متبسم: من فرزند گروه های پیشین هستم!

سجاد پورقناد: با نگاه کلی به آثار شاخص نوشته شده توسط شما برای ارکستر سازهای ایرانی به این نتیجه میرسیم که در کار آهنگسازی شما همان تفکر ارکستر نویسی موسیقی کلاسیک (که غربی نیست و روشی جهانی است) دیده میشود که این تفکر در آثار فرامرز پایور که در واقع پایه گذار ارکستر ایرانی به شکل امروزی است، دیده میشود؛ آیا تفکر گروه نوازی خود را نزدیک به گروه پایور میبینید؟


اگر بخواهیم مقایسه ای بین گروه دستان و گروه های موجود در ایران داشته باشیم قطعا باید از نظر تفکر آهنگسازی و تاثیر آهنگساز این موضوع را بررسی کنیم.

در همین راستا می توان دستان را با ارکستر سازهای ملی به سرپرستی فرامرز پایور مقایسه کرد و البته اینکه من جنس کارهای حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان را می پسندم و باید بگوییم که دستان فرزند این گروه ها است که در یک روند طولانی و با یک آنسامل کوچک تر حرکت کرده است؛ حال ممکن است از نظر صدادهی قابل مقایسه با یک گروه ۱۰ نفره نباشد اما از نظر تفکر آهنگسازی این گونه است.

یعنی حتی تفکر ما در اجرای یک دوئت، تریو، کوارتت تا اثر ارکسترال بزرگ، ادامه دهنده راه آنهاست؛ چرا که ما در بعضی از سفرها به دلیل مشکلاتی که یک سفر در پیش دارد به اجبار از یک سازبندی محدود تر استفاده کردیم و قطعاتی که با آن شکل ارکستر همخوانی داشته باشد اما روند کارمان در کل به یک صدادهی مشخص می رسد.

من فرزند گروه های قبلی مثل پایور، عارف و شیدا هستم اما با این حال خودم دارای شخصیت جداگانه ای هستم.

پورقناد: ما می بینیم با اینکه شما تفکر کلاسیک هنرستانی دارید و تحصیل کرده هنرستان ملی هستید اما از می بینیم که آهنگسازی شما با نسل هنرستانی ها فرق دارد، این شخصیت مستقل چطور شکل میگیرد؟


من از کودکی عاشق موسیقی بی کلام و آهنگسازان روسی از جمله کورساکف بودم و معتقدم که تفکر یک آهنگساز از آنجایی که آموزش دیده باشد، شکل می گیرد و اینکه چقدر در دوران نوجوانی خط و مش خودش را پیدا کرده باشد.

پورقناد: شما کدام دوره از هنرستان مشغول تحصیل بودید؟


در دوره ما آقای رهبری و دکتر فرشاد ریاست هنرستان ملی را به عهده داشتند.

من هم در دانشسرای هنر درس میخواندم و هم در هنرستان موسیقی ملی به صورت شبانه که این تحصیل را در این دو مرکز به صورت همزمان پیگیری میکردم. از هنرستان ملی دیپلم دارم و از دانشسرا فوق دیپلم.

تفکر فرامرز پایور را نسبت به موسیقی گروه نوازی و نظم و انضباط کاری گروهی پایور را بسیار می پسندم و تفکر آهنگسازی حسین علیزاده را و همچنین تلفیق شعر و موسیقی پرویز مشکلاتیان را بسیار می پسندم و دوست دارم.

همچنین ردیف را در مرکز چاووش آموختم و چه بهتر که آنرا به صورت خالص و بکر در این مرکز آموختم چون در هنرستان سیستم آموزش ردیف به شکل کلاسه شده و همسان با تفکرات کلنل وزیری بود… ترکیبی از این آموخته ها، نوع آهنگسازی من را تعیین می کند.