اجرای ۴ اپرا برای اولین بار در دنیا و ۲۲ اپرای جدید از برنامه خاص متروپلیتن بود. اجرای آثار جدید در دوره ولپ بیش از دیگر دوران بود. ولپ، والری گرگیف (Valery Gergiev) را در سال ۱۹۹۷ به عنوان رهبر اصلی میهمان منصوب نمود و اجرای قطعات روسی را در اپرا وسعت بخشید.
سیسیلیا بارتولی، دیانا دامرا (Diana Damrau)، ناتالی دسی (Natalie Dessay)، رنه فلمینگ، خوان دیگو فلورز (Juan Diego Florez)، مارچلو جیوردانی (Marcello Giordani) و بسیاری دیگر از هنرمندان سرشناس برای اولین بار نامشان در اپرای متروپلیتن در این دوره شنیده شد. مدیریت اپرای متروپلیتن در حال حاضر بر عهده پیتر گلب (Peter Gelb) می باشد.
وی کار خود را در آوریل ۲۰۰۶ آغاز نمود. او هر سال تولیدات بیشتری از سال پیش عرضه می کند، وی همچنین مبلغ بلیطها را برای جذب حضار جدید بدون مایوس کردن عاشقان پرشور اپرا، کم کرده است، گلب این امر را بسیار حائز اهمیت می داند که یک شرکت اپرای جهانی بتواند از پس اقتصاد خود بدون تکیه بر تماشاگران برآید. وی فصل خود را با اجرای “خانم پروانه” با کارگردان انگلیسی آنتونی مینگلا (Anthony Minghella) آغاز نمود.
روش بسیار تئاترگونه مینگلا باعث ایجاد بازی بیشتر برای خوانندگان شد. مضمونی آبستره در آثار وی گاه حضور عروسکانی را با سه عروسک گردان در لباس سیاه شامل می شد. تا اواخر سالهای ۱۹۹۰ بیشتر شیوه ای سنتی را پیش می گرفت. از آن زمان به بعد تنها اجراهای معدودی شیوه گذشته را در پیش داشتند و این تغییرات از اجرای اپراهای “هلندی پرنده” در سال ۱۹۸۹ و “تریستین و ایزولد” ۱۹۹۸ آغاز شد.
از سال ۲۰۰۰ طراحی صحنه و لباس نیز دگرگون شد در حالی که پیش از آن در این اپراها همواره صحنه و لباس بر اساس آنچه قرنها پیش بود به کار گرفته می شد. این مدرنیزه کردن همچنان ادامه داشت تا سال ۲۰۰۷ که در اجرای جدید اپرای ایتالیایی جیانی چیچی (Gianni Schicchi) از سیفون استفاده شد، در حالی که داستان این اپرا مربوط به سال ۱۲۹۹ بود زمانی که چنین چیزی در آن زمان وجود نداشت!
طراحی صحنه و لباس آن باز می گشت به قرن هفدهم در اسکاتلند و این تناقضها در جایی زیباتر شد که به جای لباس اسکاتلندی لباس قرن بیستمی اسموکینگ در اجرای جدیدی از مکبث استفاده شد و یا لباسهای تاریخی با حال و هوای آمیخته از جنگ جهانی اول و شخصیتی که با خشم پیانویی را می نواخت در طول اجرای سال ۲۰۰۸ از اپرای دختر رگیمنت (La fille du régiment) استفاده شد!
در سال ۱۹۹۵ در دوره ولپ، متروپلیتن سیستم خاص خود را برای ترجمه متنهای اپرا اتخاذ کرد، سیستم ۲.۷ میلیون دلاری که به نام “عنوان متروپلیتن” شهرت دارد، بر روی پرده ای در جلوی هر صندلی به طور مستقل بدون خدشه وارد شدن به دید حضار از اپرا، متنی به زبان انگلیسی نمایش داده می شد. این سیستم برای اولین بار در جهان بود که استفاده می شد.
سلام از اطلاعاتتون خیلی ممنونم ولی یه نکته اینکه ما در شهرهای غیر از تهران دسترسی به این موسیقی ها نداریم خوبه که تعدادی از اونها رو یا آدرس فری دانلودش رو برامون بذارین مخصوصا کارهای متن فیلم ..سپاسگزارم