sadjad,najafi
روش تدریس شما چگونه است و آیا روش تدریس شما همان روشی است که قبلاً خودتان طبق آن آموزش دیده اید؟
ببینید، روش تدریس امروزه یک روش بین المللی است و با روشی ما که قبلاً آموزش می دیدیم کاملاً متفاوت است. امروزه اساتید اکثراً طبق یک روش استاندارد بین المللی تدریس می کنند. برای مثال قبلاً به ما می گفتند که باید برای بهتر شدن صدا، لبها را کاملاً سفت کنیم و به اصطلاح می گفتند، لبها شکل پاپیون داشته باشد. بعد در حدود ۳۵ سال پیش آقای جیمز گالوی انقلابی در فلوت ایجاد کرد و الان هم پاهود یک نوازنده سوئیسی هست که انقلاب دوم در فلوت را ایجاد کرده و طبق نظر این اساتید هرچقدر عضلات نوازنده شل تر باشد صدای فلوت بهتر خواهد شد.
جیمز گالوی چه تغییراتی را در فلوت ایجاد کرد؟
همین شل کردن لب ها! قبلا لبها حالت پاپیونی داشت ولی الان می گویند برای نوازندگی باید لب های نوازنده، حالت غمگین داشته باشد. البته عده ای به ایشان ایراد می گیرند در حالی که یکی از افتخارات هنری من شرکت در مستر کلاس های آقای گالوی هست. در رپرتوار فلوت قطعه ای نیست که ایشان نزده باشد. هرچند قطعاتی را هم که خارج از رپرتوار اصلی فلوت هست ایشان اجرا کرده است مثل اسپانیش لاو سانگ (Spanish Love Song) و آنی سانگ (Anni´s Song) و غیره. به نظر من هیچ ایرادی ندارد که یک شخص حرفه ای این قطعات را اجرا کند. شما تصور کنید جیمز گالوی از زمان ویوالدی، تله من (Telemann) و موزار و بتهوون تا مدرن ترین قطعات را اجرا کرده. اتفاقاً من در تولد ۷۰ سالگی ایشان که در یک سالن بسیار مجللی در زوریخ (Tonhalle Zürich) برگزار شد شرکت کردم و ایشان در این برنامه اجرا داشت و در همان سن هم بهترین اجراها را از ایشان دیدم.
شما چقدر در مسترکلاس های آقای گالوی شرکت کردید؟
من سه بار در اوایل جوانی در مستر کلاس هایشان در سوئیس شرکت کردم.
گالوی با رامپال چقدر فرق داشت؟
خیلی زیاد. رامپال همان سیستم قدیمی را داشت و تا آخر عمر هم با همان سیستم قدیمی کار می کرد و تغییری در نوازندگی خود ایجاد نکرد. ولی سبک گالوی کاملاً متمایز از سیستم قدیمی است. هر دو فلوتیست های والامقامی هستند!
شما طرفدار کدام سبک هستید؟
من گالوی را بیشتر دوست دارم ولی نه همه ی قطعاتی را که اجرا کرده. مثلاً اجرای موزار گالوی را دوست ندارم. چون به نظر من فضای اجرای قطعات موزار باید خیلی دقیق و شیک باشد و صورتی که گالوی خیلی نرم قطعات موزار را اجرا می کند. من اجرای های رامپال از موزار را بسیار دوست دارم البته هر گلی بویی دارد!
الان در چه دانشگاهی تدریس می کنید؟
من در دانشگاه نیستم. در مدرسه موسیقی شهر دربرین (Dornbirn) تدریس می کنم که دقیقاً در مرز آلمان، اتریش و سوئیس است البته الان دو سال است که در سوئیس زندگی می کنم.
در مورد برنامه هایی که در ایران در پیش دارید به ما توضیح بدید؟
من در رابطه با برنامه هایی که در ایران دارم با آقای ریاحی صحبت کردم و ایشان خیلی استقبال کرد. در ایران فضا برای نوازندگان فلوت خیلی محدود هست. چون بطور مثال در یک ارکستر که ۲۴ نوازنده ویلن است ممکن است یک یا دو نوازنده ی فلوت باشد و این امکان برای نوانده های فلوت خیلی کم است که بتوانند در ارکسترها حضور داشته باشند. من به رقابت بین نوازنده ها خیلی معتقدم و معتقدم که اگر رقابت سالم بین نوازنده ها باشد باعث پیشرفت نوازنده میشود.
متاسفانه در ایران حسادت بین نوازنده ها زیاد است که این اشتباه است و به جای اینکه نوازنده ها در کنار هم کار کنند در مقابل هم کار می کنند و یکی از مهمترین دلایل این است که همنوازی و گروه نوازی در ایران وجود ندارد و اکثراً بچه ها تکنوازی می کنند. بر این اساس من به فکر تشکیل یک کر فلوت در ایران هستم. آقای پیروز ارجمند به من قول دادند که ما را در موقع تهیه ساز برای کر فلوت و پشتیبانی این امر خیر، ساپرت کنند.
مجله گزارش موسیقی
۱ نظر