گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

خانواده گوارنری

گوارنری (Guarneri) نام فامیل گروهی از بزرگترین مدعیان سازنده انواع ویولن (خانواده ویولون) در سده ۱۷ و ۱۸ میلادی در کرمونای ایتالیاست که با سازندگان بزرگی همچون گروههای سازندگان آماتی Amati و استرادیواری Stradivari قیاس شده اند.

آندرا گوارنری Andrea Guarneri (دسامبر ۱۶۲۶-۱۶۹۸) از سال ۱۶۴۱ تا ۱۶۴۶ در کارگاه نیکولو آماتی Nicolo Amati مشغول کارآموزی شد و طی سالهای ۱۶۵۰ تا ۱۶۵۴ به ساخت ویولن برای آماتی پرداخت.

نخستین سازهای دست ساز او عموما بر اساس الگوی معروف آماتی ساخته شد اما وی تلاش کرد تا به کیفیت بالا و ممتاز سازهای شخصی آماتی دست یابد. آندرا گوارنری (Andrea Guarneri) ویولاهایی نفیس و ستودنی ساخت که یکی از آنها توسط ویلیام پریمرز (William Primrose) استفاده شد و به شهرت رسید.

از میان فرزندان آندرا دو تن از پسرانش حرفه پدر را ادامه دادند:

پیترو جیووانی گوارنری Pietro Giovanni Guarneri (فوریه ۱۶۵۵-مارس ۱۷۲۰) که پیتروی مانتوا Pietro da Mantova نامیده می شد (تا از برادر زاده اش پیترو گوارنری تمییز داده شود).

او از سال ۱۶۷۰ تا زمان ازدواجش در سال ۱۶۷۷ در کارگاه پدرش فعالیت کرده و پس از آن تا سال ۱۶۸۳ در کارگاه شخصی خود در مانتوا (Mantua) به عنوان نوازنده و سازنده ویولن مشغول کار شده است.

سازهای ساخت او عموما بهتر و نفیس تر از آلات دست ساز پدرش بود اما بدلیل دو شغله بودن وی، تعداد این سازها محدود بوده و به وفور ساخته و تولید نشد. جوزف زیگتی (Joseph Szigeti) نوازنده بزرگ ویولون یکی از بهترین این سازها را در دست داشته است.

جوزپه جیووانی باتیستا گوارنری Giuseppe Giovanni Battista Guarneri (نوامبر ۱۶۶۶-۱۷۳۹ یا ۱۷۴۰) فرزند کوچکتر آندرا و معروف به فیلیوس آندرا (filius Andreae) که در کارگاه پدرش در کرمونا مشغول به کار شد و در سال ۱۶۹۸ وارث کارگاه پدر گردید. اگرچه او برای رقابت با استرادیواری (Stradivari)٬ یگانه رقیب با نفوذ و تاثیرگذار دوران حرفه ای اش پیاپی تلاش کرد٬ لیکن در میان سازندگان بزرگ ویلن٬ مشهور و شناخته شده بود. از حدود سال ۱۷۱۵ پسرانش و احتمالا کارلو برگنزی (Carlo Bergonzi) به او ملحق شده و همکاری با وی را آغاز نمودند.

جوزپه جیووانی باتیستا پدر دو سازنده بعدی سازهای زهی بود:

پیترو گوارنری Pietro Guarneri (آوریل ۱۶۹۵- آوریل ۱۷۶۲) معروف به پیترو ونیزی Pietro da Venezia که از زندگی در خانه پدری ناخورسند بود٬ در سال ۱۷۱۸ کرمونا را به قصد یافتن مکانی آرام و مطبوع ترک گفت و سرانجام در ونیز مستقر شد. او در ونیز تکنیک های کرمونا را که از پدرش آموخته بود با متد ونیز که طی کار با مونتانانا (Domenico Montagnana) و تونونی (Carlo Annibale Tononi) یاد گرفت٬ در هم آمیخت و در سال ۱۷۳۰ نخستین برچسب اریجینال خود را از ونیز به جامعه هنرمندان معرفی کرد. آلات موسیقی ساخت او نیز همچون سازهای پدر و عمویش٬ بسیار نادر٬ متمایز و نفیس هستند. یکی از ویلنسل های ساخت وی توسط بئاتریس هریسون (Beatrice Harrison) مورد استفاده قرار گرفته است.

لیبل یکی از ویولون های گوانری

بارتولومئو جوزپه گوارنری (عیسی) Bartolomeo Giuseppe Guarneri (آگوست ۱۶۹۸- اکتبر ۱۷۴۴) معروف به جوزف که بزرگترین سازنده ویولن لاین آماتی نامیده شده است. او با نام عیسی نیز شناخته شده است چراکه برچسب های او همیشه شامل کاراکترهای I.H.S. Iota-Eta-Sigma٬ سه حرف اول نام عیسی در زبان یونانی و صلیبی رومی بوده است.

audio file
بشنوید صدای ویولون گوارنری را

سازهای ساخت وی به میزان وسیعی از تکنیک های سنتی خانوادگی او فاصله گرفت و روش های منحصر به فرد خود او جایگزین آن شد و رتبه دوم کیفیت را پس از استرادیواری که در نوع خود بی نظیر بوده٬ کسب نمود. ساز مورد علاقه و محبوب نوازنده مشهور ویلن نیکولو پاگانینی (Niccolò Paganini) ویلن دو کانونه گوارنری Il Cannone Guarnerius بود که در سال ۱۷۴۳ توسط عیسی گوارنری ساخته شد.

همچنین ویلن “لرد ویلتون” Lord Wilton که در سال ۱۷۴۲ ساخته شد توسط یهودی منوهین (Yehudi Menuhin) و دیگر نوازندگان قرن بیستم سازهای عیسی همچون آرتور گرومیاکس (Arthur Grumiaux) ٬ یاشا هایفتز (Jascha Heifetz)٬ ایزاک ایشترن (Isaac Stern) و هنریک شرینگ (Henryk Szeryng) نواخته شد.

این امکان وجود دارد که تاریخچه خانواده گوارنری اندکی نامعتبر باشد. به گفته منبعی موثق٬ جوزپه عیسی و پیتروی ونیزی ممکن است پسرعمو بوده و برادر نباشند و همچنین این احتمال وجود دارد که پیتروی ونیز فرزند پیتروی مونتانا باشد!

en.wikipedia.org

سحر افشانی

سحر افشانی

دیدگاه ها ۴

بیشتر بحث شده است