آرشیو دسته‌ها: بایگانی همه نوشته ها
مرور آلبوم «باغ بی برگی»
یکشنبه ۱ مهر ۱۳۹۷
بررسی برخی ویژگی های ساختاری آثار پرویز مشکاتیان (XIII)
شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۷
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (IV)
جمعه ۳۰ شهریور ۱۳۹۷
آموزش ساز، کاری دانشگاهی نیست (I)
پنج شنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۷
کتاب «نت و تجزیه و تحلیل تکنوازی ماهور یحیی زرپنجه» منتشر شد
چهارشنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۷
یادی از نوازنده کلیمی، یحیی زرپنجه (III)
سه شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۷
نی و دندان (II)
دوشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۷
آخرین ارسال‌ها
- مرور آلبوم «باغ بی برگی»
- بررسی برخی ویژگی های ساختاری آثار پرویز مشکاتیان (XIII)
- گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (IV)
- آموزش ساز، کاری دانشگاهی نیست (I)
- کتاب «نت و تجزیه و تحلیل تکنوازی ماهور یحیی زرپنجه» منتشر شد
- یادی از نوازنده کلیمی، یحیی زرپنجه (III)
- نی و دندان (II)
- واثقی: برادرم نت موسیقی نمی دانست
- بررسی برخی ویژگی های ساختاری آثار پرویز مشکاتیان (XII)
- مروری بر آلبوم «در ستایش تونالیته»
- گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (III)
- نی و دندان (I)
از روزهای گذشته…
برنامه مدون آموزش ویولن (قسمت سوم)
ادامه آموزش های مربوط به پوزیسیون ها، اتودها و قطعات ویولن کلاسیک از برنامه های این دوره است. در این ترم، آموزش اتودهای منتخب کتاب ولفارت که از ترم قبل آغاز گردیده بود، پی گیری می گردد.
نشست خبری جشنواره وبلاگها و سایتهای موسیقی ایران برگزار شد
صبح امروز، نشست خبری جشنواره وبلاگها و سایتهای موسیقی ایران در آمفی تئاتر انجمن صنفی روزنامه نگاران برگزار شد. در این برنامه که با حضور هیات داوران این جشنواره اجرا شد، فراخوان جشنواره و انگیزه و اهداف این مسابقه توسط دست اندرکاران این جشنواره اعلام شد.
تران وانکه، اتنوموزیکولوژیست ویتنامی
تران وانکه (Tran Van Khe) یکی از بزرگترین استادان موسیقی سنتی ویتنام است که در بیست و چهارم ژوئن سال ۱۹۲۱ در خانواده ای با تاریخچه ای از چهار نسل موزیسین در ویتنام متولد شد. وانکه که پدر و مادر خود را در کودکی از دست داد سنت موسیقایی خانواده را از عمه خود “Tran Ngoc Vien” و دایی اش ” Nguyen Tri Khuong” فرا گرفت. وانکه فارغ التحصیل دکترای موسیقی شناسی از دانشگاه سوربن پاریس است؛ در «مرکز ملی پژوهش های علمی» (Centre National de la Recherche Scientifique) به پژوهش پرداخته و همچنین استاد دانشگاه سوربن و و عضو افتخاری شورای بین المللی موسیقی یونسکو بوده است.
جای پرسش بنیادی صدا (I)
در تهران، رویدادی با عنوان «صدا، تهران، موسیقی» روی داد و پنج شب گوشهای شنوا را مهمان حجمی بزرگ از موسیقیای کرد که روزگاری به ندرت میشد در یک برنامه ی رسمی با هم شنید. این خود برای بذل توجه به یک پدیده ی موسیقای ی و تحلیل و بررسی آن کافی است چه رسد به این که فاصله اش با اتفاق قبلیِ همنوع، و کم و بیش از لحاظ کمیت هماندازه اش نیز دو سه ماه بیشتر نبوده باشد. فاصله ی زمانی نزدیک «فستیوال موسیقی معاصر تهران» و «رویداد موسیقی معاصر»ِ «صدا، تهران، موسیقی» (و البته یکی دو برنامه و کنسرت دیگر) پیش از آن که تنها حاصل فراوانی علاقه به یک نوع خاص از موسیقی باشد، که ممکن است باشد، پرده از چیزی زیر پوست جامعه ی موسیقی ما بر میدارد. و این امری است بسیار نیازمند تحلیل و نقد (۱).
