پال گودوین

پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۸۹

پال گودوین (Paul Goodwin) نوازنده پیشین ابوا و رهبر ارکستر؛ نوازندگی ابوا را از جانت کراکسون (Janet Craxton) آموخت و در دانشگاه ناتینگهام در رشته آهنگسازی فارغ التحصیل شد، او در مدرسه موسیقی و نمایشی عمارت شهرداری لندن، تخصص در تکنیک معاصر ابوا و ابوای باروک را کسب کرد. گودوین تحصیلات موسیقی را در وین زیر نظر جرج شافلین (Jurg Schäftlein) ادامه داد. گودوین برای چندین دهه به عنوان یکی از بهترین نوازندگان ابوای بزرگ دنیا شناخته شد و ابوایست اصلی ارکستر سبک باروک لندن و ارکستر نوازندگان کلاسیک لندن بود.

بشنوید قسمتی از کوراتت های موتسارت را با اجرای گودوین

او در سال ۱۹۹۶ تصمیم گرفت نوازندگی ابوا را رها کند و خود را وقف رهبری نمود. در نتیجه، آموختن رهبری را از جورما پانولا (Jorma Panula) در هیلسنکی آغاز نمود و به عنوان رهبر آکادمی موسیقی سنتی و رهبر میهمان ارکستر مجلسی انگلیسی منصوب شد. پال گودوین به عنوان یکی از چند بعدی ترین رهبران بریتانیایی معروف است.

وی برای اجرا از موسیقی سبک باروک، کلاسیک و رومانتیک در حالی که حامی بزرگ موسیقی معاصر است، شهرت دارد. پال یکی از رهبران اصلی میهمان ارکستر مجلسی شهر بازل سوئیس است که به همراه آنان هم موسیقی مدرن و هم موسیقی دوره باخ و شوستاکوویچ و آثار آهنگسازان معاصر سوئیسی را رهبری نموده است.

وی دو اثر: اپرای لوتاریو و اپرای ریکاردو پریمو اثر هندل را رهبری و بر روی CD و یکی از بهترین اریتوریو انگلیسی هایدن را در سال ۲۰۰۹ ضبط نموده است. گودوین همچنین از رهبران دائمی رادیو آلمانی فیلارمونیه است و چندین دیسکت را با آنان عرضه کرده، شامل یکی از موسیقی های مخصوص کریستمس و دو اثر از آثار ریچارد استرائوس “مرد متشخص طبقه متوسط” و “سویت کوپرین”.

بشنوید قسمتی از آداجیو اثر موتسارت را با اجرای گودوین

از آثار دیگر ضبط شده مشهور او، موسیقی ارکستری از ایگور استراوینسکی و از آمادئوس هارتمن است. گودوین برای شش سال رهبر میهمان ارکستر مجلسی انگلیسی بود و در این دوره با هنرمندانی چون: کری تی کاناوا (Kiri Te Kanawa)، جاشوآ بل، ماریا جوآ پیرز (Maria João Pires) و ماگدلانا کوزنا (Magdalena Kozena) همکاری داشته است. همچنین چند CD از آثار آمی بیچ (Ami Beach) و ضبطی فوق العاده از نرسری سوئیت الگار (Elgar’s Nursery Suite) از رهبری های معروف او می باشند. از سال ۲۰۱۱ گودوین مدیر موسیقی و رهبر جشنواره باخ در کالیفورنیا خواهد بود.

گودوین برای سالیان بسیاری با آکادمی قدیمی موسیقی رابطه نزدیکی داشته که با آنان سفرهای بسیاری رفته است و ضبط موسیقی کر شوتز، نمایش موزیکال موتسارت و دو دیسکت از موسیقی جان تاونر با سفارش آکادمی موسیقی کهن آمریکا (AAM) را انجام داده است. سه CD از این مجموعه اجراها برای جایزه گرمی-آمریکا و گرامافون-انگلستان انتخاب شدند. در ادامه سفارشات AAM ضبط آثاری از دیوید بدفورد (David Bedford)، جان وورلیچ (John Woolrich) و تئا موسگریو (Thea Musgrave) وجود داشته است.

