آرشیو دسته‌ها: بایگانی همه نوشته ها
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (VI)
شنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۷
نگاهی به کنسرت گروه «خنیاگران مهر»
جمعه ۱۷ اسفند ۱۳۹۷
آگوستین باریوس مَنگوره، گیتاریست و آهنگساز پاراگوئه ای
جمعه ۱۷ اسفند ۱۳۹۷
بررسی و تحلیل تکنیک‌های آوازی مقام‌های لو و هَرایی
پنج شنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۷
موسیقی امیری مازندران (III)
پنج شنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۷
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XX)
چهارشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۷
موسیقی امیری مازندران (II)
سه شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۷
آخرین ارسال‌ها
- نگاهی به کتاب «موسیقی ایرانی»شناسی (II)
- فراخوان سیزدهمین جشنوارۀ ملی موسیقی جوان منتشر شد
- آمد بهار ِ جانها ای شاخ ِ تر به رقص آ
- نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XXII)
- انتقاد از تصویب قانون واریز بخشی از درآمد کنسرتها به خزانه
- بیانیه هیات داوران هفتمین جشنواره نوشتارها و وبسایتها موسیقی
- بیانیه دبیر هفتمین دوره جشنواره نوشتار ها و وبسایت های موسیقی
- هفتمین دوره جشنواره نوشتار ها و وبسایت های موسیقی برگزار شد
- نگاهی به کتاب «موسیقی ایرانی»شناسی (I)
- فضایل اخلاقی یک معلم
- نشست مطبوعاتی هفتمین جشنواره نوشتارها و سایت های موسیقی در اینترنت برگزار شد
- مروری بر آلبوم «نغمههای مرکب»
از روزهای گذشته…
پری ثمر (II)
کار من منحصر به اجرای برنامه در مونیخ نیست، بلکه خواننده رسمی اپرای فرانکفورت هستم و در هر سال باید ۵۱ برنامه در فرانکفورت اجرا نمایم! از طرف دیگر از ماه مارس امسال قرارداد چهار ماههای با اپرای ملی وین دارم و در این مدت باید ۱۴ برنامه در شهر مزبور اجرا کنم. شاید برای خوانندگان مجله وزین کاوه جالب باشد که فقط از قسمتی از برنامههائی که من از هشتم تا بیستم ماه مارس امسال اجرا میکنم، اطلاع حاصل کنند:
نهال ارکستر سازهای ملی کاشته شد!
پنجشنبه ۴ تیر ماه ۱۳۹۴ به همت و تلاش بنیاد رودکی، طرح ارکستر سازهای ملی ایران با مدیریت هنری علی رهبری در تالار رودکی اجرایی شد. در این مراسم علی رهبری، طی سخنانی از بی مهری دولت های گذشته به سازهای ایرانی و ادامه دار نبودن طرح های آنها درباره تشکیل ارکستر سازهای ملی انتقاد کرد.
سخنرانی سجاد پورقناد درباره هارمونی ایرانی (I)
بیست و نهمین جلسه نقد نغمه، با موضوع «نقد هارمونی ایرانی» در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد که امیرآهنگ هاشمی، شاهین مهاجری و علی قمصری به عنوان کارشناس، سجاد پورقناد به عنوان کارشناس مجری و میهمانانی چون هوشنگ کامکار و پیمان سلطانی و عباس تهرانی تاش حضور داشند.
جذابیت انکار شده
کودکان عاشق داستانند. بیشتر آنها از آواز خواندن هم لذت می برند: پس می توان گفت اپرا رسانه طبیعی آنهاست. اما، مسلما، هیچ اپرایی برای آنها نوشته نشده است. هیچ یک از کودکانی که با داستان های «پری دریایی» و «دیو ودلبر» بزرگ می شوند، با پرنسس های آواز خوان مشکلی ندارند و اپرا بر پایه همین افسانه ها نوشته می شود. سالهاست که من راه های خارج کردن اپرا از زیر سلطه بزرگسالان را توضیح داده ام که این تجربه به خلق چند اپرا هم منتهی شد که مخاطبان آن تنها کودکان بودند. هر کدام از این اپراها یک تجربه بود و هر تجربه بیشتر به من و همکارم آلاسدر میدلتن می آموخت که شنوندگان خردسال ما چگونه به داستان هایی که با آواز بیان می شوند واکنش نشان می دهند.
گریگوریان: حضوری دربرگیرنده (II)
درباره فرهنگ ارمنی از گریگوریان سئوال میکنم. خیلی حرف میزنم. درباره ویژگی های آن میپرسم، درباره خط مشترکی که در شکل های مختلف فرهنگ و هنر ارامنه وجود دارد، درباره استحکام شخصیت فرهنگی ارامنه، در مورد پایگاهش، تاثیراتی که گرفته است، تاثیراتی که داشته است و چیزهای دیگر. اما تمام اینها از آن رشته سئوال هایی است که گریگوریان در پاسخ آن، حرف خودش را می زند:
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XV)
در این جهان متمدن و به هم پیوسته تا قرن ۱۵ میلادی اساس فلسفه و علم، اساس هنر و زیباشناسی و از جمله موسیقی، و سه مذهب بزرگ و به هم پیوسته یهودی، مسیحی و اسلام بوجود آمده و استقرار یافته اند. مشکل از آنجا شروع می شود که این جهان متمدن با سابقه چند هزار ساله، تا به امروز تداوم نمی یابد. جهان چند هزار ساله فقط در زمان نسبتا کوتاه دو قرن (قرن های ۱۶ و ۱۷ میلادی) به کلی دگرگون می شود.
مغالطات ایرانی – مکتب وزیری (II)
با مطالعه آثار مکتوب نویسندگان و منتقدان موسیقی ایران در مجلات فارسی زبان، به روشنی می توان نوشته هایی از پیروان وزیری یافت که به بعضی از موارد مطرح شده معتقد نباشند ولی همگی در موردِ اولین و به واقع، مهمترین اصل مکتب وزیری اعتقاد دارند و عدم اعتقاد آنها به مورد اول، می تواند به معنای خروج آنها از مکتب وزیری باشد؛ چراکه عدم اعتقاد به کلاسیک بودن این نوع از موسیقی، دلیل پیشنهادات بعدی را زیر سئوال می برد. (۲)
روی اوربیسن، صدایی با نفوذ (IV)
اوربیسن در شب اولین اجرا در انگلستان به عنوان اولین اجرا کننده به روی سن رفت در حالی که کاملا آرام و بی حرکت در حال اجرا بود می دانست مخالفشان، گروه بیتل ها، در پشت سن حضور دارند: جان لنون، پل مک کارتنی (Paul McCartney)، جرج هریسون (George Harrison) و رینگو استار (Ringo Starr). زمانی که حضار تقاضا کردند “ما باز روی را می خواهیم” لنون و مک کارتی با هول دادن اوربیسن به عقب مانع از حضور دوباره وی بر روی سن شدند!
