گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

پروژه تحقیقاتی ساخت ویلن لیدی بلانت (LADY BLUNT 1721) و مسیح (MESSIAH 1716) آنتونیو استرادیواریوس (ANTONIO STRADIVARI)

در میان ویلن های ساخته شده توسط آنتونیو استرادیواری شاید تنها یک ویلن بتواند رقیب ویلن مسیح ۱۷۱۶ باشد که بدون شک آن lady Blunt خواهد بود. این دو ویلن در کنار یکدیگر نمونه تمامی آن چیزی هستند که در رابطه با کار یک استاد، قابل ستایش است و جای خوشبختی است که این دو نمونه ارزشمند را به طور سالم در اختیار داریم.

ویلن lady Blunt تاریخچه ایی نامشخص تر و کم رنگ تر نسبت به ویلن مسیح و یا حتی برخی ویلن های دیگر داشته و همچنین نشانه کارکرد بیشتری نسبت به ویلن مسیح ۱۷۱۶ در آن مشاهده می شود، از سویی دیگر مجموعه عوامل مربوط به بخش رنگ و لایه های جلا دهنده آن، تقریبا دست نخورده و سالم مانده که ظاهری پر رنگ تر و جلوه ای آتشگون را در آن نمود می سازد.

برچسب خیره کننده و ظریفی که قسمت پائین بخش مرکزی ساز را پوشانیده است، تاریخ ساخت این ویلن گرانبها را به سال ۱۷۲۱ میلادی نشان می دهد.

منشاء و مبداء

مشخص نیست که دقیقا اولین دارنده این ویولون ارزشمند چه کسی بوده است، اما آقای ویوم (J. B. Vuillaume) در سال ۱۸۶۴ آن را در اسپانیا خریداری نمود.

آن چنان که تاریخ نشان می دهد آنتونیو استرادیواری یک مجموعه DECORATED QUARTET را بین سالهای ۱۶۹۴ تا ۱۷۰۹ برای دربار اسپانیا ساخت، بنابراین تنها احتمال و گمان تاریخی این است که ساز مورد نظر به جهت شهرت و جایگاه هنری استراد در میان مردم اسپانیا باعث شده باشد که از طرف یک مشتری اسپانیایی مورد سفارش قرار گرفته باشد.

بعد از آنکه ویوم ساز را در سال ۱۸۶۴ خریداری نمود، بانو بلانت (Anne Blunt) نوه لورد بایرون (Lord Byron)، ویلن را از ویوم خریده و به مدت ۳۰ سال آن را در اختیار داشته و نگهداری نمود. بعد از آن در سال ۱۸۹۶ هیل (W. E. Hill) و پسران در مورد فروش آن با یک کلکسیونر به نام بارون نوپ (Baron Knoop) مذاکره نمودند و در قرن بیستم آقای هیل این ویلن را ۴ مرتبه مورد معامله قرار داده و آن را به آقای استریت (J. E. Street) و دو کلکسیونر بزرگ دیگر به نامهای بنت (Richard Bennett) و بور (R. A. Bower) فروخت.


ساز در بین سالهای ۱۹۴۱ تا ۱۹۵۹ نزد یک فروشنده به نام ورو (Henry Werro) در برن باقی ماند تا اینکه به شخصی به نام بلومفیلد (Sam Bloomfield) در آمریکا فروخته شد، بعد از حراج شدن مجموعه وی در Sotheby به سال ۱۹۷۱ ویلن لیدی بلانت (Lady Blunt) توانست رکورد گرانبهاترین ویولن را در یک حراجی شکسته و به قیمت ۸۴۵۰۰ پوند توسط آقای لوه (Robin Loh) اهل سنگاپور خریداری شد و بعدها در سال ۱۹۸۷ در نمایشگاه استرادیواری در شهر کرمونا در معرض دید قرار گرفت و سپس ویلن به موسسه موسیقی نیپون سپرده شد و در نهایت Lady Blunt را در ماه ژوئن سال ۲۰۱۱ در یک حراجی که برای حمایت از انجمن رهایی از بلایای طبیعی برگزار شده بود فروختند.

یک خریدار ناشناس ۹/۸ میلیون پوند برای خرید این ساز ارزشمند پرداخت نمود!

تغییرات:

همانند ویلن مسیح (Messiah)، ویلن لیدی بلانت (Lady Blunt) نیز اکثر عمر خود را در دستان مجموعه داران سپری کرده است، با توجه به ویژگی های منحصر به فردی که در این ساز همانند ویلن مسیح مورد اهمیت است، شرایط فعلیه آن متاثر از همان سابقه تاریخی می باشد.


طول دسته کوتاه این ویلن را جان باپتیس ویوم با ظرافتی استادانه به اندازه معمول امروزی افزایش داد و همچنان در ادامه فینگربرد دیگری برای ویلن انتخاب گردید.
باس بار ساز مورد نظر بعد از مراحل صفحه برداری دقیق، تعویض شده و جایگزین مناسبی برای آن در نظر گرفته شد. همچنین گوشی ها و سیم گیر ساز به علت هماهنگی بیشتر و امکان کاربرد بهتر با گوشی های بسیار ظریف و زیبای ویوم و همچنین سیم گیر آن نیز تعویض شده است که همچنان روی ساز موجود هستند، اما قسمتهای اصلی تر ساز، همچنان در وضعیت اولیه محفوظ ماند.

رضا ضیائی

رضا ضیائی

متولد ۱۳۵۴
سازنده خانواده ویولن

Maestro liutaio (master violinmaker) Approved by professional master violinmaker in Italy-Cremona Making: violin, viola, cello & bass

۱ نظر

بیشتر بحث شده است