: آیا «نیمه تاریک…» نقطه عطفی برای کار استودیویی پینک فلوید بود؟
واترز: بله. تا زمان «نیمه تاریک…» ما گروهی بسیار به هم پیوسته بودیم. ما واقعا یک گروه بودیم، نزدیک به هم و صمیمانه کار میکردیم و از این وضعیت راضی بودیم.
“نیمه تاریک…” مرزهایی در این رابطه ایجاد کرد، کار ضبط روز به روز مسئله دارتر میشد. با این آلبوم ما به چیزی دست یافتیم که به عنوان مردان جوانی که وارد حرفه موسیقی می شوند، می خواستیم به آن برسیم. پس از آن ما بیشتر از ترس به هم چسبیده بودیم تا از روی امیدواری.
خبرنگار: شما قصد دارید که آلبوم را به طور کامل در تور آینده خود اجرا کنید. چطور به این فکر افتادید؟
واترز: این درخواست مسابقات فرمول یک (مهمترین مسابقات اتوموبیلرانی که به نام گراند پری (Grand Prix) نیز شناخته می شود) فرانسه بود. آنها به دنبال یک رویداد بزرگ درروز ۱۴ جولای بودند که روز قبل از مسابقات گراند پری فرانسه است که در مسیر مانی (Magny-Course)، حدود ۱۰۰ کیلومتری جنوب پاریس اجرا می شود.
ظاهرا یک نفر هوس کرده بگوید که «نیمه تاریک …» پینک فلوید اجرا شود و یکی دیگر هم هوس کرده از چند نفر نظرخواهی کند که گفته اند- “دیوانه شدی؟” در نتیجه آنها سراغ من آمدند.
من هر چه بیشتر روی این پیشنهاد کار کردم، ایده های بیشتری به ذهنم رسید. من همین حالا قرار است به مرکز شهر بروم تا بر روی جلوه های تصویری «نیمه تاریک ماه» و بقیه نمایش کار کنم و به شدت
امیدوارم که کاری در خور اثر انجام شود.
از خط فکری بسیار حساب شده سایت و شما خانم شهاب بسیار ممنون هستیم که مطالب مفید و جذاب رو برای ما می آورید. موفقیت شما را از خداوند آرزو داریم.
merci, dark side of the moon shahkar mosighi rock hast va in shahkar madyoon pink hast na roger waters,
یه جایی از قول یکی از اطرافیان پینک فلوید راجع به نیمه تاریک ماه نوشته بود: “دیوید {گیلمور} کاری کرد که مردم از موسیقی این آلبوم لذت ببرن، و راجر {واترز} هم آنها را به تفکر واداشت.”
شاید بهترین توصیف از همکاری و حضور گیلمور و واترز در یک آلبوم همین توصیف بالا باشد. با رفتن واترز، اشعار پینک فلوید به جز چند مورد استثنا، کاملا آن کوبندگی و بعد اجتماعی و سیاسی خودش رو از دست داد و سطحی شد. ولی اگر از بعد موسیقی به کار های گروه نگاه کنیم باید اعتراف کرد دو آلبوم لغزش ناگهانی عقل و ناقوس جدایی هر یک گام هایی رو به جلو نسبت به The Final Cut بودند.
از دست اندرکاران این سایت بعید بود که اجازه دادن ترجمه ای به این ضعیفی آپلود بشه، گفتگوی هارمونیک خودش سطح توقعات مخاطبان رو بالا برده وواقعاً حیفه اگر که کارهایی حتی در سطح کارهای قدیمی تر توی این سایت ببینیم.
مثه همیشه پر انرژی باشین
aghaye waters gharare ke in ejra ro 30 khordad dar torkiye dashte bashe dar in mored kesi chizi midoone?
اشعار ترجمه شده ی PINKFLOYD را هم بگذارید ممنون میشم
به نظر من شعرهرچقدر هم زیبا باشد اگر آهنگ خوبی نداشته باشد دیگر زیبایی ندارد.نیمه تاریک… به خاطر نوع موسیقی که دارد برای همه بسیار جذاب بود و هست .شاید پینک فلوید بیشتر جاودانگی خود را مدیون همکاری گیلمور با راجر است .
واترز یک هنرمند با احساس و پرشور و خلاق و البته بی مسئولیت و دیکتاتور است.
گیلمور یک متخصص حرفه ای موزیک و پر شور و البته فقط یک موزیسین است.
بهترین آلبوم راکی که تا به حال شنیده ام.
آلبوم های زیبای پینک مخصوصا آهنگ دیوار را اگر جلوی دیوار بگذارید به فکر فرو می رود چه برسد به آدم . از شما بخاطر یادآوری این آهنگ های زیبا سپاسگذارم
من آلبوم نیمه تاریک ماه پینک فلوید و می خوام خیلی جالبه
پینک فلوید گوشه ای از زندگی ماست که این زندگی دقیقا مثل نیمه تاریک ماه است.
پینک فلوید یعنی گیلمور ، میسن ، واترز ، رایت – به ترتیب حروف الفبا –
یکیشون که کم بشه دیگه پینک فلوید نمیشه.
اگه کسی dark side of the moonرا گوش نکنه عمرش بر فنا رفته.اصلا اگه کسی پینک فلویدرو عاشقانه دوست نداشته باشه دیوانه است.من که میخوام این ۴ ستاره رو به همه تزریق کنم.محمد خوب نوشته که بدون این ۴ نفرینک فلوید ناقصه.
هر کسی که اهل تفکر و اندیشه باشی! واز موسیقی قوی و خلاقانه لذت ببره! حتما عاشق موسیقی، اندیشه و گفتار پینک فلوید میشه! اینم بگم که پینک یعنی ۴ نفری که دوستمون اسم برد! گرچه من عاشق دیوید گیلمور هستم!
درود بر دوستاران موسیقی اعجاب انگیز PINK FLOYD موفق باشید
دوستان عزیز انقد گیلمور و راجر رو با هم قیاس نکنید لطفا !
چون اصلا قیاسشون کار درستی نیست !
اما …
نیمه ی تاریک ماه !
به نظر من بهترین آلبوم پینک محسوب میشه !
هم غنای موسیقی داره هم غنای شعری !
همه ی اعضا توش سهم ویژه ای دارند !
سولوهامحشر و صدای مخملی گیلمور !
ترانه های کم نقص راجر با بیس نوازی محشرش تو ترانه ی پول !
درام نوازی محشر نیک به خصوص تو آهنگ زمان !
نوازندگی پیانو و کیبورد مرحوم رایت ! با خوانندگی تو آهنگ زمان !
در کل همه چی عالیه !
زمان !!!!!
roger kheili karesh doroste, vali bedoone david va nick dige concert ha khoob nemishan!
به نظر من بعد از سید برت بهترین متفکر موسیقی پینک فلوید دیوید گیلموره. نباید آهنگسازی رو به چشم یه کار تخصصی و مهندسی ببینیم ارزش هنری اش هیچ کمتر از شعر نیست.
ضمنا به ریجارد رایت هم خیلی کم لطفی می شه. رایت استاد هارمونی و توالی های آکوردی (chord sequence) های عجیب غریبه که عامل اصلی فضا سازی و تفاوت اصلی گروه های عالی مثل پینک فلوید و کویین با گروه های معمولی ه. (آهنگساز های رمانتیک مثل بتهون و شوپن و واگنر هم بیشتر ارزش هنرشون رو مدیون آکورد هاشون هستند)
رایت توی ساخت آهنگ هایی مثل
Breathe, The Great Gig in the Sky, Us and Them نقش اساسی ای داشته