با اجراهای درخشان به همراه اپراها و ارکسترها در سطوح بین المللی، رولاندو ویلازون (Rolando Villazón)، خود را به عنوان یک موسیقیدان جهانی و ستاره ای مشهور معرفی کرده است. او یکی از پیشگامان صدای تنور (Tenor) در روزگار ما می باشد. روزنامه تایمز درباره اجرای اخیر وی در لندن چنین می نویسد: “او به سادگی خودش، همان ویلازون است و دیگر بار با صدای جذاب و زنگدار خود، با قابلیت و قدرت وحشتناکش ظاهر می شود!”
با ایفای نقش “ماسنت دس یرکس” منتقدی بر آن شد تا درباره وی چنین بنویسد: “زمانی که ویلازون، یکی از خوانندگان بزرگ تنور قرن به روی سن آمد، قدرت بیان وی و صدای نافذش تماشاگران را کاملا مسخ کرده بود. او شخصیتی کاملا حقیقی و زنده را طوری به روی صحنه می آورد که هیچ کس دیگری قادر به انجام آن نیست.”
ویلازون برنده جوایز بسیاری بوده، جشنواره اپرای پالادیسو دومینگو در سال ۱۹۹۹، به علاوه جایزه تماشاگران و جایزه زارزولا که آغاز گر ورود رولاندو ویلازون به صحنه موسیقی جهانی بود.
او اجرای اروپای خود را در همان سال به عنوان “دس یروکس” در “ماسنت مانون” اجرا کرد و به سرعت اجراهای دیگر وی دنبال می شد در مکانهایی که بعدها خانه های هنری اش شدند: اپرای پاریس به عنوان “آلفردو در لا تراویتار” و اپرای آلمانی برلین به عنوان “مک دوف” در “مک بث اثر وردی”.
او حرفه اش را ادامه داد تا به عنوان محبوب ترین خواننده در اپرای نسل خویش شناخته شد. وی در اپرا خانه های اروپا همانند “خانه اپرای بایریش” در مونیخ به عنوان “رادولف در لابوهم” ایفای نقش کرد و در خانه اپرای وین با ایفای نقش رومئو بر مشهوریتش افزون شد.
تماشاگران مونیخ اجرای رولاندو را در فاووست، آلفردو و رومئو دیده اند به علاوه اجراهای وی در کنسرتهای لابوهم در گاستیگ که توسط دویچه گرامافون ضبط و در سال ۲۰۰۸ CD آن عرضه شد. رولاندو ویلازون در جشنواره سالزبورگ در سال ۲۰۰۵ در نقش آلفردو در تولید جدید “لا تراویتا” به همراه آنا نتربکو و توماس هامپسون شرکت کرد. دویچه گرامافون، CD و DVD این اجرا را در همان سال تولید کرد.
در سال ۲۰۰۸ اجرای جدید اپرای رومئو و ژولیت به طور زنده در تلویزیون پخش و توسط دویچه گرامافون ضبط و در سال ۲۰۰۹ بر روی DVD عرضه شد. به علاوه در جشنواره های اروپایی شامل برگنز، گلیندبورن و اُرنج شرکت کرده است. بعد از اجرایش، رولاندو ویلازون، بارها و بارها به همراه اپرای مشهور برلین ظاهر شده و در اجراهای مشهور و فوق العاده اش اغلب به همراه دانیل بارنبویم ایفای نقش کرده است.
نقش وی در دون خوزه در اجرای جدید از اثر کارمن، همانند حضورش در تولید جدید لا تراویتا و مانون شایان ذکر است. اپرای پاریس جایی است که تماشاگران او را در نقشهای فاوست، لا تراویتا وی و کنتس هوفمن می شناسند. همچنین در اپرای رویال، لنسکی و دوک و دون کارلو به سرپرستی آنتونیو پاپانو ایفای نقش کرده است.
بعد از اجرای موفقیت آمیزش در اپرای مترو پولیتن نیویورک در نقش آلفردو، اوج دوران درخشان او به عنوان یک ستاره اپرا نمایان شده است.
۱ نظر