در حقیقت، بیشترین خوانندگان آثار Vitruvius در امپراطوری روم مربوط به دوران خودش نبودند بلکه در ایتالیای دوران رنسانس به سر میبردند چرا که در این دوران اثر وی برای نظریهپردازان معماری و نیز برای معماران حکم کتاب مقدس یا Locus Classicus را داشت.
وی فهرستی از برخی علوم مهم مورد نیاز برای معماران، اعم از داشتن دانش تاریخی، فلسفه، طب و نجوم را فراهم آورد. به نظر میرسد وی در زمینه علوم هندسی نیز مطالبی را فرا گرفته و درک موسیقایی نیز داشته است.
آشنایی او با موسیقی نه تنها در عبارتهای به سبک نثر بلکه در رابطه با آکوستیک یک سالن تئاتر خوانندگان رومی مشهود است، همچنین به صورت قابل قبول تر می توان ذوق او را در اشعاری که در زمینه تنظیم دقیق کشش سیم های منجنیق یا سنگ اندازهای جنگی سروده مشاهده نمود.
به این ترتیب Vitruvius توانست شنوندگان بیشتری را برای طرح مبحث اخیر پیدا کند بنابراین به بیان مفاهیمی پرداخت که تأثیرات عمیق و وسیعی داشتند.
بیشتر این مباحث از ایده هایی نشأت می گرفت که ریشه یونانی داشتند که بر این پایه استوار بود که بدن انسان، خود، مخزن مهمترین قوانین تناسب موجود میباشد.
تصویر B
تنها یک نسبت گنگ و غیرمعقول که توسط Vitruvius مطرح و استفاده شده، قطر مربع است (تصویر c) که غیرعقلانی بودن آن، نویسندگان پیشین یونان را تکان داده است!
تصویر C
از آنجائیکه بسیاری از این مفاهیم در زمینه تناسبات زیبائی موجود در طرح، کاملاً بدیهی هستند، در نتیجه با کلیه هنرها ارتباطی تنگاتنگ داشته و بیش از همه نیز هنر معماری را انتظام بخشیدند.
عالیست، عالی. مرسی لطفا ادامه….