یک سال بعد پینک فلوید آلبوم More و Ummagumma را تهیه کرد. گروه تصمیم گرفت که در آلبوم دوم بسیار آزاد و بصورت زنده کار کند، آلبوم چهار قسمت داشت و هر قسمت
توسط یک نفر ضبط شد. سهم ریچارد رایت از این آلبوم چهار قسمت بود که Sysyphus نام یکی از مشاهیر افسانه ای یونان نام گرفت.
قسمت اول از این مجموعه ترکیب کار سینتی سایزر با تیمپانی بود و قسمت دوم با کمال تعجب شما را به فضای یک سنات پیانوی کلاسیک – رمانتیک میبرد. قسمت سوم بیشتر تجربی و
شاید حتی بدون برنامه باشد و بالآخره قسمت چهارم که با صدای پرنده آغاز می شود و سپس به تم قسمت اول بازمیگردد.
پس از Ummagumma در سال ۱۹۷۰ آلبوم Atom Heart Mother ارائه شد و در سال ۱۹۷۱ Meddle که در آن نقش رایت بسیار برجسته تر از گذشته بود. استفاده از تک نت
پیانو که با افکت لزلی و بلندگوهای گردان، فضای خاصی به قطعه Echoes می داد از مشخصه های بارز کار رایت در این آلبوم بود.
Dark Side of the Moon آلبومی بود که بوضوح جایگاه پینک فلوید را در موسیقی راک برای همیشه جاودانه ساخت. این آلبوم در سال ۱۹۷۳ ارائه شد و برای بسیاری از
طرفداران موسیقی گوش دادن به موزیک استریو با این آلبوم احساس شد. این آلبوم بصورت بی سابقه ای به مدت بیش از ۱۵ سال در رده ۲۰۰ آلبوم جداول Billboard بود. آمار رسمی
نشان از فروشی بیش از ۲۸ نسخه از این آلبوم را نشان می دهد یعنی سومین آلبوم پر فروش دنیا.
اما نقش ریچارد رایت در این آلبوم علاوه بر نوازندگی، همکاری با واترز در آهنگسازی بود، قطعه The Greate Gig in the Sky از قطعات بسیار زیبای این آلبوم می باشد. رایت
در این قطعه علاوه ارائه هارمونی زیبا برای موسیقی نشان داد که توانایی بسیار بالایی در نوشتن ملودی های بداهه برای هر ساز لید و یا صدای وکال دارد. همچنین نباید فرا موش کنیم که
چگونه صدای زیبای ریچارد رایت در تم دوم قطعه Time از معرفترین کارهای پینک فلوید، لطافت زیادی به این قطعه راک از آلبوم نیمه تاریک ماه می دهد.
آلبوم های بعدی در سال های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۷ تهیه شدند یعنی Whish You Were Here و Animals و بدنبال آنها نام این گروه را در رده بزرگترین گروه های راک محکم کردند.
دیگر شکی نبود که بهترین گروه راک زمانه هستند و هرچه مجبوبیت گروه بیشتر می شد حس تک روی در افراد بیشتر می شد تا اینکه رایت اولین آلبوم تکی خود را در سال ۱۹۷۸ بنام
We Deram منتشر کرد.
او برای ضبط این آلبوم از ساکسیفون Mel Collins ، گیتار Sonwy Whithe ، بیس Larry Steel و بالآخره درامز Reg Isadore استفاده کرد. رایت هیچکدام از قطعات این
آلبوم را به تنهایی بیرون نداد و هرگز هیچ کنسرت زنده ای از آن اجرا نکرد.
۱ نظر