گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

سرگذشت ارکستر سمفونیک تهران (۱)

نوشته ای که پیش رو دارید، حاوی اطلاعاتی تاریخی درباره شکل گیری و فعالیت های ارکستر سمفونیک تهران است و تمامی وقایع این نوشته بر پایه نوشته های مرتضی حنانه هنرآموز هنرستان عالی موسیقی و دیده های او می باشد و همینطور از جراید و مطبوعات آن سالها بهره برده شده است.

***

پرده سن کنار رفت و برای دومین بار ارکستر سمفونیکی که با همت و بدست جوانان تشکیل شده بود روی صحنه نمایان شد. این کنسرت که نمونه ای از مبارزه علمی چند نفر از جوانانی بود که واقعا خواهان اصلاح موسیقی ایران هستند برای دومین بار ثابت کرد که آنها با ثبات قدم و تصمیم قوی به سمت هدف خودشان که سخنران ارکستر قبل از شروع برنامه تذکر داده بود می رفتند: «هنرهای زیبا به خصوص موسیقی نمونه روحیات یک ملت است، ما سعی می کنیم با مبارزه هنری که در پیش رو داریم، موسیقی ملی ایران را که روح ملت ماست و در اثر اغراض یک عده بیسواد از بین رفته را زنده کنیم.»

در اینجا به مناسبت ساخته شدن مارشی، از پرویز محمود تشکر خاصی به عمل آمد و گلدان نقره ای به عنوان جایزه به او دادند.

پس از شرح مختصری از زندگی پرویز محمود به عموم موسیقیدانان جوان ایران این اطمینان داده شد که با کنار رفتن شارلاتان های موسیقی باید پست های حساس موسیقی را که از روی منافع اشغال کرده اند را تخلیه کنند و از این به بعد باید پرویز محمود رهبر موسیقی ایران شده و برای ما موسیقی واقعی بوجود بیاورد.

مرتضی حنانه، این موسیقیدان جوان، با وجود اینکه مدت چندسالی بیش نیست که در رشته موسیقی کار می کند، آنهم در ایران، به طوری با قدرت دنبال هدف خود می دود و به اندازه ای در کار خود موفقیت حاصل کرده که ما می توانیم امیدوار باشیم که (موسیقی ایران) در آینده با داشتن حنانه صاحب یک شخصیت بزرگ موسیقی خواهد بود. علت این موفقیت حنانه نبوغ و استعداد بزرگ او می باشد.

البته او هنوز یک رهبر ارکستر کامل نیست ولی چیزی که باعث خوشبختی ماست، جسارت و ایمان این موسیقیدان جوان ایست که با جدیت فوق العاده بکار خود ادامه می دهد. ما انتظار داریم که در آینده این موسیقیدانان جوان بتوانند قدمهای بزرگتری در راه اصلاح موسیقی ایران بردارند و آن را از این خمودگی و بیابانی شان نجات بدهند. (۱)

***

بدین ترتیب «ارکستر سمفونیک تهران» از سال ۱۳۲۵ جان می گیرد ولی با پول و فاینانس ضعیف (۲) بوسیله اسپانسرهای مالی غیر دولتی (۳) نوازندگان تمرین های خود را انجام می دادند.


پی نوشت

۱- اول تیر ۱۳۲۵ مجله «آب و خاک» (بخش هنری تحت نظر غلامحسین غریب و مرتضی حنانه) مقاله ای به قلم غلامحسین غریب (قریب) گرکانی

 

۲- یعنی منبع مالی موثقی وجود نداشته، در حالی که محمود گزارش می داده که فلان جا برای هنر و ادامه کارمان اینقدر پول داده اند که حنانه این خبر را هرگز باور نکرد.

۳- ارکستر در این زمان زیر چتر حمایتی وزارت خانه نبود، حال به هر دلیلی در آن دوران نمی خواستند زیر بار این مسئولیت بروند.

امیرعلی حنانه

امیرعلی حنانه

۱ نظر

بیشتر بحث شده است