رموز ویولن (۵)

در نهایت چوبها بعد از انتخاب که در حوزه کارشناسی انجام می شود و تحت نظارت مجموعه های مربوطه کنترل و بهره برداری می گردد، برش خورده و قطع میگردند و بعد به قطعات کوچکتری به جهت مصرف در نوع خود، خشک شدن سریع تر و خروج آب و املاح در سطح وسیعتر صورت می گیرد.

در این مرحله مقاطعی از چوب بوسیله چسب آغشته شده و مهار می شوند تا از نقاط ضعیف تر که عمل تنفس چوب در آنجا صورت می گیرد، دچار شکاف و ترکیدگی نگردد.

و در آخر به جایگاههای مخصوص به جهت خشک کنی منتقل می گردد و با تنوع مشخصی که طبقه بندی می شوند در معرض جریان هوا در سایه، خشک و نگهداری می گردند.

انتخاب و تعیین نوع کیفیت معمولا از همان مراحل ابتدایی به روی این چوبها اعمال می گردد و بر اساس آن ارزش گذاری و بایگانی میشود.

نکته مورد توجه بعد از ذکر این توضیحات این است که چوب مناسب برای ساختن ویولون باید حداقل دو سال از دوران خشک شدن آن گذشته باشد و هر چه قدر این زمان بیشتر باشد کیفیت فیزیکی چوب برای تبدیل شدن به یک ویولون خوب افزایش می یابد.

البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که کمپانی های فروش چوب تعرفه های جداگانه ای را برای چوبهایی که مدت زمان طولانی تری را سپری کرده اند اعمال می کنند.

بطور مثال می توان گفت که چوبی با ۱۵ سال گذراندن دوره خشک کنی عددی معادل ۷۵% قیمت اصلی آن افزوده می شود.

طبیعی است که استفاده از چوبهای مرطوب و نمدار که دوره مناسبی را برای خشک شدن طی نکرده اند و یا در خشک کنی های بسیار سریع صنعتی خشک شده اند ساز را دچار مشکلات جبرای ناپذیری می کند.

آنچنان که می گویند یکی از بهترین میراثها برای یک ویولون ساز چوبهایی است که پدران و اجداداو در انبارها ذخیره و نگهداری کرده اند و او می تواند در زمان حال از چوبهایی با این کیفیت بهره مند باشد.