مازور فصل ۲۰۰۰-۲۰۰۱ ارکستر فیلارمونیک نیویورک را با سه هفته جشنواره آثار مندلسون آغاز کرد همچنین موسیقی کامل “رویاهای شب نیمه های تابستان”، کنسرتوی شماره ۲ ویلن ریچارد دانیلپور به همراه نوازنده ویلین سل یو یو ما، سمفونی شماره ۹ ورنر هنز را اجرا کردند و کنسرتوی برای فلوت، چنگ و ارکستر از زیگفرد ماتوآس و اثری از آرنولد شونبرگ به مناسبت پنجاهمین سالگرد تولد آهنگساز. به همراه شرکت ضبط بین المللی کلاسیک تلدک، کورت مازور و ارکستر فیلارمونیک نیویورک ضبطهای فروانی انجام دادند.
از جمله، سمفونی شماره ۷ شوستاکویچ و آثار اشترائوس به همراه خواننده سوپرانو دبرا فوگت و موسیقی گرشوین به همراه پیانیست فازیل سی، چهار سمفونی یوهان برامس، آلبوم آثار راول و دبوسی، کنسرتوی پیانوی چایکوفسکی اجرا شده به همراه الیزابت لئونسکاجا (Elisabeth Leonskaja)، سمفونی شماره ۱۳ شوستاکویچ و سمفونی ۹ گوستاو مالر که دو اثری که در آخر ذکر شد، جایزه بهترین آلبوم سال را از طرف مجله چشم انداز استریو (Stereo Review) دریافت نمودند.
قسمتی از اجرای کورت مازور را ببینید
کورت مازور و ارکستر فیلارمونیک نیویورک به همراه دویچه گرامافون آلبومی را عرضه کردند (آثار برامس و شومان به همراه ویولنیست آنه سوفی موتر) که برگزیده آلبوم برتر جایزه گرمی شد. مازور علاوه بر این آلبوم ها و آثار ضبط شده، بیش از صد اثر ضبط شده دیگر نیز دارد؛ از جمله: سمفونیهای بتهوون، برامس، بروکنر، مندلسون، شومان و چایکوفسکی.
کورت مازور استاد آکادمی موسیقی لپزیگ از سال ۱۹۷۵ بود و دیپلم افتخاری را از دانشکده ای بزرگ موسیقی دریافت نمود؛ آکادمی موسیقی برسلائو (Breslau) آلمان، دانشکده موسیقی کلولند، دانشگاه کولگیت، کالج همیلتون، دانشگاه ایندیانا، مدرسه جولیارد، دانشگاه لپزیگ، مدرسه موسیقی منهتن، دانشگاه میشیگان، کالج وستمینستر، سانی بینگ و دانشگاه یاله.
در سال ۱۹۹۸ رهبری ۵۰ ساله وی جشن گرفته شد. در سال ۱۹۹۵ کورت مازور جایزه فدرال آلمان، مدال طلای افتخارموسیقی هنرهای ملی آلمان ۱۹۹۶ و در سال ۱۹۹۷ عنوان افتخاری فرمانده ارتش دولت فرانسه را کسب نمود و در همان سال سفیر فرهنگی شهر نیویورک شناخته شد.
در ۱۹ آوریل ۱۹۹۹ از طرف رئیس جمهور وقت لهستان الکساندر کوانینسکی، مدال فرمانده افتخاری لهستانی را کسب نمود که یکی از بالاترین افتخارات این کشور محسوب می شود. از سال ۱۹۹۲ کورت مازور به عنوان رهبر میهمان همیشگی ارکستر فیلارمونیک اسرائیل برگزیده شد. در سپتامبر ۲۰۰۰ رهبر اصلی فیلارمونیک لندن شد. در پایان قرارداد خود با فیلارمونیک نیویورک در سال ۲۰۰۲، به رهبری ارکستر ملی فرانسه درآمد.
۱ نظر