گودوین همچنین سمفونیهای بسیاری را به همراه ارکسترهای گوناگون رهبری نموده: فیلارمونیک BBC، ارکستر هاله-آلمان، ارکستر شهر بیرمنگام و ارکستر اسکاتلند. در آمریکا: ارکستر مینئوستو، ارکستر سمفونیک ملی واشنگتون، ارکستر پولس و در سال ۲۰۰۹ ارکستر فیلادلفیا و در اروپا ارکسترهای ملی اسپانیایی و بلژیکی، فیلارمونیکهای هیلسنکی و رویال استکهلم و ارکستر شهر هنوور آلمان رهبری نموده است.

دامنه آثاری که گودوین برای اجرا برمی گزیند از هنری پرسل و باخ تا برامس و شومان، از راول، الگار و استراوینسکی تا مسیان (Messiaen)، تاکمیتسو (Takemitsu) و مکس ول داویس (Maxwell Davies) وسعت دارد. در سال ۲۰۰۸-۰۹ دامنه وسیعی از آثار را با فیلارمونیا باروک، سمفونیک لوکرن، فیلارمونیک مالزی، فیلارمونیک روتردام، ارکسترهای مجلسی بازل و لوزان-سوئیس اجرا نموده است.

در سال ۲۰۰۹ بار دیگر رهبری ارکستر ملی اسپانیا را برعهده گرفت و سپس به آکادمی موسیقی بروکلین بازگشت و بعد به نیویورک برای رهبری رفت، وی در همان سال اولین رهبری خود را به همراه “انجمن هایدن و هندل” در بوستون به اجرا گذاشت.

در زمینه اپرا، گودوین موفقیتهای بزرگی به دست آورد. موفقیتهای اخیرش: رهبری اپرای ” ایفیگنیا در تائوریده” با اپرای برلین، “اُرلاندو” و “فیگارو” اثر موتسارت در اپرای استرالیا، “ایدومنو” در گراتس-اتریش، فلوت جادویی به همراه تئاتر آلتو در اسن-آلمان، “تاجگذاری پوپرا” اثر مونته وردی در آتن، ارلاندو اثر هایدن در اپرای فلاندر و ارفئو اثر هایدن در مادرید بود. در این فصل برنامه ای از ترکیب اپرای “جمع شده با چنکگ” (Rake’s Progess) اثر استراوینسکی و باله پلوساینله (Pulcinella) به همراه سه خواننده و ارکستر مجلسی بازل رهبری خواهد کرد و در سفری به اروپا اپرای ارفئو را رهبری خواهد کرد.

گودوین خود را وقف پروژه های آموزشی نیز نموده و به همراه ارکستر جوانان ملی هلند و اسپانیا، ارکستر اتحادیه باروک اروپا و ارکستر کالج رویال و آکادمی رویال لندن و کنسرواتوار رویال لاهه-هلند کنسرتهایی را رهبری نموده است. پال گودوین از رهبرای میهمان دائمی رقابت ملکه الیزابت بروکسل-بلژیک است. وی در سال ۲۰۰۷ جایزه بهترین اجرا کننده از آثار فردریک هندل را از شهر هاله-آلمان دریافت نمود.

paulgoodwinconductor.com

در این رابطه بخوانید

ارسال دیدگاه

خودآموختگی؛ از ورطه های تکرار تا هاویه های توهم (I)

موضوع اصلی در فرآیندهای زایندگی و خلاقیت اتصالی است که این روند میان میراث های گذشتگان با خواسته ها و آرزوهای آیندگان (و حتی گذشتگان) برقرار می کند. در این شرایط به همان اندازه که میراث ها قادرند برای خود حریمی از تکرار و فرومردگی در خود را پدید آورند خواسته ها و آرزوها نیز از نیروی تحمیل توهم به خودآگاه فرد راهی شده بهره مندند.