منتشری: به ما می گفتند ترانه بخوان به ما برمی خورد!
در آزمون دوم هم من بیشتر [از بقیه] مورد توجه استاد قرار گرفتم. قرار بر این شد که پیش پرده را من بخوانم. به خانه اش در خیابان فرشته می رفتیم و همانجا تمرین می کردیم. با همان سینی و گردو و چهارپایه و چراغ زنبوری و از پشت جمعیت ارکستر صحنه می زد. چون من به موسیقی آشنا بودم و دوره تئاتر را گذرانده بودم به این سبک تمرین کردیم و به همین صورت اجرا شد و مورد توجه قرار گرفت. فرض کنید یک گردوفروش با سینی و چراغ زنبوری از پشت جمعیت به سمت وسط جمعیت بیاید و این پیش پرده را اجرا کند؛ چقدر جالب می شود!
مختصری دربارۀ ادعاهای نوآوری در موسیقی ایران (III)
از آن بدتر توسل به افکار عمومی و استقبال عموم و به کار بردن انواعی از مغلطه ها برای اثباتِ حقانیتِ این ملغمه سازی، در نوشته های تولید کنندگان چنین آثاری است ؛در اینجا فقط به برخی از این مغلطه ها که در نوشته یا مصاحبه های تولیدکنندگان این آثار موجود است اشاره میکنم.
مروری بر آلبوم «در ستایش تونالیته»
حکمت بردن یک قطعه که برای سازی نوشته شده به ساز دیگر (یا همان انتقال) چیست؟ چرا می‌خواهیم قطعه‌ای را که برای یک ساز مشخص ساخته شده با سازهای دیگر بنوازیم؟ ترانسکریپسیون سوییت‌های باخ برای دیگر سازها، کار بسیار مرسومی است پس بعید است که پاسخ این دو سوال را برای آنها بتوان به «بازیگوشی»، «ماجراجویی موسیقایی» یا صرفا «تصادف» حواله داد.
مسترکلاس آمروپا پراگ میزبان امیر حسین اسلامی
مستر کلاس نوازندگی “Ameropa” که هر سال در تابستان در شهر پراگ برگزار می شود، در تابستان ٢٠١٣ جشن بیستمین سال برگزاری این مستر کلاس را برگزار می کند. این جشن شامل یک هفته مستر کلاس سازهای ارکستر سمفنیک و یک هفته مستر کلاس تمرین در ارکستر های مجلسی می باشد.
کتابی درباره رضا ورزنده (II)
با‌این‌حال، نباید از یاد برد که ورزنده در کنار استادانی همچون کسایی، شهناز، عبادی، شریف، یاحقی، محمودی خوانساری، تاج اصفهانی و… سنتور نواخته است و به نظر نگارنده، صرف‌نظر از هر‌گونه ارزش‌گذاری، بی‌توجهی و عدم بررسی و شناخت شیوۀ سنتورنوازی ورزنده به‌معنای نادیده‌گرفتن یکی از پرنفوذترین شیوه‌های نوازندگی سنتور در حدود سال‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۰ است.
درگذشت یوجین فودور در شصت سالگی (III)
در سال های اخیر نیز، فودور در کنار دست و پنجه نرم کردن با سوء مصرف مواد، کنسرت هایی را در آمریکا برگزار کرد اما نه در مقیاس اجراهای پیشین خود. ازدواج های فودور با سوزان دیویس و سالی اِسوتلند، هر دو، به طلاق کشیده شد. اما او در نوامبر ۲۰۱۰ دوباره با دیویس ازدواج کرد و به منزل او در آرلینگتون نقل مکان نمود.