ارکستر ایالتی باواریا (Bavarian State Orchestra) ارکستری متعلق به اپرای ایالتی باواریا می باشد. ارکستر باواریا در سال ۱۵۲۳ توسط لودویگ سنفل (Ludwig Senfl) در شهر مونیخ آلمان به وجود آمد. سنفل آهنگساز سوئیسی دوره رنسانس بود که در آلمان فعالیت هنری داشت. وی مشهورترین هنرجوی هنریش ایزاک (Heinrich Isaac)، همچنین مدیر موسیقی کاخ سلطنتی ماکسیمیلیان اول و چهره ای برجسته در توسعه روش “پولیفونیک فرانسوی-فلمیش” (Franco-Flemish polyphonic) در آلمان بوده است.
ارکستر از سال ۱۵۶۳ توسط ارلانده د لاسوس (Orlande de Lassus) آهنگساز فرانسوی- فلمنیگ اواخر دوره رنسانس، مدیریت شد.
لاسوس به عنوان استاد شیوه پولیفونیک فرانسوی-فلمیش شناخته شده، در کنار پالسترینا (Palestrina) که یکی از دو چهره برجسته موسیقی اروپا در اواخر قرن شانزدهم می باشد.
در سال ۱۶۵۱ اپرای ایالتی باواریا به عنوان بخشی از ارکستر آن، در مونیخ به وجود آمد.
این شرکت اپرا توسط پرنس هنریش آدلیاده تشکیل شد. در سال ۱۷۵۳ تالار Residence Theatre به عنوان محل اصلی اجرای این اپرا افتتاح شد اما سرانجام تئاتر ملی مونیخ به عنوان خانه اصلی اپرا مقرر شد.
در سال ۱۹۹۳ پیتر جوناس (Peter Jonas) اولین مدیر انگلیسی این اپرای آلمانی زبان، مدیریت اپرا را بر عهده گرفت.
از سال ۱۷۶۲ ارکستر به نام “دادگاه ارکستر” (Court Orchestra) شناخته شد اما در سال ۱۹۱۸ در زمان جنگ، نام امروزیش را به خود گرفت. ارکستر با حضور کارلوس کلیبر (Carlos Kleiber) از ۱۹۶۸ تا ۱۹۹۷ دوره ای طولانی و بسیار موفقیت آمیز داشت. از سال ۱۹۹۸ زوبین مهتا رهبر بزرگ هندی ایرانی تبار، مدیر موسیقی ارکستر و اپرای باواریا شد.
در سال ۲۰۰۶ کنت ناگانو (Kent Nagano) تا به امروز جانشین وی در هر دو سمت شد. ارکستر باواریا به همراه ارکستر سمفونیک رادیو باواریا و ارکستر فیلارمونیک مونیخ، سه ارکستر مهم شهر مونیخ می باشند. ریچارد استرائوس ۱۸۹۴-۱۸۹۶ و جرج سولتی ۱۹۴۶-۱۹۵۲ نیز از مدیران موسیقی این ارکستر بوده اند.
۱ نظر