مروری بر آلبوم «آواز دوره پهلوی اول، به روایتی دیگر» – بخش دوم و پایانی

در این مجموعه سه نمونه آواز شور وجود دارد که به ویژه ترَک سوم (و نه آنگونه که بارها در دفترچه آمده تراک) می‌تواند بهانه‌ای برای بازاندیشی به موضوعِ اختلاف ردیف‌های آوازی و سازیِ دستگاه شور باشد. (۱)

آخرین ارسال‌ها

از روزهای گذشته…

گفتگو با جیمز دپریست (III)

فکر می کنم جواب دادن به این سئوال برای بسیاری سخت باشد. برای من به عنوان رهبر ارکستر، قطعه موسیقی عالی، قطعه ای است که هیچگاه نمیرد و آنقدر توانا باشد که همیشه شما را قانع کند تا باز آن را بارها و بارها اجرا کنید. این همان قطعه ای است که می تواند توسط اجرا کنندگان گوناگونی کار شود. به یاد می آورم زمانی که به همراه فیلارمونیک اسرائیل بودم، روش آنان این است که یک برنامه را حداقل ۹ بار تکرار کنند، ۶ بار در تلاویو و ۳ بار در هایفا و احتمالا ۱ بار در اُرشلیم! خب شما بهتر است که آن کار را دوست داشته باشید، چرا که مجبور هستید چندین روز متوالی آن قطعات را تکرار کنید! به یاد می آورم که سمفونی شش بتهوون را در یک کنسرت اجرا کردم و همچنین کنسرتوی بلا بارتوک (Bela Bartok) و راخمانینوف (Rachmaninoff)! هر چقدر قطعه موسیقی بهتر باشد به دفعات بیشتری می تواند اجرا شود.

حمید رضا دیبازر رئیس دانشکده موسیقی دانشگاه هنر تهران شد

“حمید رضا قنادی دیبازر” پنجمین رئیس این مجموعه از سال ١٣۶٨ تا کنون است. وی فارغ التحصیل هنرستان موسیقی با ساز “فرنچ هورن” و دارای مدارک “کارشناسی موسیقی” و “کارشناسی ارشد آهنگسازی” دانشکده موسیقی دانشگاه هنر تهران می باشد.

انتشار بلندترین پژوهشِ منتشرنشده از روح‌الله خالقی

با مقدمه، ویرایش و گزینشِ اشعار امیرحسین رحمتی، «به‌هَنگام و به‌ناهَنگام» اثر روح الله خالقی به همت «نشر و پژوهشِ شیرازه» منتشر شد. این اثر، نسخهٔ بازنویسی‌شده از پژوهشی ادبی دربارهٔ «عاشق اصفهانی»، از پایان‌نامهٔ لیسانسِ روح‌الله خالقی است که در سالِ ۱۳۱۳ و با راهنماییِ بدیع‌الزمان فروزانفر تالیف شده است. این بلندترین پژوهشِ منتشرنشده از روح‌الله خالقی، آهنگساز پر آوازه موسیقی ایران است.

آبادو، جانشین ارزشمند کارایان

کلودیو آبادو با ضبط و ارائه بیش از ۳۰ اثر موسیقی کلاسیک اعم از کنسرتو ویلن های چایکوفسکی و شوستاکویچ (SK 68338) و کنسرتو پیانو روبرت شومان (Robert Schumann) با پیانو مورری پرایا (Murray Perahia) مقام خود را در بالاترین رده رهبران امروز دنیا تثبیت کرده و با تکیه بر ظرایف موسیقی و برنامه ریزی خلاقانه جهت اجرای رپرتوارهایی که دیگر رهبران از آنها غافل ماندند٬ اثبات نمود که موسیقی کلاسیک عصر رومنتیک و موسیقی معاصر هردو به یک میزان خوش آیند و روح نوازند.

چشمه ای جوشیده از اعماق (IV)

۴٫ تمپو تغییری در این سبک ندارد. ریتم نیز (در صورت وجود) بسیار ساده و پراز عناصر تکرار شونده است. از این رو به نظر می رسد مهمترین ویژگی این سبک سادگی فرمی و محتوایی آن باشد: آنچه که در سادگی صدای یک ناقوس وجود دارد. شیوه ابداعی پارت متأثر از صدای ناقوس است و هارمونیک های ناقوس یا زنگ، نقش مهمی در این سبک ایفا می کنند. گذشته از اینکه ناقوس برای پارت منبع الهامی مهم بوده، خصوصیات ویژه آن بواسطه شکل، هارمونیکها و شیوش منحصر بفردش بسیار مورد توجه او بوده است.

