Stradivari برای کسب دانسته های خود بطور قطع از تجربیات بسیاری که در مورد ساخت سازهای موسیقایی در کرمونا بصورت گسترده و فراگیر صورت گرفته بود، بهره جسته است. او در ابتدا توانست از وجود Andrea Amati که در این شهر در طی نیمه اول قرن ۱۶ مشغول به کار بوده استفاده کند.
در واقع در کار این استاد بزرگ، آنچه قابل توجه است تناسبات هندسی در ساختار الگوها و نقشه های پیچک و نیز تعیین قوسهای صفحات رو و زیر است که احتمالاً هر کدام از این بخشها می توانند نقش مهمی را در ایجاد کیفیت صوتی ساز ایفا کنند.
اگرچه این دانش توانسته بود بخش زیادی از تجربیات او را شکل دهد و بسیار هم برای او دارای ارزش بود اما او باز هم از تحقیق دست بر نداشت و به ساخت سازهایی بر طبق الگوهای Amati Nicolo فرزند ارشد Andrea پرداخت و حتی تکنیک و سیستم کار آماتی را در کارهای خود اعمال کرد تا حدی که ویلن های دوران اولیه او با نام شبه آماتی نامیده شدند!
نبوغ و رشد سریع استعداد استرادیواری، بزودی وی را بر آن داشت که به دور از آن تکنیک ها، به ساخت ابداعات نوین بپردازد.
تصویر ۱: ویلن چارلز نهم فرانسه ساخته آندره آماتی به سال ۱۵۶۶. Palazzo Comunale Cremona
تصویر۲: آندره آماتی، ویولا کاهش یافته به کنتر آلتو
تصویر۳: ویلن نیکلو آماتی Hammerle به سال ۱۶۵۸، Palazzo Comunale Cremona
تصویری از استراد
تصویری از استراد
تصویری از استراد
۱ نظر