جذابیت انکار شده

کودکان عاشق داستانند. بیشتر آنها از آواز خواندن هم لذت می برند: پس می توان گفت اپرا رسانه طبیعی آنهاست. اما، مسلما، هیچ اپرایی برای آنها نوشته نشده است. هیچ یک از کودکانی که با داستان های «پری دریایی» و «دیو ودلبر» بزرگ می شوند، با پرنسس های آواز خوان مشکلی ندارند و اپرا بر پایه همین افسانه ها نوشته می شود. سالهاست که من راه های خارج کردن اپرا از زیر سلطه بزرگسالان را توضیح داده ام که این تجربه به خلق چند اپرا هم منتهی شد که مخاطبان آن تنها کودکان بودند. هر کدام از این اپراها یک تجربه بود و هر تجربه بیشتر به من و همکارم آلاسدر میدلتن می آموخت که شنوندگان خردسال ما چگونه به داستان هایی که با آواز بیان می شوند واکنش نشان می دهند.

طبقه‌بندی سازها (II)

استفاده‌ی دیگر ساز‌ها به‌کارگیری‌ آن در رقص بود. پارتیتورهای سازی به علت عدم نیاز به ندرت وجود داشت؛ چرا که موسیقی‌دانان با تکیه بر رپرتوار محدودی از ملودی‌ها بداهه‌نوازی می‌کردند. حتا نواختن ساز‌های زهی، تقلید کورکورانه‌ای از صدای انسان بود، که تا پیش از دوره‌ی باروک، نسبت به هر نوع ساز دیگر جایگاه بالاتری داشت. در طی دوره‌ی رنسانس سازها، نوازندگان و سازندگان‌شان، از منزلت خاصی برخوردار شدند. به‌تدریج اما بدون شبهه، موسیقی‌دانان که در جایگاه کم‌ اهمیت‌تری نسبت به خوانندگان قرار داشتند، با رسیدن به خود باوری همچون نقاشان، مجسمه‌سازان و شاعران دوره‌ی رنسانس جایگاه خاص خود را یافتند. اقتصاد پویای آن دوران نیز در هنر سازسازی بی‌تاثیر نبود.

نوازندگان نی (I)

مروری گذرا در مورد تاریخ نی نوازی ایران، ما را با دو دوره مواجه می سازد؛ دوره اول را که می بایست دوره متقدم نامید و دوره دوم که دوره متاخر یا معاصر است. در دوره اول ما شاهد ظهور برخی از نوازندگان هستیم که اکنون فقط نام آنها در میان است و اثر صوتی که نشان دهنده میزان توانایی آنها در نوازندگی نی باشد یافت نمی گردد. نوازندگانی مانند: سلیمان اصفهانی و ابراهیم آقاباشی که هر دو در اصفهان زندگی می کردند؛ با این وجود برخی دیگر از نوازندگان دوره متقدم که امروزه آثاری هرچند با کیفیت نامناسب از آنها به جا مانده، می تواند ما را با سطح نوازندگی نی در آن دوره آشنا سازد.

طبقه‌بندی سازها (III)

در اروپای قرون وسطا، سازها اهمیت کمتری داشتند. بررسی علمی سازها یا سازشناسی تا دوره‌ی رنسانس مورد غفلت واقع شد. در نتیجه اطلاعات کمی در باره‌ی سازهای دوره‌های پیشین باقی مانده است، اگر چه آن‌ها در گراورها، مینیاتور‌ها و نقاشی‌های آبرنگ به تصویر کشیده شده و گزارش‌هایی توسط شاعران قرون وسطا، فیلسوفان و متفکران وجود دارد.

زبیگنف پرایزنر، آهنگساز افسانه ای فیلم

زبیگنف پرایزنر (Zbigniew Preisner) در ۲۹ مارس ۱۹۵۵ در لهستان بدنیا آمد. شاید مهمترین عامل شهرت وی ساخت موسیقی فیلم برای کارگردان شهیر دنیای سینما کیشلوفسکی بود که توانست وی را به دنیا معرفی نماید هر چند موسیقی جادویی ساخته شده توسط پرایسنر بقدری زیبا بود که یکی از عوامل بسیار تاثیر گذار بر آثاری چون سه گانه های کیشلوفسکی و دیگر آثار این فیلمساز فقید بود.